Aizu...
Gauzatxo bat: ez nintzen kapitaina, baina jaitsarazi naute, bai, ni eta beste lagun asko. Barkuaren popatik gainera. Eta barkua hondoratzear dagoen ikusteko dago oraindik.
Zazpi urte luzez Vaya Semanita-ko burua izan zarela esango dut hortaz.
Burua bai, baina ez ikuspegi hierarkiko edo anatomiko batetik: estetikotik baizik. Nire irudia saioaren markarekin lotua zegoen nolabait. Inongo aginterik gabe, ordea.
Arraroa egiten zait: dekapitazio bat saioaren birmoldaketa hutsagatik...
Baita niri ere, ez zara arraroa egiten zaion bakarra. Are gehiago, ez dut ulertzen eta ez nator bat hartutako erabakiarekin.
Presioak izan dira azken garaiotan, umore zuriagoa egiteko, adibidez?
Ez nik dakidala. Benetako kapitainei galdetu beharko genieke agian. Gainera, saioaren ezinbesteko baldintza izan da mundu guztia zirikatzea hasieratik. Oreka galduz gero, akabo.
Transgresioa deitu dio norbaitek horri...
Zalantzarik gabe, baina ez gara ez bakarrak, ez lehenak. Izan dira beste batzuk, beste neurri batean horretan aritu direnak. Eta datozela gehiago!
ETA inaktibo dagoenetik saioari audientziak apaldu egin zaizkio nabarmen...
Ez dut uste erlaziorik duenik. Hori bai, pena eman dit Vaya Semanita-n ez egoteak ETAk bere ekintzak bertan behera uzteko erabakia hartu zuenean.
Akaso izango da politikariak barregarri uzteko politikariak baino hoberik ez dagoela...
Beste egia borobil bat. Baina askotan ez gara horretaz konturatzen eta eskertzekoa izaten da errealitate hori umorez erakusten saiatzea.
Antzarak metro batzuk egiten ditu bururik gabe. Iraungo al du saio berrituak?
Batek daki. Erronka handia dute: audientzia baxua, aktore gehienen aldaketa, saioaren estrukturaren aldaketa osoa, emisio egun aldaketa... Gauzak dauden bezala, ia hobeto etxetik ikustea!
ETB2 inoizko daturik eskasenetan dabil.
Eta garai oparo batetik zetorrenez jauzia handiagoa izaten ari da. Audientzia txikia duenez, diru gutxi jasotzen du, eta dirurik ez duenez, telebista inguruan lan egiten duten asko langabezian daude...
ETB publiko, lehiakor eta kalitatezkoa nahi badugu, zer egin?
Hasteko, ez legoke gaizki gu kalera botatzeko izan duten begirune eskasa, okerreko erabakiak hartzen dituztenak botatzeko erabiliko balute.
Informazio askea lantzen dugu ARGIAn, langileok gara proiektuaren jabeak eta gure informazioen atzean ez duzu sekula multinazionalik, bankurik edo alderdi politikorik topatuko. Gure ustez, burujabetza guztien oinarrian dago informazio burujabetza, ezagutzen dugunaren gainean pentsatzen eta erabakitzen dugu. Horregatik diogu kazetaritza independentea dela demokraziaren oinarrietako bat.
Aldizkaria paperean etxean edo e-postan PDFan jaso nahi duzu? Pozik hartuko zaitugu ARGIAko komunitatean. ARGIAkoa izateko, nahi eta ahal duzun ekarpena egin dezakezu, eta bueltan egoki ikusten duzuna eskatu. Indartu dezagun indartzen gaituena!
Leire Garai eta Leire Etxanizek nagusitasun osoz irabazi dute lehen mailako txapela (22-5). Promozio mailakoa, Uxue Oses eta Madalen Etxegaraik osaturiko bikoteak eraman du (18-15), partidaren bigarren zatian markagailua irauli eta gero.
Datorren martxoaren 21erako baterajotze nazionala deitu du Iruñerriko Autodefentsa Sareak. Euskal Herrian zabaltzen hasia da manifestaziora bertaratzeko deia, eta horrekin batera, Eunate ikastetxetik zein hezigune guztietatik bideobigilantzia kamerak kentzeko beharra. Ikasturte hasieran jarri zituzten kamerak Eunaten, bertako ikasleen, gurasoen eta langileen oniritzi gabe. Gainera, Ikasle Mugimenduak salatu duenez, ikasleen askatasun politikoen –jardun politikoa normaltasunez... [+]
Manifestari bat eta kazetari bat identifikatu dituzte larunbatean, etxegabeen aterpea ireki ez izana salatzeko udaletxearen aurrean eginiko kontzentrazioan. Udalaren "utzikeria" salatu eta honela adierazi dute igandeko prentsaurrekoan: “Geratzen zaigun aukera bakarra arazoari geuk heltzea eta kolektiboki erantzutea da”.
Camarade curé filma euskal preso politikoei eskainia da, Kanboko Lorentxa Beyrie presoari bereziki. Urtarrilean estreinatu zen Donibane Lohizuneko Le Sélect zinematokian. Martxoan, Donapaleu, Donibane Garazi, Donibane Lohizune, Kanbo eta Maulen emanen dute berriz ere. Pierre Prouvèze egilea elkarrizketatu dugu kari horretara.
Marseillarra da. Irakasle aritu da 37 urtez. Irakastea izan da bere leitmotiva. Musikak eman dizkio irakaskuntzaren zentzua eta bizitasuna. Ez du bizitza ulertzen musikarik gabe. Kantuak berriz, Camarade Curé dokumentalaren egilea izatera ekarri du.
Bertsolarri lelopean, izuaren gaua antolatu zuten 7Katu gaztetxekoek Bertso Erronda txapelketako finalari ongietorri beldurgarria egiteko. Heriotzarekin lotutako mozorroak, armiarma-sareak hormetan behera, soinu misteriotsuak... bederatzi finalista gazteek panorama hori aurkitu zuten agertokira igo eta berehala. Gaitzerdi, beraiek ere mozorrotuta etorri ziren.
