Badator Joana
Joan den egunean, alde zaharreko kaleetatik nenbilela, nire begiek pintada batekin egin zuten topo; horrela zioen garrasiak: “Badator Joana”. “Nor demontre da Joana?”, galdetu nion neure buruari. Orduantxe gogora ekarri nuen EZLNko Markos azpi-komandanteak 1994an idatzitako komunikatu bat. Bada, orduantxe Joanarekin oroitu nintzen.
Joana gay da San Frantziskon, beltza Alabaman, asiarra Europan, chicanoa El Pason, anarkista Frantzian, palestinarra Israelen, emakumea Afganistanen, indigena Cochabambako kaleetan, Pantera beltza Detroiteko kalezuloetan, punk zalea Nikaraguan, nazien Alemanian judua, Espainiako Gerran komunista.
Betiko zapalduei nagusitasuna bueltatuko dien berori da Joana. Boterea eta kontzientzia onak izorratzen dituen hori guztia da Joana
Euskal presoa Navalcarneron zein Alcalá Mecon, bakegilea Sarajevon, maputxea Andeetan, gerrillaria Chiapasen, galeriarik eta erakustaldirik gabeko artista, etxekoandrea larunbat gau arrunt batean, alarguna Rwandan, CNTn sindikalista, aizkolaria azken guda dantzan, luma arineko kazetaria, mugimendu feministan feminista, metroko emakume bakarti hura gaueko harremanetan, erretiratu aspertua eta nekatua Habanan.
Lurrik gabeko nekazaria da Joana, negarrari ezin eutsi dagoen emakume bortxatua, editore marjinatua, lanik gabeko langilea, langabetua, plazarik gabeko medikua, ikasle konformagaitza, neoliberalismoaren etsai eta disidentea, irakurle eta libururik gabeko idazlea, eta ziur asko gerrilla girl Bilboko zazpi kaleetan.
Funtsean, Joana mundu honetako gizaki arrunta da. Joana gizarte gutxitua da, zapaldua; lehertzen, eztanda egiten, “Nahikoa da!” esaten duena. Sexismoaren aurrean tolerantzia erakusteko beldurrik ez duen kolektiboa da; makillatu gabeko mezuak bidaltzen dituena. Betiko zapalduei nagusitasuna bueltatuko dien berori da Joana. Boterea eta kontzientzia onak izorratzen dituen hori guztia da Joana.
Badator Joana... Aizkorak zorroztu!
Karlos Aretxabaleta Txapel
Euskara irakaslea
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Urte bat bestearen ondotik, 87 urte joan dira astelehen lazgarri hartatik, apirilaren 26 hartatik; azoka eguna Gernikan, heriotza eguna. Suzko eta berunezko egunak eta urteak ondoren. Hildako ugariren gainean porlana eta isiltasuna. Porrota eta sufrikarioa. Nortasun debekatua,... [+]
Garai batean nire ustez naftalinaz gainezka zeuden esaldiak erabiltzen hasia naizela antzeman dut. Zahartzen ari naizen seinale ote? “Osasuna badugu behintzat-eta, gustura egoteko moduan gaude!” edo “gure garaian jan ez, baina barre...”. Eta tristuraz... [+]
Azken hamarkadan, EAJk hiru harrobitatik datozen kargu publikoen esku utzi du Eusko Jaurlaritzako sailen kudeaketa. PwC eta Andersen bezalako aholkularitza-enpresetan aritu zen talde bat nabarmentzen da. Beste talde garrantzitsu bat karrerako funtzionarioek osatzen dute... [+]
Ramadana bukatzear zela sortu zen zalantza irakasleen artean: familia musulmana duten ikasle batzuek adierazia zuten, ramadanaren amaieraren ospakizuna zela eta, ez zirela egun horretan joanen gelara. Ekintza horren bidez –aipatu zuen irakasle batek– argi gelditzen... [+]