I

Donostiara bertso kantura
joan gabeak aspaldian
maiatzak azken eguna zuen,
hamabitan, eguerdian,
Konstituzio plazan puntual
oholtzan geunden gu, geldi han...
Abiadura Handiko Trenan
aurkako ekitaldian.

II

Ibili nintzen Donostiatik
Zarautza ezin joanda.
Goizalderako heldu nintzen ta
hotsa entzun nuen, danba!
Hamalau ordun tartearekin
bertsoak eta eztanda
igual hargatik pentsatu nuen
“Hamalaun lana izan da”.

III

Trenaren kontra bildu hamaika
arrazoi eta ardura,
ehunka kolore, mila balore,
“pedo” eta pitzadura.
Baina edozein ez dut onartzen
nire bidaide modura
banaiz nor eta neuk jartzen diet
nire hitzei sinadura.

IV

Sabotaiaren xarmarik bate
ez zuen izan ekintzak:
markorik gabe hiru-lau ate
lur-zoluan kristal-printzak.
Kalteren batzuk izan zituen
enpresa baten egoitzak
baina batik bat kaltetu ziren
trenaren aurkako hitzak.

V

Batzuk galduta gabiltza beti
belaskak egun eta gau
eskerrak norbait baden argia
jarduten duena ri-rau!
Horrelakoen laguntza faltan
zer litzateke herri hau?
A zer bultzada trenarentzako!
eskerrik asko, Hamalau.

***

*Hamalau zer den ez dakinari
argibidezko bertsua
gure aitaren definizioz:
“indartsu, erronkosua”.
Modernoentzat sinonimoa:
“Zumosolko lehengusua”
ta fededunik oraindik balitz:
“Jaungoiko amorosua”.

Doinua: “Pello Joxepe”.