O arroio non planea
Antigamente, xa sabiamos de memoria todas as frases de Joker de The Dark Knight, como “axente do caos”. Tíñao, por exemplo, para explicar a súa conduta: “Paréceme un tipo cun plan? Sabes o que son? Un can que corre detrás dos coches. Non sabería que facer si atropeláselle. Estou sen ánimo. A mafia ten plans. A policía ten plans. Gordon ten plans. Eles o maquinan. Utilizan maquinaria para controlar os seus pequenos mundos. Eu non maquino. Tento ensinar aos que ensinan o patético que é tentar controlar as cousas”. Non estou en contra dos plans, si os plans son bos. Con todo, a maior parte dos planeadores non andan finos, cos seus compases para seguir o camiño que segue, cantos máis se perderon en busca do éxito. O mesmo na vida, na música, na política, que imos deixar este último apartado para outro, polo si ou polo non. O exemplo é o do grupo Bananas. Saíu
moi en contra do planeado, en beneficio do screamo vasco, que tamén ouvín falar do euskreamo. Uns amigos quedaron para gravar cinco cancións ao estilo de Touche Amore e publicar un EP: Azala bat urdiña (Autoproducción, 2018). A idea era non dar nin un só directo, pero a afección non só proliferou os champiñones,
senón que, ademais do concerto, ofrecéronlles un novo disco, no ano 2021, o Cerebro e a garganta.
Así, un pouco
en contra dos seus plans e en contra da súa vontade, o quinteto donostiarra ha reunido sete novas pezas. Cinco chicos que xa traballaran en grupos como Madeleine, Adrenalized, Yaw e Hyedra –si podían mellorar o nome do grupo– levaron o seu traballo a unha nova zona, navegando pola zona estraña entre o pop e o post-hardcore. Quizá
non sexa tan raro: gargantas raspadas, puñales e auhenas con melodías salvaxes. O hardcore é unha música para cantar e amar en grupo, e a pesar de que a algún purista parézalle demasiado popero, Errekak Nola
ofreceu unha música axeitada para alegrar e savear. Unha pequena nota: Aínda que o hardcore ten de todo, á hora de facer o pogo mira quen está ao seu lado. A escena está chea de plátanos e que non haxa público. Coida as danzas para que sexan espazos participativos. É un disco curto
e emotivo. Chega porque non o esperaban. É sincero e próximo porque non hai plan. Aínda que esqueza as súas frases, eu sigo con Joker. E co grupo Txema: “Batman zer? Batman ao lume!”.
Every action has reaction
BLACK BACON
Artza Records/American Leather Records
----------------------------------------------------------
Desde fai máis de 25 anos, Alex Montiel, fundador da pioneira banda de hardcore HHH, veu vivir a Euskal Herria. Aquí, desde cero, puxo... [+]
Punk. O punk está de volta ou, mellor dito, non foi nunca. Os de Zikine veñen de Lekitxo (e non de Lekeitio), coa elegante Bala Galdua Zure Buru Galduan que publicaron recentemente con Pentecostés.
Filosofía “Eixu Zeuk”. Esa é a base e o obxectivo. “Toma a... [+]
A AUTODESTRUCIÓN COMEZOU. 3, 2,1... ZON!! !
Bidehuts, 2023
----------------------------------------------------------
Darlle demasiada importancia a que sexa politicamente correcto, pero nun momento no que falta a política
correcta, direi que desde Abregotarrak, como... [+]
A suma de catro elementos non sempre dá catro, xeralmente máis que iso. E, por suposto, andaron en varios proxectos e a saber como e por que se uniron: Atxe, Led Inferno, Osoron e Txerra. Criamos que ían facer punk polos antecedentes, pero son tan abertos e tan pouco... [+]
Non se pode facer a lectura dun grupo sen ter en conta o pasado dos seus compañeiros; e neste caso, o exercicio é aínda máis difícil. Hai un membro de Tatxers e Borla lembra ao grupo Tatxers. É inevitable pensar no grupo anterior, pero quedamos curtos, porque detrás das... [+]
Fly Shit é un dos poucos grupos hardcore que houbo en Debagoiena. Sen grandes intencións e totalmente convencidos cando o fan, teñen un percorrido firme nas costas sen apertar as présas e á vez sen cortes. É máis, nunca deron un mal concerto, nin un paso máis.No
... [+]
Oñati é un pobo especial en moitos sentidos, e non digamos, baixo a mirada dos pobos veciños, que lentes vestimos! O pobo e a cidadanía teñen moitas características propias, e o movemento que rodea á asemblea de mozas, tanto no pasado como na contorna do Gaztetxe... [+]
Cantas cousas pasan inadvertidos. Aínda que se movan en nichos, cada nicho xa non é demasiado grande? Este EP do artista Alai chega de Tolosa cunha electrónica perfeccionista ao estilo breakbeat, jungle, UK garage e house aromatizada con sabor afrocaribeño.
E o que pensaba... [+]
A pesar de que eu parecíalle Escorbutin na miña mocidade, Antton Carretero, nacido en Aramaio, sempre tivo unha mirada máis longa: punka si, por suposto, e a kinya é mellor, pero fíxase en moitos outros estilos pasando por prexuízos, canallagos, máis sensibles… Todos... [+]
Situaba ao grupo no
movemento queer de Madrid, e recentemente tiven a oportunidade de coñecelo na súa esencia, a directa. Entón decateime de que o grupo foi creado por Belén (voz e guitarra), nacido en Arxentina e desprazado de moza
a Madrid, e que se uniu a María... [+]
Encadenamiento
Non-Autoproducción, 2023
----------------------------------------------------
Nunca souben moi ben cal é o “rolo british”, quizá porque nunca fun moi afeccionado. Con todo, non teño ningunha dúbida do que din. Nótase en son e melodía, un pouco... [+]
Over the rede lixeiro
The Clayton
Autoproducción, 2023
--------------------------------------------------
Este grupo de Aramaio (Araba) chamou a atención nas proximidades de Arrasate en 2019, cando comezaron a interpretar que eran moi novas e publicaron unha maqueta... [+]
Pelax non escoita
Valen, 2024
-----------------------------------------------------
Si non sóbrache tempo de ler este texto, resúmocho: escoita Pelax. Agora non tes escusas, subiron toda a súa discografía a Spotify por primeira vez, aínda que xa estaban en Bandcamp... [+]
Pálpebras
Xabi San Sebastián
Orella, 2023
-----------------------------------------------------
Sempre pensei que este músico e creador donostiarra nunca conseguiu o lugar ou a atención que merece. Pero, aínda que non sexa así, quédannos as súas cancións, porque... [+]