Lembrar o pasado do Kurdistán, escoitar o presente e predicir o futuro non conducen ao optimismo, pero a resistencia e a loita deste pobo demostra que segue vivo. As experiencias que se están desenvolvendo nas zonas liberadas de Rojava alimentan a esperanza do pobo kurdo e de moitos outros pobos do mundo. Os kurdos son conscientes da potencialidade do que están a construír e defendendo nas esquinas de Afrin, Kobane e Cizire. Tamén o réxime turco, e por iso o seu rabiosa resposta, con bombardeos, tanques e yihadistas-hordas. Tomando como base o confederalismo democrático teorizado por Abdullah Öcalan, nas zonas liberadas por YPG/YPJ e outros grupos armados de esquerda están a levarse a cabo novas formas de organización. O modelo de democracia directa que alí se está desenvolvendo é o contrapunto ao modelo de dominación imposto á poboación local polo réxime turco, o Isis ou por outros grupos islamitas a poucos quilómetros de alí. A organización e o proceso de participación das diferentes comunidades (kurdo, asirio, árabe, yazidia, turcomano, …) posto en marcha en Rojava apostan por un modelo multiétnico, nunha zona conflitiva no mundo. Enraizada na ciencia das mulleres Jineologîn, o protagonismo que están a gañar as mulleres sitúa ás mulleres no centro da loita contra o patriarcado, o capitalismo e o Estado, rompendo o rol tradicional imposto. A ecoloxía, un dos alicerces do confederalismo democrático, cuestiona a sobreexplotación dos recursos e o desenvolvismo que condena aos pobos e á natureza. As experiencias de Rojava, coas súas dificultades e a súa débil estabilidade, transmiten raios de luz ao resto de territorios do Kurdistán. Tamén mostran a potencialidade do pobo, unha vez libre do aparello centralista do Estado e organizado de acordo ás súas necesidades.

Desde Bakur miran con esperanza a Rojava e con rabia a Afrin. Tamén viven con rabia a súa día a día, onde o vermello, o amarelo e o verde só pódense pór en contacto no espazo privado. Con todo, os intentos dos Estados opresores por tapar o esplendor do pobo kurdo non poden impedir que o raio do sol, situado no centro do símbolo kurdo, siga iluminando o camiño. A represión sistemática e o sufrimento profundo non conseguiron dobregar a vontade deste pobo firme. O sabio Yilman deunos a clave dunha maneira sinxela, preguntándonos sobre a viabilidade de desenvolver tamén o confederalismo democrático en Bakur. Na súa opinión, na situación actual non se pode implementar porque a participación política está impedida. Pero subliñou que o pobo está con ganas de participar na política. Non conseguiron apagar ese desexo. E iso é garantía para o futuro.