Tolosako Udal Antzerki Lantegia martxan


1986ko urriaren 26an
Ekintza eta ideiez beterik
Tolosako Udal Antzerki Lantegia martxan
Instituzioen laguntzaz, lanean dihardu dagoeneko, lau lagunek osatutako talde honek. Horietako Marta Karlosekin egin dugu solas.
Orain urte bete lau lagun hauek, Maite Agirre, Patxi Lasa, Marta Karlos eta J. Carlos Yerobi, Tolosara jo zuten bertan lan egiteko asmoz, Diputazioak ikastaroak eragiteko eskainitako diru laguntzaz. Urte honetan, zenbait ikastaroz gain "Woyzeck" prestatu zuten, estrenatu eta bertongoekin lan egin. Horrek, nola ez, harremanak sortu dizkie bai herkideekin eta baita Udaletxeko Santi Erasorekin. Harreman horeik, Gobernuak lantegientzat emandako diruaz, Udal antzerki lantegi batean gauzatu dira.
ARGIA.–Pauso handia eman duzue urte batetik bestera, nola antolatu duzue lana apostuari eusteko?
MARTA KARLOS.– Esan dezakegu lana hiru arlotan banatu dugula zortzi edo bederatzi hilabeteren zehar. Batetik, iazko taldeaz bi montaia prestatu nahi ditugu; bat orain hasi prestatzen eta bestea udan estrenatzeko moduan. Beste talde bat osatuko genuke hasi berriekin, eta gu lauon dinamika propio bat ere izan nahi genuke.
Ikasgaiak ohizkoak izango dira: ahotsa, gorputza edo mugimendua, interpretazioa e.a. Bestetik, harremanetan gaude beste Udal lantegiekin ikastaro monografikoak antolatu ahal izateko, guk menderatzen ditugun gaiez: kale antzerkia, eskenografia e.a.
A.– Lan handia beraz. Horrek infraegitura bat eskatzen dizue, zer moduz alde hori?
M.K.–Gure apostua hori zen: ea kapaz ginen batez ere infraegitura aldetik hori guztia antolatzen. Zuk, klaseak eman behar dituzu baina ez dira klaseak bakarrik, hor dituzu parteak, aktak, eta telefonoa eta berriz telefonoa. Horretarako lana banatu egin dugu, bakoitzak bere zeregina du, momentuz agobiatuta, baina tira.
A.– Zertan dira muntaiak zehazki?
M.K.–Bueno, lehenengoa euskaraz bakarrik izango da, ez du bi bertsiorik izango, eta orain hasiko gara lanean. Hor esperimentazio bat egingo dugu. Historia urbanoa da, gazte giro batean sartuta, estiloari guk hiperrealismo deitzen diogu. Euskal folklorearen ideia nagusiak hartu eta gure egunetara bihurtu. Nik uste dut banatuta daudela bi ideiak. Biak batu ea zer gertatzen den, oraingoak proiektoak ez du izenik. Subtituloa "Zonbiena eta zonbientzat" izango da. Ahal bada hemengo instrumentoak erabili nahi ditugu, bateria eta ahotsaz lan eginez ere.
A.– Zeintzuk hartuko dute parte?
M.K.–Hasiera batean gure lanetan denak daude, berez sei neska eta bi mutil dira pertsonaiak, baina ikusiko dugu. Gero, baterijole bat, Andoni Aleman txalapartaz, testoaren egile Yakue, era berean perkusionista dena, eta neuk zuzenduko dut. Ahala badut beste jende bat ere sartu nahi dut, baina ikusiko dugu.
A.– Eta beste proiektoa?
M.K.–Hori ez dago hain argi, eta ez dugu gehiegi hitzegin nahi. Guztiz aldatuko da orain artekoaren alboan. Oso fuertea izango da. Testu irlandar bat da, eta bertsioa behar duela uste dugu. Mikel Antzarekin hitzegin dugu oraingoz, baina ezin da askorik montatu.
A.–Eta zertan geratzen da saltsa honetan "Woyzeck"?
M.K.– Guretzat "Woyceck"ek oraindik bi urte ditu, eta prestatu genuenean hori zegoen gure asmotan. Apostu handia izan zen, baina urrutira begira. Gure asmoa kanpora joatea da, Jaialdietara eto horrela, eta ari gara prestatzen, kontakto onak lortu ditugu, eta entsaiotan ere ari gara.
A.– Orain arte Udal Lantegi bakarra Hernanikoa izan da. Aurten, Tolosan, Trintxerpen, Oreretan eta abarretan ari dira sortzen berriak. Nola aztertzen duzue joera hau?
M.K.– Bueno, gure aldetik Tolosara joatea aukera garbi bat izan zen. Guk ez genuen inongo interesik Donostian bereziki lan egiteko. Arrazoiak mila dira. Herri batean zaudenean diferentea da, zu herrikoa zara, nolabait herri mobida horietan parte hartzen duzu. Errazagoa da jendearekiko kontaktoa, bai fotografoak, bai idazleak. Bestaldetik, guk ideia horrekin jarraitzen dugu, herri batean lan egin nahi dugu, eta oso ondo iruditzen zaigu hende gehiagok horretara jotzea. Horrela egin behar dela uste dut. Hiri batean gehiegi gara eta norbaitek alde egin behar du.
E. OLASAGASTI
43

GaiezKulturaAntzerkiaTaldeakTOLOSAKO UD
EgileezOLASAGASTI2Kultura

Azkenak
Intsusaren bigarrena

Joan urteko udaberrian idatzi nuen intsusari eskainitako aurreneko artikulua eta orduan iragarri nuen bezala, testu sorta baten aurrenekoa izan zen. Sendabelar honen emana eta jakintza agortzen ez den iturriaren parekoa dela nioen eta uste dut udaberriro artikulu bat idazteko... [+]


Arrain-zoparako, besterik ezean, itsasoko igela

Amonak sarritan aipatu zidan badela arrain bat, garai batean kostaldeko herrietako sukalde askotan ohikoa zena. Arrain-zopa egiteko bereziki ezaguna omen zen, oso zaporetsua baita labean erreta jateko ere. Beti platerean oroitzen dut, eta beraz, orain gutxira arte oharkabeko... [+]


2024-04-22 | Jakoba Errekondo
Lurra elikatu, guk jan

Lurrari begira jartzea zaila da. Kosta egiten da. Landareekin lan egiten duenak maiz haiek bakarrik ikusten ditu. Etekina, uzta, ekoizpena, mozkina, errebenioa, emana, azken zurienean “porru-hazia” bezalako hitzak dira nagusi lur-langileen hizkuntzan.


2024-04-22 | Garazi Zabaleta
Txaramela
Pasta ekologikoa, ortuko barazki eta espezieekin egina

Duela hamabi urte pasatxo ezagutu zuten elkar Izaskun Urbaneta Ocejok eta Ainara Baguer Gonzalezek, ingurumen hezkuntzako programa batean lanean ari zirela. Garaian, lurretik hurbilago egoteko gogoa zuten biek, teoriatik praktikara pasa eta proiektu bat martxan jartzekoa... [+]


'Cristóbal Balenciaga' telesaila
"Nabaritu dadila euskaldun batzuok euskaldun baten istorioa kontatu dugula"

Cristóbal Balenciaga diseinatzailearen biografia kutsuko fikziozko telesaila egin du Moriarti hirukoteak, Disney+ plataformarentzat. Estreinakoa dute formatu horretan. Aitor Arregi eta Jon Garañorekin egin du hitzordua ARGIAk, Jose Mari Goenaga kanpoan baitzen,... [+]


Eguneraketa berriak daude