Bolo-bolo, gezur-zulo
Mikel Oterok boterea besarkatu zuenetik, metaforikoki eta literalki, maiz harritzen gaitu “trantsizio energetikoari” buruzko matraka instituzionala indartzen duen artikulu burutsu batekin. Horretarako, ez du dudarik egiten bere garaian politika instituzionalak eta zehazki EAJk erabili zituen argudio berberei hautsa kentzeko, 1981ean Lemoizko zentral nuklearraren alde agertu zenean, baldintza gisa jarrita zentralarekiko kontrol publikoa ezartzea edo iragartzen zuenean Lemoizik gabe Euskadi azak landatzera itzuliko zela. Funtsean, “anaia handiak”, Sabin Etxetik, diskurtso nagusia ezarri du berriz.
Otero parlamentari berri dotoreak azkar ikasi du datu eta estatistika batzuk erabilita gorputza eman ahal zaiola argudio bati. Baina badirudi oharkabean utzi duela datu eta estatistikekin gertatzen dela zita literarioekin bezala, beti bada erreferentzia edo estatistika egoki bat sustengatu nahi duzun argumentuarentzat. Horrela bada, Oterok, diskurtso ofizialetik amiñi bat ere mugitu gabe, ikertzen du ze estatistika komeni zaizkion eta bilatu egiten ditu lobby energetikoek garaiko bozeramaileen esku jartzen dituzten azterlanen artean, bozeramaile horiek komertzial lehiakorren lana egin dezaten.
Oterok inolako zorroztasunik gabe dio ez badugu “garapen maila” galdu nahi lurraldearen zati bat sakrifikatu behar dugula. Sinesteko moduko argumentua dirudi, hain sinplea izanda. Aitzitik, egungo errealitatea askoz konplexuagoa da. Euskal Herrian oraindik geratzen diren eta kalitate zerbait duten natur gune gutxi horiek amortizatzeagatik, eta baserritar zein laborarien bizitza are zailago egiteagatik, ez dugu Otero jauna hain harro dagoen “garapen maila”rik bermatuko.
Duela hamarkada batzuk, agian ez hainbeste, ezkerreko alderdi politiko batek bestelako argumentuak erabiliko zituen didaktika politikoa egiteko. Agian ez zuen hainbesteko erreparorik izango kontzientzia kolektiboaren alde egingo zuen diskurtso bati eusteko, bizitzeko modu batzuk kuestionatzeko, jasangaitzak eta insolidarioak direlako. Erresilienteagoa den ekonomia eskala indartuko zuen eta ez zuen esperoko multinazionalak etorriko zirenik jendearen arazoak konpontzera. Errealitatea tematia da eta beti ezartzen du bere legea, eta garai txarrak datozenean argi dago mega enpresa hauek ez direla hemen egongo eltzetik babak ateratzeko, nahiz eta lurralde osoa eskaini diegun hemen ezarri daitezen.
Baina esanda bezala, hori esperoko genuen orain dela urte batzuk. Egun badirudi diskurtso bakarra dagoela eta horri batu zaizkio gobernuan dauden alderdiak bezala oposizioko alderdi nagusiak, eta horien artean dago Mikel Otero jauna bera. Edo hori gertatzen da behintzat ofizialki, zeren kosta egiten da pentsatzea EH Bildun ez dagoenik debaterik, oposiziorik eta politika egiteko beste modurik, ez dena lurraldearen arpilatze honen aurrean belaunikatzea.
“Trantsizio energetikorako” planteatu duten estrategia batez ere espekulatiboa da, ez ditu kontuan hartzen ez gertuko kontsumoak ez banaketa dependentziak eta hori guztia sakrifizio zonaldeak ezartzeak dakartzan peajeekin, batez ere Arabako lurraldean. Alegia, politika energetikoa, zentral eolikoak eta fotovoltaikoak buru izanda, “gezur-zulo” handi bat dela, eta hori zulatzen denean litekeena da erremediorik gabe eragingo diola Mikel Otero hainbeste kezkatzen duen “garapen maila”ri.
Eraso honekin ados ez gaudenoi insolidario deitzen digute, kaiku edo baita negazionista ere, baina guk argi dugu pasaeran gaudela, lurralde honen “usufruktudunak” gara eta betebehar moral eta bitala dugu gure ondorengoei ahalik egoerarik onenean uztekoa, eta hori ez da desarrollismo suizida sustatuta lortuko, zeina egungo krisi ekosozialaren kausetako bat den.
Ordea, arrazoi eman behar diot Mikel Oterori, bete betean asmatu baitu gauza batean. Hipokrisia neurtzeko beharrean, hori erabat beharrezko ikusten dut, baina ez du zertan kanpora eraman, aski du bere baitan aplikatuta.
Valen Arteaga, Araba Bizirik-eko kidea
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Lau hilabete daramatzagu greba mugagabean, hitzarmen propio baten eta lan-baldintza duinen alde. Lau hilabeteko greba honetan, udaltzainek piketeetan bortizkeriaz zapaldu gaituzte, hirian jarraitzen gaituzten eta mobilizazio bakoitzean zelatatzen gaituzten polizia... [+]
Euskararen normalizazioaren motorrak herri dinamikara bueltatu behar du aurrera egin nahi badugu
Antropologo eta ingeniaria den Yayo Herrerok dioen bezala, datu bat da. Horren jatorria ulertzeko erraza den baieztapen xume batean laburbil daiteke: Lurra agortzen ari da.
Gaia konplexua da. Ikuspegi asko daude, interesak gurutzatzen dira, informazioa desinformazioarekin... [+]
Sasijakintsua, jakineza eta franco txikia: horiexek dira aurrekoan Gotzon Lobera jaunak, Bilboko kale batzuen izenak aldatzeko ekimenaren kariaz, Deia egunkarian zuzendu dizkidan epitetoak. Ez du nire izena aipatu, egia, baina neu izan naizenez urte eta erdi luzeko borrokan... [+]
Euskara badago Bilbon, baina non? Eta zertarako? Nork sortzen du euskarazko kultura, eta nork sostengatzen? Galdera horien aurrean, udalaren azken urteetako erabakiei begira, argiago ikusten da euskara eta kultura bizirik nahi ditugunontzat kezkagarriak diren erabakiak hartu... [+]
Hasieratik argi utzi nahiko nuke ez naizela inolaz ere feminismoan, sexu- eta genero-teorietan ezta LGTBIQ+ komunitatearekin lotutako gaietan aditua. Gizon txuri heterosexual bat naiz, ezkertiarra esan dezagun, bere burua feministatzat hartzen duena (edo feministen aliatua,... [+]
Goizaldeko lehenengo eguzki-izpiekin batera zabaldu ditu ateak Kirikiño Ikastolak. Zapatua da, auzolan eguna. Parte-hartze batzordeko arduradunak irrintzia egin eta lanera bideratu ditu bertaratu diren ehundik gora partaide: “Hemen erronkak denonak dira! Aurrera,... [+]
Amasa-Villabonako EH Bilduk argitaratutako idatziaren harira, hainbat adierazpen egin nahiko genituzke. Lehenik eta behin, argi utzi nahi dugu larrialdi klimatikoari aurre egitearen urgentzia ukaezina dela, eta horregatik, krisi honekiko dugun kezkagatik beragatik jartzen dugula... [+]
Milaka pertsonak modu aktiboan parte hartu dute, eta hala jarraitzen dute, XXI. mendeko holokausto telebisatu handienaren aurka protestatzeko, eta pertsona horiei errespetu eta miresmen handiena zor diet. Baina, gizateriaren zoritxarrerako, askoz gehiago dira, egoerarekin... [+]
Gizakia kosmosa da. Kosmosa, mundua ez da gizakiarena, askotan hala dela ematen badu ere.
Udako solstizioan, egunez eguzkiak itsutu egiten gaitu duen argiaren indarrarekin, baina gauak ederrak dira, zeruan izar dirdiratsuak kabitu ezinka ikusten ditugunean. San Juan suaren... [+]
"Saharar erradikalizatuek Estatu Islamikoaren burutza hartu dute Sahel-en". Izenburu asaldagarria, berriki argitaratua, baina hasierako asalduratik harago, testuaren irakurketa eta analisi sakonago bat eginda, honako ondorio hauek atera daitezke.
Kezka, ezinegona eta... [+]
Aurrean duzunak min ematen badizu, ez begiratu aurrera. Muturren aurrean duguna saihesteko logikoa dirudi, ezta? Zer ikusiko ote du gutako bakoitzak albo aldera so egiten duenean? Beharbada, miope batek betaurreko bila ikusten duen antzeko zerbait.
Miope bezain itsu,... [+]
Gu gara euskara. Euskara gure baitan bizi da. Guk biziarazten dugu. Euskara bizi dugu eta euskarak bizi gaitu. Guk elikatzen dugu eta gu elikatzen gaitu. Euskara gara. Euskara egiten dugunean euskarak egiten gaitu. Guk dugu, euskarak gaitu.
Euskararik gabe ez gara, eta hori... [+]
Barau kolektiboak beti erdaraz izaten ziren, baraualdi bat euskara hutsean antolatzen hasi ginen arte. Irakurketa dramatizatuak taldean, abestu, dantzatu, arnasketa kontzientea, masaje trukaketa, Bergarako igerilekura jaistea, kanten liburuxka... eta pilota partiduak.
Aurten,... [+]
Zenbat min jasan dezake bihotz batek?
Zenbat aztarna sentitu dezake azkenengo bihotz-taupadara arte?
Jaiotzen garenetik, min desberdinak sentitzen ditugu. Desilusioak eta arazoak, gero eta helduago garenean, orduan eta jasanezinagoak bihurtzen dira.
Jolasa bukatzea... [+]