Unha vez escoitei a un experto en educación sexual que todo é realidade. Outro día un físico díxome que un pensamento produce transformacións no cosmos. Este alicerce converteuse para min nun espazo para pensar nas noticias que coñezo ao redor da tecnoloxía, quizais, como dicía o físico, na posibilidade de crear algo con só pensar. Neste pensamento non sempre vou ao ritmo dos tempos, pero a noticia que tivemos esta semana sobre Sora foi tan suxestivo que empecei a pensar niso. Sora é a intelixencia artificial creada pola empresa OpenIA que pode converter textos en imaxes. As creacións que pode producir parecen equipararse ás que o ser humano pode producir. Na súa web podemos ver varios vídeos con algúns dos seus experimentos.

Somos capaces de imaxinar algúns cambios que se poden dar con esta tecnoloxía: algúns creadores audiovisuais atoparán novas posibilidades de exploración, algunhas persoas orientarán a súa vida cara aos brazos dos mundos inmersivos creados por este tipo de intelixencias artificiais, ampliarase a posibilidade de asimilar o coñecemento... Seguro que as ideas para plasmar a realidade que vén cunha intelixencia artificial como esta non faltarán para algúns. O que si é certo é que a realidade que pode xerar a tecnoloxía e a dinámica na que se basean estes sistemas ten grandes limitacións: estas tecnoloxías tenden a paralizar os corpos, porque a atención se pon no dispositivo ou na vacina que lle pode ofrecer esa realidade dixital, e rompen as relacións físicas entre os corpos, convértense todas as relacións cognitivas, a relación coa natureza faise totalmente extractiva, creando máis capas entre a natureza e as novas realidades, afastándose das consecuencias das nosas accións.

Afortunadamente, imaxinar a realidade está en mans de todos, por iso aínda hai quen crea películas de forma analóxica, que escribe a man, que conta aos nenos un conto en grupo, que goza cos amigos na mesa. Non perdamos a capacidade de representar realidades diversas.