Non nos esquecemos do vivido o pasado 28 de decembro na praza do Concello de Pamplona.

Como adoita ocorrer cando se producen feitos de gran significado e emoción, sendo un tema –o cambio de alcalde de Pamplona, unha censura de moción–, os subtemas son moitos. Nin que dicir ten que o ex alcalde, coas súas declaracións, botou máis gasolina ao lume dos locutores. Estou convencido de que co devandito por conta dos limpadores de escaleiras non só se denunciou, senón que formou o poeta máis perfecto posible da ideoloxía dominante á dereita de Navarra. Por exemplo, Mario Camus necesitou unha película completa, unha película memorable, Os santos inocentes, para retratar, tan ben como el, a esencia do clasismo que Ibarrola mostrou nunha soa frase. Ibarrola daríao moi ben na película de Camus, desde logo, e algo ten que ver coa substitución da xustiza poética do ex alcalde, o día que daba nome á película de Camus, o Día de Inocente. A única, que tivemos que esperar 39 anos. Porque o problema desta xente é que os 39 anos dunha democracia aproximada formal, e non un século, nin cinco séculos, non serven para cambiar a súa verdadeira natureza.

Pero, como a extensión do artigo permite tanto, imos abordar outro subtema da cuestión: cada vez son máis as voces que din que poderiamos estar no limiar da desaparición da UPN, ou ao principio da desaparición. Non hai tanto tempo, un analista que sabe moito máis de política que eu dicía que os que realmente prometen que era a razón da competencia entre o rexionalista de dereitas (UPN, CDN) ou o centralista de dereitas (AF, UCD, AP, PP…) non se puxeron de acordo historicamente sobre a fórmula ou marca máis axeitada para dominar Navarra. Tras 40 anos de utilización dunha marca rexionalista, a balanza desprazouse cara á marca estatalista. Sayas e Adanero foron, por tanto, pioneiros, e agora non é difícil imaxinar os cadros que queren vivir da política a porta do PP, sen fiarse do que pode ofrecer un partido que só ten a alcaldía de Tudela. UPN, na actualidade, non ten un líder válido nin un programa. Só enfado e insulto. Solucionarano para abril? E, se non, que van facer os votantes de UPN que a próxima vez teñen á súa nai limpadora de escaleiras, ou senten sós navarros, ou cren que o foro é o eixo da institucionalización provincial, ou non queren ser escravos de Madrid e de Bilbao, ou…? Esta é unha das claves desta historia.

Aos asironistas tócanos reflexionar sobre a longa espera.