Egunotan kaleratu du Euskaldun guztion aberria, bere lehen euskarazko eleberria, gure ipuingintzaren “apologeta” nagusia izan arren.

Borgesek ez bezala, ezin izan duzu ipuingile “soila” izatearen presioa jasan!

Aspaldi etsi nuen: Euskaldun guztion aberria ez da nire lehenengo nobela, aurretik Si Sabino viviría argitaratu bainuen. Beraz, bekatu beniala da honezkero, ez kapitala.

Pozik al daude papá eta mamá?

Egongo ez dira ba! Eta txantxa gutxiago gero, susmatzen dut Euskobarometroari aitortzen diotenak baino gehiago direla mamá eta papá erabiltzen duten euskal hiritarrak… Gure etxean beti mamá eta papá izan da, baina ez mami ez mamutxi ez mamacita…

Nobelagile bilakatu zarenez gero, aitortu egingo dizut nire betiko ustea: zailagoa da eleberri txarra idaztea edozein ipuin baino!

Luzeagoa bai, zailagoa ez dakit. Argi daukadana da nobela baino zailagoa izan daitekeela ipuin liburu oso bat idaztea. Eta, azken batean, nobela bat idaztea edonoren eskura dago, frogatu berri dudan bezala; ipuin liburu on bat osatzea, ordea, ez.

Volgako Batelariez pentsatzen dudanean, pottokiak bezala imajinatzen zaituztet: pottoki marmartia, pottoki lumaduna, pottoki bekaiztia...

Hara, ez dut nik esango bakoitza zein pottoki den… Rol banaketarik ez dago gure artean behintzat. Uste dut, hala ere, pottokiak ez zirela gu beste libertitzen, askoz ganberroagoak garela gu.

Zure Euskadi Sariagatik biziki poztu nintzen, baina onartuko didazu ezker abertzaleko idazleei sekula ez dietela ematen.

Eta nork esan dizu ni ez naizenik? Egun batzuetan, non eta norekin nagoen, oso abertzalea eta oso ezkertiarra izan naiteke.

Bide batez: Gasteizen bizitzea zure pose bohemioaren zein parte da?

Horrek esan nahi du norbaitek “bohemio” ikusten nauela? Oso eskertuta nago, benetan. Ikusi beharko ninduke egunero gure alabak eskolara eramaten, bazkaria prestatzen, haientzat Alaitz eta Maiderren CDak pirateatzen… Baina irudiari dagokionez, ados, ziur aski ez naiz inoiz izan donostiar dotoreziaren ordezkaririk bikainena.

Ez daukazu batere futbolari itxurarik. Hala eta guzti, Euskal Herria ala Euskadi nahiago?

Nik, horretan, Rikardo Arregirekin eta, oro har, post-independentziaren tesiekin bat egiten dut: Basque Country, edo, atxagatar jarriz gero, Basque City, inolako zalantzarik gabe. Nola izango da futbol taldearena ingelesez jarriko ez dugun gure sor-marka bakarra!

Zenbat jendek esaten dizu irakurtzen dituela zure El País-eko euskarazko artikuluak?

Gutxi gora-behera Nabarra aldizkari “jatorragoan” argitaratzen dizkidatenak irakurri dituztela esaten didatenen antzeko kopurua: batek edo batek ere ez.

Noiz eta nork –zuk zeuk, menturaz– idatziko du Euskal Eleberri Handia?

Nobela hori idatzita dago jada, kontua da desagerrarazi zutela, eta biltegi erraldoi batean dagoela, zazpi giltzaz hertsia, Aliantzaren Arkaren ondoan. Baina oraindik ez dut deskubritu nor izan zen ebaslea: Olivares Konde-Dukea, Agosti Xaho, CIA edo Petronor. Erantzuna topatzen dudanean esango dizut… Dena dela, eta ondo pentsatuta, nork behar du Euskal Eleberri Handirik?