1.     Bere buruari "ezkerra" deitutakoak ia 30 urte daramatza barregarri Europan, bai esparru estrategikoan, bai dialektikoan eta kulturalean, ustezko moda posmodernista guzti-guztien alde jartzerakoan (posmofeminismoa, posmoekologismoa, etabar), oligarkia korporatiboak herritarren manipulaziorako sortutako eta bultzatutako korronteak besterik ez direnak.

2.     Mendebaldean beren buruari «aurrerakoi» edo «ezkerreko» deitzen dioten talde horien guztien azken urteetako burutazio edo ateraldi deigarri eta zentzugabeenetako bat «berdintasun» hitzaren esanahia horren azkar, harrigarriro eta erantzunik gabe aldatzea izan da.

3.     Oso gertaera argigarria da. Kultura postmodernisten beste esparru batzuetan, talde horiek arrastaka edo konturatu gabe murgildu direla sinets dezakegu. Baina berdintasun hitzaren manipulazio eta eraldaketa, ustez aurrerakoiak diren talde horiek beraiek gidatu eta inposatu dute, inolako lotsarik gabe.

4.     Gizarte-ingeniaritzako jarduera argi horren ondorioz, “berdintasun-zinegotziak”, “berdintasun-sailak”, “berdintasun-ministerioak” eta “berdintasun-politikak” abian jartzen hasi ziren ustez “aurrerakoiak” ziren talde politikoak, non berdintasuna hitzaren esanahia behin betiko lurperatzen den, gizonen eta emakumeen arteko berdintasun berriarekin ordezkatzeko.

5.     Talde aurrerakoiek ez dute inoiz berdintasunaren kontzeptua mitifikatu. Baina bidegabeko desberdintasun sozioekonomikoen aurkako borroka izan da mugimendu horien guztien motorra bi mendetan zehar. Nola ulertzen da bere buruari ezker deitzen zaion horrek berak bere oinarri ideologikoaren lurperatze hori onartzea, bai eta lurperatze horren lidergoa hartzea?

6.     Erantzunak argia dirudi eta irakurleak berak ba du. Ez da ulertzen. Ez dago azalpen arrazionalik hain agerikoa den suizidio dialektiko batentzat. Edo, hobeto esanda, azalpena Mendebaldeko talde ustez aurrerakoien azken 30 urteetako bilakaera politikoa ulertzeko aukera ematen digun azalpen berbera da: Bere burua Europako ezkerrekotzat hartzen duen hori, duela 30 urte ez da ezkerra, ez da aurrerakoia, eta ez ditu herritarrak defendatzen. Herritarrak eta soldatapeko langileak manipulatzeko beste tresna korporatibo bat baizik ez da.

7.     “Ezkerrak” berak antolatutako gizarte-manipulazio horri esker, belaunaldi berrien zati handi batek ez daki berdintasuna zer den ere. Eta ez da arduratzen, jakina, zein desberdintasun ekonomikoak diren bidezkoak eta zein bidegabeak edo neurrigabeak aztertzeaz ere, aurreko belaunaldiek etengabe eztabaidatzen zuten bezala eta gaur egun herrialde emergenteek eztabaidatzen duten bezala.

8.     Edonola ere, giza izaera, neurri handi batean, gizarte-manipulazioko azpijoko horiei aurre egiteko gai izan ohi da. Gazte askok beren kabuz berreraikitzen dituzte “progreek” lapurtu nahi dizkieten ideia horiek. Errealitatea behatu eta aztertzen dute, eta ondorioak ateratzen dituzte agerikoa zer den eta zer ez den edo arrazionala zer den eta zer ez denari buruz. Eta herri-interesen defentsaren eta herritarren defentsaren oinarriak berreskuratzen dituzte, ustez “aurrerakoiak” diren lider eta mugimendu horiei guztiei gero eta mespretxu handiagoz begiratuz, itxuraz direnaren guztiz kontrakoa direla jakinda.

9.     Ez, gure ezkerra ez da dirudien bezain ergela. Kontua da ez dela ezkerra eta ez dela aurrerakoia, eta, alderantziz, mendebaldeko korporazio handien zerbitzura dagoen tresna erreakzionario bat besterik ez dela.

PDF: https://disk.yandex.com/i/QDWSPuCnpDKf3w