Akupunturako orratzak eraginkorragoak dira bizkarreko minari aurre egiteko, betidanik erabli izan diren farmako konbentzionalak baino. Horixe da ekialdeko terapiaren eraginkortasuna aztertzeko mendebaldean sekula egin den ikerketarik handienaren ondorio nagusia. Milatik gora gaixok hartu dute parte, eta 9.400 akupuntura saio ebaluatu dira.

Ikerketaren egileek Archives of Internal Medicine aldizkarian diotenez, akupunturak aukera terapeutiko egokia eta eraginkorra eskaintzen die medikuei bizkarreko minari aurre egiteko, albo-ondorio eta kontraindikazio gutxi dituelako. Emaitzak, izan ere, bikainak izan dira, zientzialariak harritzeraino. Orratzak bestelako tratamendu tradizionalak –fisioterapia, masajeak edo analgesikoak– baino eraginkorragoak gertatu dira. Akupuntura jaso zutenen ia erdiak hobekuntza nabarmena izan zuten beste terapia batzuk erabili beharrik gabe. Eta terapia konbentzionala hartu zutenen artean, lautik batek baino ez zuen hobera egin.

Dena den, plazeboaren eragina ere baloratu beharreko kontua da. Ohiko akupunturan, orratzak puntu jakinetan jartzen zaizkio gaixoari, itxuraz bizi-energia, qi izenekoa, kitzikatzen duten puntuetan hain zuzen. Baina gaixo batzuei orratzak bizkarreko edozein lekutan jarri zitzaizkien nahiko modu azalekoan. Eta akupuntura “faltsua” jasotakoek ere emaitza onak izan zituzten.

Horregatik, ikertzaileek zalantzan jarri dute akupunturaren ekintza-mekanismoa, eta superplazebo deitu diote. Horretan, eragin psikologikoak –terapeutarekin harremana, teknikaz espero duguna…– eta fisiologikoak –orratzek, edonon jartzen direla ere, minaren eta nerbio-sistemaren gain duten efektua– nahastuko lirateke. Behintzat, ezin uka daiteke orratzak eraginkorrak direla bizkarreko mina kentzeko.