Serrullak ez du oihartzun handiegirik izan gurean –tira, ezta beste inon ere– baina bere talentuak ez du besteen onarpenik behar. R&B modernotik gertu, lo-fi eta bedroom pop gisa ezagutzen denaren inguruan intentsitate maila ugari ematen ditu, beti ere emozioak neurtuz eta ekoizpenean "gutxiago gehiago da" printzipioari jarraituz.

Bere etxeko logela irudikatu du, igerilekuko txankletak jantzita, gatzezko lanpara piztuta, hainbat liburu iskinean eta ukitu ere egin ez duen gitarra akustikoa. Aurikularrak buruan, bere azken urteotako konposatzeko prozesua erakusten ari dela dirudi, bera hobeto ezagutzeko aukera eskaini nahi balu bezala.

Kanta berri batekin ireki du saioa, gitarrarekin bakarrik, kontzertuaren une intimoenarekin lotuz publikoa. Aurrerantzean loop eta sampleen gainean eraikiko du emanaldia. Frank Ocean eta Sen Senra ditut gogoan, eta bistan da erreferentzia zuzena direla. Oceanen bertsioa egin du Gartxot Unsainekin, iazko konfinamenduaren emaitza ederretako bat.

Bertsio hori eta Txomin Artolaren Itsasoan kanta himnotiko eta epikoa izan dira kontzertuko une gorenak. Azken hau bereziki. Aitor Etxeberriak egindako Boga-Bogaren moldaketaren antzekoa izan da hasiera, lanbrozko sintetizagailuen gainean eraikiz melodia, eta gora eta gora egin du autotunearen laguntzaz Bon Iverrek sortzen dituen klimaxak lortuz. Aurten zuzenekoan ikusi dudan kantetatik gehien hunkitu nauena, azal eta mami.

Ez da kasualitatea bi abesti horiek izatea gehien iritsi zaizkidanak, gainontzekoak ez ditut ulertzen, ingelesez direlako. Sentsazioa daukat kantaren %40 galtzen ari naizela. Eta pena ematen dit izugarrizko kalitate eta zorroztasuna ematen dituelako Serrullak kanta bakoitzean. Hurrengoan azpitituluak edo bertso paperak eskatuko dizkiot eta saiatuko naiz soilik azalean ez geratzen.
Talentua saritzea merkea iruditu zait beti. Atentzio gehiago ematen didate beste faktoreek. Serrullak talentu bikoitza erakusten du eta gehiegikeriarik gabe erakusten du kantagile eta interprete bikaina dela. Umiltasun hori ere saritzen da. Bidea zintzo aukeratzen denean, eramaten zaituen lekua ederra izaten delako.