Gure ustez, BAI. Harriduraz egiaztatu ahal izan dugunez, gure Natura 2000 Sareko guneetako baten babesa urratu egin da berriro ere, kontserbazioarekin edo lehengoratzearekin zerikusirik ez duten obrak eginez, alderantziz baizik.

Bidasoa dragatzea Santiagotarrak parean, de facto, babestutako espazioaren barruko jarduketa bat da, eta kalte egiten die Batasunaren intereseko habitatei, hala nola estuarioei (1130) eta marearteko lohiei (1140). Habitat horiek eskas eta urri gisa diagnostikatuta daude Txingudin indarrean dagoen RN 2000 dokumentuan. Dokumentu horren arabera, habitataren egungo egoera “kontrakoa” da, eta “aldeko” kalifikazioa lortzeko jarduketak eta neurriak eskatzen ditu administrazio publiko eskudunen aldetik, horiek baitira, Europako zuzentarauen arabera, horretarako betebeharra eta konpromisoa dutenak. Alabaina, kasurik onenean ahaztuta daude, kontrako norabidean jarduten ez denean, kasu honetan bezala.

Bidasoako estuarioan ez dirudi garrantzitsua denik ingurumen-araudia urratzea, maila txikiagokoa balitz bezala. “Txingudiko naturguneen konektibitatearen” interpretazio maltzurrarekin ibaiaren ibilgua inbadituz piloteen gainean eraikitako oinezkoentzako plataformaz hitz egin genezake, bai eta “San Lorentzo aintzira handitzeko” proiektuaren ekintza batez ere. Orain, arraun-klubarentzako pantalana da argudioa.

Natura 2000 Sareko eremu batean, eremu hori zaintzea helburu ez duen edozein jarduketa “lehen mailako premiazko arrazoi” gisa justifikatu eta egiaztatu beharko da (segurtasuna, osasuna, azpiegitura kritikoak…), eta, gainera, “konpentsazio-neurriak” hartu beharko dira, bertako habitaten, bertan bizi diren espezieen eta bertako dinamika naturalen kontserbazioa bermatzeko. Ez dirudi horrelakorik betetzen ari denik Bidasoaren dragatze honekin. Gainera, paradoxa bat dago: aipatutako lehen mailako premiazko arrazoietako bat honako hau da, hain zuzen ere: “Ingurumenaren babesa: ingurumena kontserbatzeko erregulazioak.”

Pentsaezina da, maila globalean eta tokikoan aurre egin behar diogun arazo handienetako baten aurrean, hau da, biodibertsitatearen galeraren aurrean, ingurumena babesteko eskumena duten gure agintariek, de facto, ingurumena zaindu eta babestearen aurkako proiektuekin jardutea.