Inguratzen gaituen kapitalismo basatienaren adibide diren Nazioarteko Diru Funtsak, Europako Banku Zentralak, Europako Batzordeak eta Espainiako CEOE patronalak, langileei soldatak murriztea eskatu dute azken egunotan. Euren arabera, lehiakortasuna handituko da, baita enplegua ere. Lotsagarria eta eskandalagarria da soldata milioidunak dituztenek soldata-politika hori inposatu nahi izatea. Hain justu, Europan soldaten arteko desberdintasun handiena duten estatuen buru da Espainia. Krisiak ezberdintasun hori handitu baino ez du egin: 2008a baino lehen aberatsenen %20ak pobreenen %20ak baino 5,3 bider gehiago irabazi zuen. 2011n datu hori 7,5 bider izatera igo da.

Diferentzia handitzen ari da CCOO eta UGT gisako sindikatuei esker, 2012an soldaten moderazioa hitzartu baitzuten Espainiako Estatuan. Datu ofizialak kontraesankorrak dira: soldaten murrizketak ez du enplegurik sortu. Hala, enpresa handiek soldatak izoztu zituzten 2013an, baina enplegua deuseztatu zuten (163.000 lanpostu gutxiago). Inposatu diguten soldata-politika kapitalistak ez du enplegua sortzea helburu, etekin handiena lan kostu txikienarekin lortzea baizik. Dena den, politika horrek jasanezinezko egoerara eraman dezake, kapitalismoak bere produkzioa saldu beharra baitauka, produzitzen eta etekinak pilatzen segitzeko. Zeinek kontsumituko ditu bere produktuak, herritarrek dirurik ez badute eta langabezia gorantz badoa? Lanaren Nazioarteko Erakundeak mundu mailako hitzarmena eskatu du soldaten jaitsiera eragozteko, hazkunderik ezin baita izan doikuntza politikak eta soldaten murrizketak abian jarrita. Kapitalismoak ordea, egungo soldata-politika muturrera eramango du. Langileen eta herritarren erasoaldi gogor batekin baino ez du atzera egingo, etekinak arriskuan ikusten dituenean, alegia.