Iban Zaldua idazleak Volgako Batelariak blogean: "Zeintzuk izan daitezke euskal ipuingintzaren sendotasunaren arrazoi nagusiak? Agian euskal liburu-merkatuaren ezaugarri berezietara jo beharko genuke lehenik eta behin, merkatu horren txikitasunera alegia, eta beste literatura handiagoen ‘arauetatik’ (hots, merkatuaren berunezko legeetatik) ihes egiteko eduki ditugun aukera zabalxeagoetara. Editorea erlatiboki babestuta dago diru-laguntza sistemari esker (ez sobera ere), eta ipuin liburu batekin aberastuko ez den arren (baina ezta nobela gehienekin ere), ez du agian galera handiegiak jasango eta, beraz, arriskatu daiteke literatura-sistema handiagoetan ‘komertzialtzat’ hartzen ez diren generoko liburu gehiago argitaratzera, hala nola ipuin bildumak (...) Euskaltegietan eta institutuetan berritu egin beharra dago, noizean behin, testu literario erraz, arin eta laburren hornikuntza, eta halako liburuek aukera egokia eskaintzen dute horretarako. Horrela esplika daiteke (beste arrazoi batzuen artean, noski) zergatik ez dion (oraindik) muzin egiten gurean ipuinari literatur produkzio-lerro standard eta homologatu baten garapenaren alde gehien egin duen argitaletxeak, MegaElkarrek alegia".