Bidaiatzeko grinak bultzata urte hasieran nora joan pentsatzen hasi zen 26 urteko tolosarra. Aldizkari batean Danubio ibaiari buruz ikusitako erreportaje bat nahikoa izan zitzaion Angeli prestakuntza guztiekin hasteko. Ordiziako Jakintza Ikastolan matematika irakaslea da Angel. Iaz Islandia izan zen aukeratutako helmuga, oinez iparraldetik hegoalderaino gurutzatuz. Aurten berriz, Alemaniatik hasi eta Itsaso Beltzeraino piragua bat lagun zuela Danubio ibaia gurutzatzea bururatu zitzaion.
Kirolzalea izanik –eskia praktikatzen du eta Santurtziko arraun taldean parte hartu zuen–, ez zuen beldurrik izan piragua hartu beharraren aurrean. Frantsesa, ingelesa eta alemaniera hitz egiten jakiteak ere ziurtasun handia eskaintzen zion bidaiatzeko orduan. Danubio da munduan herrialde gehien zeharkatzen dituen ibaia, guztira 10 lurralde.

Angelen proiektuak interes handia piztu zuen. Hori dela eta Prijon etxeak piraguak utzi zizkion, Panasonicek kamarak eta Tolosako Klisk dendak argazki material guztia bere gain hartu zuen. Angel eta proiektuari batu zitzaion Ruben Escudero abentura interesgarri bat bizitzeko prest zeuden eta Alemaniako Donaweschingenera kotxez abiatu ziren. Uztailaren 4an hasi zuten beren ibilbidea kotxea Alemanian utzi ondoren, baina zorteak ez zion Rubeni lagundu eta Regensburgon atzera egin behar izan zuen lunbagoak jota: «

».
Bilbotarrak aurrera jarraitzen bazuen agian bizi osorako ondorioak jasan beharko zituen; orduan geratuz gero berriz, sendatu zitekeen. Angelek bakarrik geratuta kezka asko zituen. Ekipajea beharrezkoenera murriztu behar izan zuen; esaterako, jantzita zeraman arropa eta aldatzeko beste bat besterik ez zuen hartu. Baina horretaz gain bazen beste hainbat arazo: «

». Zorte handia izan du ordea, eta asko lagundu dion jendea topatu du. Eslovakian jasandako tendinitis txiki bat izan da oztopo garrantzitsuena.
Bakarrik baina ausardia handiarekin Vienarantz abiatu zen Danubioko ur lasaietan barrena: «

». Izeben otoitzek bidaian eragina izan zutela aitortzen du. Horrela, Regensburgotik Vienara bitartean dauden ur-presa guztiak igarotzeko piraguarentzat karroak zeudela jakin ahal izan zuen. Lehenengo presan berriz poloniar batek lagundu zion. Austriako lurraldea igaro ondoren ordea, ez zegoen karrorik, baina beti laguntzeko prest zegoen jende atsegina aurkitu zuen.
Vienaren edertasunaz hobeto gozatzeko hotelean lo egin zuen gau batez. Bertako irudiak argazki makinan jaso ondoren ordea, ohiko erritmoari jarraitu zion Angelek: egunero 50 kilometro inguru eginez, gauak zubi azpiren batean edo ibai ertzean igaroz eta eguraldiaren gorabeherei aurre eginez. Bratislavara iritsi zenean eskuineko eskumuturrean tendinitisa izan zuen. Gainera, hurrengo bi egunetan haizeak alde batetik bortizki jotzen zuen eta ondorioz giharrea gehiegi behartu zuen. Bertako arraun taldeak ordea, pomada bat eman eta momentu hartan behar zuen laguntza eskaini zion.
Denbora galtzerik ez eta Angelek aurrera egin zuen. Gabikovoko presatik aurrera ordea (Eslovakian) ez ziotela aurrera egiten utziko esan zioten; baina tolosarrak berriro ere zortea izan zuen eta bertatik pasa behar zuen itsasontzi bateko kapitainari bera eta piragua barrura sartzen uzteko eskatu ondoren, beraiekin egin zuen presaren beste alderako bidaia osoa.
Behin Hungariara igarota mozkorrak, festak eta bertako jendearen jatortasuna dira Angelek dituen oroitzapenik bizienak: «

».

Hungaria eta Kroaziaren arteko mugara iritsi zenean, Jugoslavia ohian sartzeko zalantzak zituen. Azkenean, Hungariako hotel batean piragua utzi eta Alemaniaraino autostopean itzultzea erabaki zuen, bertan kotxea hartu eta berriro Hungariara iristeko. 30 ordutan iritsi zen Donaweschingenera, eta bidaian Jugoslaviatik Alemaniarantz zihoan neska batek eta bere lagunak Jugoslaviako egoeraren berri eman eta bertara sartzeko beldurrik ez zezala izan esan zioten.
Gauzak horrela, Alemanian kotxea hartu eta Budapesteraino joan zen. Bertan ustez abuztuaren 11n izango zen mundu amaiera zela eta antolatu zituzten kontzertuak ikusi eta Jugoslaviara sartzeko bisa lortu zuen. Hungarian piragua hartu eta kotxez Kroaziara sartu zenean lurralde hark jasandako gerratearen ondorioak ikusi zituen, zehazki Vucobar hirian: «

». Bidaia honi esker inguru haietan zutik dagoen zubi bakarra Belgradokoa dela ere jakin du.
Jugoslaviatik arazorik gabe igaro zen, baina beti ere kotxez. Ordurako abuztuaren 11 gertu zegoen, eta Angelek Errumaniatik eklipsea ikusi eta grabatu nahi zuen.
Bulgariara iristean bero ikaragarria jasan behar izan zuen tolosarrak, baita eltxoei aurre egin ere: «

».
Kotxez zati bat egin ondoren, delta osoa piraguan egin zuen eta abuztuaren 27an azkenean Itsaso Beltzera iritsi zen, bi hilabetetan, Danubio ibaiak dituen 2.850 kilometroetatik bi mila inguru piraguan egin ondoren. Goizeko hiruetan jaiki eta eguzkia ekialdetik irteten ikusi zuen; bere ametsa bete zuela sentitu zuen. Orduan Tolosara itzuli eta bere esperientzia kontatzea baino ez zitzaion geratzen