“A avoa morreu hai sete anos, era o último monolingüe da familia, non quixo aprender turco e sempre nos dicía que falásemos kurdo. Hai catro anos naceu o meu primeiro sobriño, o primeiro turco monolingüe da familia. O seu irmán sabe ben o kurdo, creceu coa súa avoa e reivindica unha identidade kurda, pero non lla transmitiu á súa filla. Recentemente, a súa irmá maior ha tido un fillo e só lle fala do kurdo. Entre curmáns non se comprenderán”.