Este libro non necesita presentación. Si hai un clásico da literatura infantil, esta é a famosa novela que parte da historia que Lewis Carroll contou nun paseo polo río Támesis. Pasou xusto un século e medio desde aquel paseo no que a historia que contou esa tarde de 150 anos converteuse nun libro e publicouse en lugar das imaxes do seu autor coas marabillosas ilustracións de John Tenniel; completando o que Alicia di no primeiro parágrafo do libro (Para que serve un libro se non ten imaxes e entrevistas?).

Estas aventuras de Alicia xa se publicaron anteriormente en eúscaro, xusto antes da edición de 1989 da casa Pamiela e do propio tradutor actual. Pero agora, con motivo do 150 aniversario, e a pesar de que non é moi habitual entre nós, Manu López decidiu refacer a tradución e realizou unha tradución adaptada aos mozos e ao eúscaro actual, e iso podémolo notar desde o propio título do libro: a anterior Alicia xa é Alizia. Pero é un cambio que vai máis aló dos nomes, é un texto que corre máis facilmente, máis próximo na linguaxe, menos ligado á estrutura orixinal, e iso axuda, sen dúbida, á lectura. Transformando a versión en versión vasca, integrando elementos da nosa tradición nesta tradición tan inglesa como os versos do Coello Branco: “Es un encanto, guapo e novo, / o meu corazón non o ama porque ti o es. Non dubido de casarme con vostede, pero non sei nadar, ai!”. Ou a curiosa versión de Hator Hator: “Ven, ven; a comer manzanos / vermes doces! (…) Para celebrar a nosa noite / xunto ao bufo e o moucho…”.

As aventuras de Alicia, unha das primeiras obras da literatura infantil, baséanse no nonsense, o sinsentido, o xogo, a aventura e o disparate. Entretemento, texto para o goce do lector (no orixinal do oínte). “– Que sabes sobre este tema? – preguntou o Rei a Alicia. / – Nada-respondeu Alicia. -Nada? -replicou o Rei. -Nada diso-dixo Alicia. / –Iso é moi importante– dixo o Rei (…) / – A vosa Maxestade quere dicir insignificante (…)”.

E as imaxes tamén contribúen a ese goce, máis aínda nesta coidada edición da casa Pamiela, publicando en cor moitos dos orixinais gravados e ilustracións.

Hai moitas razóns para achegarnos a esta nova versión de Alicia, que é un clásico, un referente, un xogo bonito… pero, a verdadeira razón está no libro, porque segue atrapando ao lector, que nos vai a ofrecer un momento único para gozar.