Over the rede lixeiro
The Clayton
Autoproducción, 2023
--------------------------------------------------
Este grupo de Aramaio (Araba) chamou a atención nas proximidades de Arrasate en 2019, cando comezaron a interpretar que eran moi novas e publicaron unha maqueta rockeira chamada Os Clayton. Espectaculares directos, músicos moi finos e cómodos cantando, ademais dun frontman que sabe que facer no escenario.
Máis tarde en metade da pandemia Martin L. No estudo Silver de Guevara, gravaron e publicaron un longo traballo chamado Phoenix, elegante, vigoroso, que á volta do rock explora diferentes estilos e escolas, moitas delas suorentas e sentidas.
Posteriormente, na quinta edición do concurso de música Danbaka Debagoiena, obtívose o primeiro premio do concurso, facilitando a gravación deste disco. Nesta ocasión diríxense a Zestoa para gravar, mesturar e masterizar con Eñaut Gaztañaga. E enseguida volven nos escenarios, na súa esencia, debaixo do brazo deste traballo.
Phoenix tiña algúns indicios diso e esta vez quixeron facer unha deliciosa parada na melodía americana das súas raíces. Así, Gose é un canto de son americano e corpo robusto, que xoga tamén a media temperatura e ás veces conduce guitarras. A inercia é máis intensa, rápida e juguetona. Rock and roll intenso e pegañento a ritmo trepidante. A N-260 é aínda máis americana, que tamén liga co blues, vaia guitarra riffs e que resultado redondo! Baixo a choiva é cantando: Coa axuda de Idoia Tapia, unha peza case épica e sensible –porciierto, atento ao videoclip desta canción– que bebe das raíces americanas e que non ten envexa ao pop-rock tras facer un txikiteo con Eskean Cristo. Tamén me fascinou Let loose, con esqueleto pub-rock, porque a roupa está máis rockeira e a metade dos tempos tamén está redondeada. En Buffalo pon de manifesto que con poucos se pode dicir moito porque transmiten o pracer de tocar. Lixeiro me up é un intenso rock and roll. E, por último, o malvado rock Aingurarik ez, unha peza de acabado que une melodías de California co rock vasco.
A pesar de que eu parecíalle Escorbutin na miña mocidade, Antton Carretero, nacido en Aramaio, sempre tivo unha mirada máis longa: punka si, por suposto, e a kinya é mellor, pero fíxase en moitos outros estilos pasando por prexuízos, canallagos, máis sensibles… Todos... [+]
Situaba ao grupo no
movemento queer de Madrid, e recentemente tiven a oportunidade de coñecelo na súa esencia, a directa. Entón decateime de que o grupo foi creado por Belén (voz e guitarra), nacido en Arxentina e desprazado de moza
a Madrid, e que se uniu a María... [+]
Antigamente, xa sabiamos de memoria todas as frases de Joker de The Dark Knight, como “axente do caos”. Tíñao, por exemplo, para explicar a súa conduta: “Paréceme un tipo cun plan? Sabes o que son? Un can que corre detrás dos coches. Non sabería que facer si... [+]
Encadenamiento
Non-Autoproducción, 2023
----------------------------------------------------
Nunca souben moi ben cal é o “rolo british”, quizá porque nunca fun moi afeccionado. Con todo, non teño ningunha dúbida do que din. Nótase en son e melodía, un pouco... [+]
Pelax non escoita
Valen, 2024
-----------------------------------------------------
Si non sóbrache tempo de ler este texto, resúmocho: escoita Pelax. Agora non tes escusas, subiron toda a súa discografía a Spotify por primeira vez, aínda que xa estaban en Bandcamp... [+]