Donostiako antzokia bisitatzeko aukera izan genuen joan zeneko larunbatean, etxe honetakoek gomitatuta. Urte andana joan da azken aldikoz bertan egon ginenetik. Inoiz ez bezalako poza hartu genuen bere inguruari so eginez, orain artean ikusten ez genion edertasunaz gozatu baikinen. Aurreko seigarren lerroan jarrita, eszenatokia erraldoia iruditu zitzaigun. Estitxuren agindutara Xabi Paya, Sustrai, Andoni, Uxue, Iñaki Murua eta Amets aritu zitzaizkigun bat-batean bertsotan, hauenak tartekaturik Eñaut Agirrek astekarian argitaratutako garai ezberdinetako bertsoak kantatu zituelarik Imanol Kamiok eta Aitor Atxegak piano eta gitarra akustikoz jantzirik. Saioak osoro maila erakargarria mantendu bazuen ere, izan zituen une gorenak, Uztapide zenaren ahotsa entzun eta Ametsek –Uztapidek utzi doinu eta tonalidade berean bere lehen bertsoa kantatu zuenean– eta Andonik bi palku ertzetik ofizioan egin zutenean eta Xabik eta Andonik jendearen artera jaitsiz burutu zutena. Urumea, bide beretik ur berriz. Aukeran, Eñautek kantatutakoak ikusteko aukera eman izan baligute parera jo izango zuten, musikak jan ahotsa bestelako ahoskatzea eskatzen baitu. Merezi du holako formatoan aritzeak, bertsoak hegazti urrun joaten baitira.