“Zertarako galdetu erantzunik ez entzutekotan?”
- Gure irrati modernoaren ama gaztea da. Baita ipuingintzan trebatutako idazle preziatua ere. Bietan lortu du kritikaren zein publikoaren begirunea.
Patxi Lopezek ba al daki nor zaren?
Ez dut uste, eta ez du zertan. Zer egiten dudan jakingo balu izugarri poztuko nintzateke: esan nahiko luke guk komunikatzeko erabiltzen dugun hizkuntza ezagutzen duela eta komunikatzeko duguna intereseko duela.
Alegi herrian jaio zinenean... Alegria zen, alegia!
Han geratu zen nire haurtzaroa, “r”-arekin batera.
Egunero irratsaio bat prestatzen duzu euskal kulturan oinarritua. Ogi eta arrainen mirakulua?
Ez dut mirakuluetan sinesten. Okin eta arrantzale askoko herri txiki batean bizi gara. Zorionez.
Bi hauen artetik zein hazten ari da progresio azkarragoan: elkarrizketatu dituzun euskaldunen multzoa ala elkarrizketatu ez dituzunena?
Sentitzen edo pentsatzen dutena euskaraz esateko gai direnen multzoa hazten ari da. Ez nik nahi bezain progresio azkarrean. Eta ez prexixo guretzat elkarrizketagai bihurtuko liratekeelako eta lana erraztuko liguketelako. (edo ez horregatik bakarrik, behintzat).
Gure herrian emakumeak arratsaldero batu ohi ziren solasteko... Nire aldetik ondo deritzot orain irratia zuena izateari.
Kondeszendentzia apur bat sumatu ote dudan hitz horietan…
Gainera arratsaldekoak eredugarriak zarete lanbide honen lehen araua betetzerakoan: badakizue entzuten!
Zertarako galdetu erantzunik ez entzutekotan?
...eta jendeak ba al daki(gu) hitz egiten?
Denok. Eta gehienak gainera, badauka(zue) zeresana.
Idazle modura, emakumeen mintzoa literatura bilakatu duzu Kontu jaten elkarrizketa bilduman.
Beren bizitza/z kontatzeko ausardia izan zuten zenbait emakumeren istorioak ipuinez jantzi nituen. Kuriosoa da: zer kontaturik ez daukala uste duen asko kontatzen entzutea baino gauza erakargarriagorik…
Aukeratu beste herrialde bat bizitzeko, mesedez.
Argi gehiago duen edozein. Orain gutxi arte uste nuen eguraldia eta ni unibertso desberdinetan bizi ginela; orain, leihoa zabaldu eta lainoekin topo egiteak eguna lainotuta hasi arazten dit.
Beste garai bat; animalia bazina; Arantxa izenaren ordez zein...
68ko maiatza, Parisen (baina ez neskame, garai hartan seguruenik egokituko zitzaidan bezala…).
Animalia naiz. Oso basatia, batzuetan.
Arantxa ez da izena bakarrik. “Arantxa” naiz. Izana berekin du.
Joan urteko udaberrian idatzi nuen intsusari eskainitako aurreneko artikulua eta orduan iragarri nuen bezala, testu sorta baten aurrenekoa izan zen. Sendabelar honen emana eta jakintza agortzen ez den iturriaren parekoa dela nioen eta uste dut udaberriro artikulu bat idazteko... [+]
Amonak sarritan aipatu zidan badela arrain bat, garai batean kostaldeko herrietako sukalde askotan ohikoa zena. Arrain-zopa egiteko bereziki ezaguna omen zen, oso zaporetsua baita labean erreta jateko ere. Beti platerean oroitzen dut, eta beraz, orain gutxira arte oharkabeko... [+]
Lurrari begira jartzea zaila da. Kosta egiten da. Landareekin lan egiten duenak maiz haiek bakarrik ikusten ditu. Etekina, uzta, ekoizpena, mozkina, errebenioa, emana, azken zurienean “porru-hazia” bezalako hitzak dira nagusi lur-langileen hizkuntzan.
Duela hamabi urte pasatxo ezagutu zuten elkar Izaskun Urbaneta Ocejok eta Ainara Baguer Gonzalezek, ingurumen hezkuntzako programa batean lanean ari zirela. Garaian, lurretik hurbilago egoteko gogoa zuten biek, teoriatik praktikara pasa eta proiektu bat martxan jartzekoa... [+]
Cristóbal Balenciaga diseinatzailearen biografia kutsuko fikziozko telesaila egin du Moriarti hirukoteak, Disney+ plataformarentzat. Estreinakoa dute formatu horretan. Aitor Arregi eta Jon Garañorekin egin du hitzordua ARGIAk, Jose Mari Goenaga kanpoan baitzen,... [+]