Un dos problemas é que o alcalde quixo distorsionar a loita acesa, xa que, como lembraron os traballadores, non puxeron o salario no centro do conflito, senón os recortes e as condicións laborais. E “esquece” matizar que a maioría dos traballadores non teñen contrato a xornada completa nin a ano completo. Pero imos abordar, en todo caso, a relación entre o soldo e a formación segundo o alcalde.

Das declaracións do alcalde despréndese que a cualificación requirida para un emprego e o salario que se percibe por este traballo deben gardar unha certa proporcionalidade: menos cualificación, menos salario. Esa concepción clasista e capitalista que temos case naturalizada na nosa sociedade é discutible. Podería ser, por exemplo, que me chamen tolo, que os salarios se fixen en función do valor social da actividade. En función diso, digamos, a persoa que coida aos anciáns tería unha enorme remuneración; un dos principais axentes da contaminación do mundo e do consumismo

Un empregado que produce eses vehículos no noso glorioso Mercedes, é bastante máis pequeno, ou un banqueiro, en lugar de cobrar, tería que pagar moito. Sen esquecer que a existencia mesma do emprego e do salario é unha organización social que se pode pór en cuestión, e mesmo deberiamos pola en cuestión para o ben común, pero non nos poñamos maximalistas.

Tomemos por bo o marco mental de Urtaran. Se non se entende que se cobren máis de 20.000-25.000 euros por un emprego que esixe un graduado escolar e un “curso”, pódese pensar que mesmo se lle faría máis incomprensible cobrar un cuádruplo para un emprego que non require nin sequera un graduado escolar. Pois ben, Urtaran recibiu 82.416,9 euros en 2019 por ser alcalde, sen ruborizarse. O graduado escolar non é necesario para ser alcalde –e non teño problemas con iso, porque os estudos non son garantía de nada–. Imaxínache que non é necesario cumprir co prometido no programa ou nas declaracións públicas electorais, si con iso teño un problema. Por suposto, non fai falta ser sensible aos problemas da cidadanía á que vostede serve –non nos poñamos maximalistas–. Non vou esixir ao alcalde que sexa coherente cos meus principios, pero, ouza, cos seus, polo menos un pouco, non?

“Pero eu teño estudos universitarios!”, imaxínome ao sociólogo Urtaran, nunha arrogante resposta, tratando de marcar a distancia cos traballadores non atendidos e coa cidadanía en folga. Diríalle que estou seguro de que entre os traballadores de actividades deportivas en folga indefinida tamén hai titulados universitarios. Tamén entre as mulleres inmigrantes que traballan en condicións de escravitude como traballadoras residentes nos fogares de Vitoria. Ou tamén entre os vitorianos que perciben 600 euros mensuais en prestacións de emerxencia, mentres o alcalde que considere suficiente para vivir esa cantidade reciba máis de 6.000 euros ao mes por ser o seu representante. Diríalle que a cualificación non debe ser garantía dunhas condicións laborais dignas, que a dignidade debería estar garantida en calquera lugar e para todo o mundo, e máis no ámbito público. Entre outras cousas, porque os títulos ou a universidade non converten a ninguén en traballador, alcalde ou boa persoa, evidentemente.