Zer zirrara eragin dizute zure azken poemek?

Souvenir nire laugarren poema-liburua da. Lehendabizikoa 2000. urtean argitaratu zen, hau 2008an. Denbora ez da alferrik pasatzen eta sentsazioa daukat –ez dakit nik esan beharko nukeen baina– egin ditudanen artean onena dela. Besteetan baino gehiago lortu dudala adierazpena eta adieraziaren artean. Beti izan da nire ezaugarrietako bat hizkuntza soila erabiltzea, hizkuntza komunikatiboa. Bada, iruditzen zait Souvenir-en espreski ariketa poetikoa egin dudala. Gai aldetik ere aldaketa izan da: tragikotasuna desagertu da, eta horrek behar bada perspektiba zabalagoa eman dit liburua idazteko.

Zergatik aukeratu duzu Souvenir titulua?

Saiatu naiz poemei ukitu magiko bat ematen, hitzekin jolas moduko bat egiten. Poemetako gaiak atzera begirakoak dira, arrastoei buruz hitz egin nahi izan dut, harremanek edo tokiek gugan uzten dituzten arrastoez. Horregatik aukeratu dut Souvenir izena. Souvenir-ak gauza hutsalak dira, baina balio sinboliko handikoak: iraganera garamatzate, edo toki urrunetara; bizitzako esperientziak gauzatu egiten dira souvenirretan. Gainera, iruditzen zait souvenirraren ideia neurri batean poesiaren antzeko zerbait dela: azkenean souvenirrei inork ez die erreparatzen, edo inork ez die erreparatu nahi, gauza hutsalak direlako, alferrikako gastua; eta poesiarekin nik uste antzeko zerbait pasatzen dela, alferrikakoa dela esan izan da. Souvenir ideiak badu alderdi bikoitza. Oroitzapenak dira, burutazioak... baina fisikoak ere badira: pertsona bat, leku bat, gertakari bat gogora ekartzen digute.