Goxotasun bortitza

Vendaval. LA FURIA. Autoekoizpena, 2017.

Badira hiruzpalau urte La Furia gerra-izena duen rap abeslaria ezagutu nuena. Gerora jakin nuen abortuaren legearekin lotuta Alfonso Alonsori zuzendutako kantu ausart batek ezagun egin zuela zenbait forotan. Emakume izaera eta –ondorioz– borroka grina erraietatik dario. Hala, aspaldi erabaki zuen rap-a ibiliko zuela emakumeen ahalduntzerako instrumentu gisa eta, jakina, barruak askatzeko ere. Ez hori bakarrik: bere kantak abestu eta idazteaz gain, emakumeak ahalduntzeko tailerrak antolatu eta gidatzen ditu, eta emaitzak begi bistan daude; edo oraindik ikusi ez badituzu, egon adi!

Furia-k betidanik idatzi izan du eta hori igartzen da disko honetako kantetan –nahiz eta ez dituen hitzak idatziz jaso–. Zenbait tartetan hip-hoparen marka den kale hizkuntza zuzen eta gordina, amorratua erabiltzen badu ere, baditu bestelako ñabardura gehiago, erraietako poesia mingotsetik hain zuzen ere.

Aspaldidanik idatzi arren, denbora eman zuen Nafarroako hegoaldean agertokietara igotzen hasi arte eta ausardiaz beteta egin zuen aurrera. Poliki-poliki, hutsetik hasita, bere bidea egiten dihardu. 2013an No hay clemencia diskoa kaleratu zuen eta bertan oso agerian utzi zuen bere motxilan rap-az gain, kulturalki jasotako bestelako eraginak, inoiz ezkutatu nahi izan ez dituenak, ere oso presente direla: koplak, jotak eta beste.

Disko berri honetan, baina, elektronikak –xumeak– tarte bat hartu du. Vendaval hau bere baitan anitza, bortitza, goxoa, xuxurlaria eta amorrazioz betea ere bada. Vendaval saetak irekitzen du lana eta horri jarraiki kale giroko rap indartsua dator. Lo llamáis cielo-k mistizismoa eztandarazten du goxo errezitatuz. Brujas del Norte-k errezitatzetik eta elektronikatik du. Cachorras ere zuzena da, erabat urbanoa, hasperen eta scratchekin. Mi silencio-k souletik edaten du, ederra da. Aunque duela kutsu flamenko eta arabiar handia duen poesia da. Llegando a casa dark leunaren jantzia duen hip-hopa. Quisiera vivir panpinen doinu kaxak ezkutatzen duen arnasa. El diccionario de la mala vida-k elektronika minimalista dauka lagun. Eta, azkenik, Necesito rap-ek asko dauka abestetik. n


Kanal honetatik interesatuko zaizu: Disko kritikak
2024-04-21 | Iker Barandiaran
Amorrazioa, jarrera eta kantuak

Madrilgo queer mugimenduan kokatzen nuen taldea, eta orain gutxi bere esentzian –zuzenekoan– ezagutzeko aukera izan nuen. Orduan jakin nuen Argentinan jaio baina gaztetan Madrilera joandako Belenek (ahotsa eta gitarra) sortu zuela taldea, eta Mariarekin (bateria eta... [+]


2024-04-14 | Iker Barandiaran
Errekak ez du planeatzen

Garai batean, buruz genekizkien The Dark Knight filmeko Jokerren esaldi guztiak, “kaosaren agentea” zenez gero. Horrelakorik zuen, esaterako, bere jokabidea azaltzeko: “Plan bat duen tipo bat al dirudit? Badakizu zer naizen? Autoen atzetik korrika doan txakur... [+]


2024-03-17 | Xalba Ramirez
'In' salto mesedez

Katuzaldia
Ezezez
Autoekoizpena, 2023

----------------------------------------------------

Inoiz ez dut jakin oso ondo zein den “rollo british” musikan, sekula ez naizelako bereziki zalea izan, akaso. Ezezez entzutean, ordea, ez dut dudarik zer esaten duten... [+]


2024-03-03 | Iker Barandiaran
Eguzkierripako 'outlaw'-ak

Over the red light
The Clayton
Autoekoizpena, 2023

--------------------------------------------------

Aramaioko (Araba) talde honek arreta deitu zuen Arrasate inguruan 2019an, oso gaztetxoak zirela jotzen hasi eta Los Clayton izenpean maketa rockeroa kaleratu zutenean... [+]


2024-02-25 | Xalba Ramirez
Esan gabe doa: entzun Pelax

Entzun gabe doa
Pelax
Balio dute, 2024

-----------------------------------------------------

Testu hau irakurtzeko denbora soberan ez baduzu, laburtuko dizut: entzun Pelax. Aitzakiarik ez duzu orain, haien diskografia osoa Spotifyra igo dute lehen aldiz –lehendik... [+]


Eguneraketa berriak daude