«Ezker Berria»: EE-ko Oposizioa

1982ko ekainaren 06an

EE-ko Iñaki Albistur "Zapa"ri elkarrizketa

«Ezker Berria»: EE-ko Oposizioa
Iñaki A1bistur «Zapa» (E.E.)
Gipuzkoa enparantzako kafetegi batean aurkitu ditugu, Mujika Arregi, Tomas Goikoetxea, Iñaki Albistur,... Haserre beren alderdiko Ejekutiboak goiz honetan bertan egin duenagatik. HBko parlamentari presoak askatzeko fiantza ordaintzea, alegia. Euskadiko Ezkerrako «Ezker Berria» tendentzikoak dira. "Pertsonaren eskubide indibidualak ere ez dira errespetatzen" Hordago argitaletxearen egoitzara goaz Iñaki Albistur «Zapa»rekin.
ARGIA.- Esan al daiteke Euskadiko Ezkerra jadanik ez dala lehen zena?
IÑAKI ALBISTUR.- Bai eta ez. Baina ez nintzateke inoiz ausartuko gauza batek bati berdin duela esatera: Dudarik gabe, oraingo EEk 1977koarekin zerikusi gutxi du, 1 979koarekin gehiago du,... baina asko aldatu da.
ARGIA.- Zertan aldatu da xehekiago?
I.A.- Lehenik, lehen zen alderdi marxista-leninista tankerako hartatik, bere akolitoekin, orain den masa alderdi zabal batera igaro da. Alde horretatik bilakaera positibo bat da. Alderdi negatitoa zera da, EE kaletik eta mugimendu sozialetik eta zibiletik urrunduz joan dela, Euskadiko eta Estatuko bizitza instituzionalean estankatuz.
ARGIA.- EEren bilakaera aginteari kredibilitatea eskaini beharrak eragin duela esaten da. Estableziturik dagoen aginteari sinesgarritasuna emateko, eta bestetik agintariei "jode, hain gaiztoak ez garela" esateko.
I.A.- Kritika hori ez da oso juxtua,. Alderdi bat marxismo-leninismoaren kontzeptu klasikotik, EIAren kasuan zen bezala, transformaketa sozialista eta demokratiko baten aldeko burrukaren kontzeptura pasatzen denean, arrisku asko dago. Demokraziaren alde formulak gehiegi baloratzearena da arriskuetako bat.
Ez dut uste horrek boterea gustora utzi nahia esan nahi duenik. Une honetan behinik behin aldatu ezin dugun egoera hau onartu egin behar dugu. eta marko horren barruan mugitu. Hori arriskutsua da. Parlamentu bat dugu, eta hor era zibilizatu batean jokatuko dugu. Orduan, "zibilizatua" hitzak, moderatzearen eta sistemaren akatsei errotik ez ekitearen zentzua hartzen du sarri.
ARGIA.- Sistemaren barrutik lan egiterik ba al dago, orain, asuntoa dagoen bezala?
I.A.- Lehenera noa. Ezkerrak barrutik lan egitea beste erremediorik ez du, bizi den mundutik aldendu nahi ez badu, Parlamentuan, Udaletan,... egotea baizik, diren erakunde guztietan. Zer gertatzen eta erakundeen arteko distantzia betirakotzeko ekintza bat eraman dutela. Nire ustez gizartea aldatzea ez da posible, kapitalaren eta boterearen aurka autonomoki gizartea organizatzen ez bada. Ezta erakundeetan lan itxurazko bat egiten baduzu ere.
ARGIA.- Eskuartean ditugun tresnekin ezer funtsezkorik ari al gara lortzen?
I.A.- Euki ezazu nahi baduzu gehiengo bat Parlamentuan, baina gehiengo hori ezartzen duen herri aktibo bat ez badaukazu, zer eginik ez dago.
ARGIA.- Lehentxoago EE kalera iristen ez ote den esan diguzu. Eta gero herria organizatu egin behar dela. Nola saiatzen da horretan EE?
I.A.- EE lan sindikalean ari da. Baina beste guztian, ez da herri organizaketa bat ere potentziatzen ari. EE Lemoizen aurkako burruka itxurazko bat eramaten ari dela uste dut, erakunde- mailan: denuntziatzen ari da, paralizaketa eskatzen eta erreferenduma. Baina jendeak Lemoizen aurka burruka egin dezan ez da ezer egiten ari: Antinuklear Batzordeetatik erabat alde batera dago, eta holako beste organizaziorik sortzen ere ez da ahalegintzen. Teorian, presoen askapenaren alde dagoela dio EEk, baina presoekin elkartasun aktibozko antolaketarik ez du eragiten. Udaletxeetan dago, ezkerreko politika hobe edo txarrago bat eginez; hala ere, EE gehiengo den udaletan, Andoainen, Abanton,... ez dago herritar parte hartze haundiagorik Donostian baino. Andoaingo udalak behar bada Donostiakoak baino gauza hobeak egingo zituen, bainan alderdi bezala balantze eginez,... ez da aurrerapenik egin herria organizatzen, jendeak parte hartzen, udalaren eta herritarren arteko tartea kentzen. Zaila dena badakit. Baina arazorik haundiena hortik ikusten dut.
Dena dela, ezker osoa da hori bultzatzen ez duena. Eta HBk, erakunde herritarrak eragiten dituela diolarik, beste erru bat dauka: horiek sektarizatu egiten ditu, HBren laguntza erakunde bihurtzen saiatzen da.
ARGIA.- EEk herri organismoak ez dituela baitzatzen diozu. Hori ordea ez da kasualitatez gertatuko. Zergatik da, lortu ezin delako ala orain beste politika bat egin nahi delako?
I.A.- Begira, nere ustez EEko sektore gidaria, "Aketegi" edo ekipo zuzendaria, ez dago herri mugimendua potentziatzearen alde. Hori garbi daukat. Politika sozialdemokrataren arazoak dira.
ARGIA.- Lemoizen aurrean EEk politika koerente bat egin duela esan diguzu. Hor daude "Comision de Defensa"-ren kritikak: teorikoki erreferendum bat lortu, gero horrek inongo baliorik ez eta hala ere erabaki horrek ezertarako ez duela balio izan ez dela salatzen...
I.A.- Lemoizi emateko irtenbide legal bakarra erreferenduma da. EEk salatu du Parlamentuan ea zer gertatzen den erreferendumarekin, Madrila joan behar dela,... Garaikoetxeari, uste dut, galdera bat ere planteatu dio Parlamentuan. Oraintxe Lemoiz gelditzearen eta erreferendumaren alde kanpaina hastera goaz. Horretan ez diot Comisión de Defensari arrazoirik ematen. Kontraesana zera da: EEk ezin du Parlamentuan bakarrik eduki bere konfiantza, herriaren bultzadarik gabe erreferenduma lortuko delakoan. Badakigunean Parlamentuaren gehiengoa Lemoizen aldekoa dela.
ARGIA.- Presio herritar hori eragiteko sintomarik ikusten al duzu alderdi barnean.
I.A.- Epe motzera ez dut holako sintomarik ikusten.
ARGIA.- Zuek erreferenduma lortzen duzue, galderak planteiatzen dituzue,... ez da erabakirik betetzen, ez da ezer gertatzen. Injiniadore bat hil dute eta dena gelditu da: Parlamentukoa geldirik, Enerji Itun edo paktoak jadanik baliorik gabe... Burruka beste maila batean dago. Zer pintatzen du EEk?
I.A.- Lemoizko arazoa ez da konpondu behar ez Parlamentuan eta ez "milien", eta PNVren arteko negoziaketan. Euskal Herri osoaren nahiak erabaki behar du. Orain, Lemoiz ezarri nahi duenaren aurrean nolabaiteko autodefentsa euki behar duzula, beste gauza da. hor ez naiz ez sartzen eta ez ateratzen.
Baina EEk Bilboko manifestaldira deitu zuen (Pascual hil zutenean) eta gu ez geunden ados. Lemoizen kontrako eta Lemoizen aldeko bi frontetan erotzen ari gara; batean "miliak" daude eta bestean PNV, UCD tabar. Eta EEk ez daki beste mota bateko gauzak potentziatuko dituen indar bat izaten. Alde horretarik EEren Parlamentuko jokabidea ez da ezertarako, PNVri milien kontra manifestatzera joan dadin sei boto emateaz aparte. Orain, erreferenduma lortzen bada, "pintatzen dute" Parlamentuak eta bere barruan EEk.
ARGIA.- Erakundeak ere, ordea, instituzioak, konprometituak daude. Parlamentariak gartzelan daudela, eta ez terrorismo arazoagatik, eritzi arazoengatik baizik, ez al da hondatzen ari erakundeen irudia?
I.A.- Instituzioak hondatu ez daitezen, errepresioaren kontrako burrukaren buru izan behar dute. Eta erakunde bat politika antidemokratiko batean zikintzen denean, sinesgarritasuna galtzen du. Espainiako Parlamentuak lege antiterrorista egin duenean bezala. Eta Euskal Parlamentuak ez du erantzun sendorik eman parlamentariak gartzeleratzearen aurrean, torturaren aurrean eman ez duen bezala, edo HBri sistematikoki ekintza guztiak galeraztearen aurka. Guzti horrek Parlamentuaren irudia hondatu egiten du, borrokan ari diren bi aldetako baten alde jartzen bait da nolabait.
ARGIA.- Eta hala ere zuek barruan egon behar dela...
I.A.- Esan dugunagatik sinesgarritasun demokratikoa galtzen du, baina Parlamentuan gauza garrantzizkoak ere egiten dira: Lurralde Historikoen Legea, inbertsio planak, zerbitzu legeak,... eta holako arazo asko. Ezkerrak hor egon beharra dauka eskubiarena atera ez dadin.
ARGIA.- Zer lortzen den, zer ez, eta zertan zikintzen den elkarren ondoan jarriaz zuek barruan jarraitu behar dela diozue.
I.A.- H B Parlamentuan balego indar erlazioa ezberdina litzateke, PNVk UCD-rekin elkartu beharko luke, edo beste era batean gobernatu. Oso politika ezberdina egingo litzateke. Baina Parlamentu honek ez ditu here barruan agertzen kalean danden jarrerak. ezker abertzaleko beste hamaika parlamentario falta dira.
Jakinik beti eskubiak jartzen dizkizun mugak, baina muga horien aurkako bide garbi bat baduzu gauzak lor daitezkeela uste dut.
Gipuzkoako Diputazioan H B ez egoteak PNV Aurrezki Kutxa Probintzialeko lehendakari izatea esan nahi du, PNVk darabilzkiela Gipuzkoako haziendako 51 mila milioiak. PNVren asmo guztiak aurrera ateratzen direla, egunero HBko lau diputatuak ez daudelako. Sozial arloan asko irabaziko genuke ezkerreko 14 diputatuk eskuineko 1 3ren aurka, ekonomian ere bai. Beste arloan, parlamentariak espetxeratzea, komisaldegietako tortura,... desmoralizagarriak dira. Baina parlamentutik kanpo egonda ere ez da aurrerapausorik ematen
Gehiago esanen dizut. Nafarroan Parlamentu Foralaren politikan nabaritu da aldea HBko parlamentariek alde egin dutenetik.
ARGIA.- Eskuinaren ofentsiba nabarmena da. "Aski da, ez dugu parte hartu nahi" esan daitekeen puntu bat ba al dago eta non?
I.A.- Parte hartzeko nere zalantza serioak edukiko nituzke HB legez kanpo utziko balute, adibidez, edo Parlamentuan gaiak aztertzeko aukera mugatuko balute, okupazio militar batean,... Orduan ez luke Parlamentuak balioko, beste politika mota bat artikulatu beharko litzateke. Exzepzio egoera batean.
ARGIA.- Orain bizi duguna ez al da exzepzio egoera bat?.
I.A.- Askatasun demokratikoen eta HBren aurkako ofentsiba bat dago. Baina ez da ilegalizapena, ez da definitiboa. Guzti hau "millei" egiten zaien txantaje bat da: zenbat ekintza egiten dituzte miliek. hainbeste sartzen naiz HBrekin.
ARGIA.- Azken bolada honetako martxa ikusirik, badirudi HB inguruko jendea, instituzioak onartzen ez dituen <> hori urak bere errotara eramaten ari dela.
Zure ustez EE goraka al doa ala beheraka?
I.A.- Indar elektoralaren aldetik ez dakit. Orain, kalean jendea EErekin lehen baino gutxiago identifikaturik sentitzen dela konturatu naiz. Hori datu bat da. Hauteskundeen arloan, ordea, HB ere ez da ez igotzen eta ez jaisten era espektakular batean. Berdin besteak.
Ze arazo ikusten dudan? Batetik EE radikaltasun irudi bat galtzen ari dela, eta bestetik moderatutasun eta seriotasunarena irabazi. Euskadin ordea, era radikal bateko politika arrazional bat egin daiteke. Arrazionalak moderatu eta radikalak irrazional izan beharrik ez dauka.
EEk errepresioaren aurkako politika sendoago bat egin behar du, politika zabalago bat ekolojiaren eta mugimendu sozialen arloan, eta jarrera kritikoago bat hartu instituzioen aurrean.
ARGIA.- Eta bide azkarretik joan nahi duen mugimendu bat dagoenean, hau da "guk ez dugu Parlamentu hau nahi, hobea nahi dugu" diotenean?
I.A.- Joan daitezke nahi badute, baina azkenean gurpila zulatu zaizula konturatzen zara eta erreposturik ez duzula. Eta gurpila gehiegi zulatu dituzula bide horretan, eta jendea aktibo izatetik aldentzen dela.
ARGIA.- Radikalitate irudi hori galtzearen oinarria noiz jarri da, EE koalizio izatetik alderdi izatera pasa denean?
I.A.- Hori prozeso bat izan da. Azkenean gehiengoa instituzionalismoaren aldeko aukera egin du. Gatazka bat leku guztietan bizi baduzu, kalean, jende artean batetik, eta "goian"' bestetik, hartzen dituzun erabakiak ere horren arauerakoak dira. EEko gehiengoa osatzen duen korronteak "behean" egotea utzi egin du, eta orain kaleko ikuspegi hori galtzen ari da.
ARGIA.- Aldaketa hori PCEEPKkoak sartu zirenetik eman al da?
I.A.- Eta orduan zuek, "Ezker Berria" osatzen duzuenok, ez zarete ejekutibotik agertzen.
I.A.- Hori ez da politikan ados ez egoteagatik bakarrik. Proportzionalitate arazoengatik ez gara ejekutiboan agertzen. Tendentzi alderdi batek ordezkariak proporzioan behar ditu: Kongresuan %40 ateratzen baduzu, organo guztietan %40 hori errespetatu behar zaie, baita hausteskunde zerrendetan ere. Barne egitura demokratiko batean sinesten baduzu. Baina gehiengoak proportzionaltasun hori "interpretatu egin omen du" hainbesterekin, nahiko ordezkari baduzue
ARGIA.- Zure alderdian, orduan, agintzen dutenek ez dute era demokratiko batean jokatzen?
I.A.- Ez da jokabide demokratikoegia behintzat. Guk %40 daukagu eta badakigu 30en artean %40 zenbat diren. Eta inork ez du nahiko ordezkatua nagoen interpretatu beharrik. Hori istilu oso garrantzitsu bat da. Gure alderdia da estatu Espainol mailan, tendentzi-alderdi "ez odoltsu" baten lehen esperientzia. Oraindik behintzat ez dute alderditik inor bota eta abar. Baina alderdiaren gehiengoan oraindik alderdi zaharraren hondar asko eratzen da.
ARGIA:Zer gertatu da, Mario Onaindiak engainatu egin zaituztela?
I.A.- Mario nor den aspaldi konturatu ginen. Alderdi barruko oposizioa orain dela hi urtetatik dator. Baina era askotako erreflejoengatik ez genuen sekula gure ezkoniormetasuna kalean agertu.
ARG,IA.- Mariok, ordea, gehiengo zabalaz irabazi zuen kongresuan.
I.A.- Mariok. oker ez banago, Biltzar Ttipiko 101 partaidetatik 54 atera zituen. Beste gauza zera da: alderdiko prentsa bulegoak. unanimitatez atera zela zabaldu zuela.
ARGIA.- Hasieran hiru tendentzia ziren, baina badirudi orain bi bakarrik geratzen direla, edo alde batetik bi eta bestea.
I.A.- Nere ustez tendentzia bat besterik ez dago. "Ezker Berria". Guk alderdi barruan jarrera bat badaukagu. Besteak jende multzo bat dira. seguru aski zenbait projektu politiko ezberdin dituztenak, bat etor daitezkeenak, eta "aparatoan" egoteak elkartzen dituenak. Honi beraiek ere aitortzen dute: beren buruari "Nueva Mayoria" deitzen diote korronte bat ez direla diote eta Kongresuaren gehiengoa interpretatzen dutela.
A.- Nafarroan EEk gartsuki bezala bultzatu du «Korrika» eta Donostian kontra, adibidez. Gauza horiek ere tendentzien arauera gertatzen al dira?
I.A.- Dudarik gabe. Dena den, Donosti ko kontzejalek botoa "Korrika"ren kontra eman bazuten Donostiako EEren gehiengoari. "Ezker Berria'' denari. kasorik egiten ez diotelako da. Jarrera burugabe bat da.
A.- Hala ere guzti horrekin ere, alderdi barruan jarraitzen duzue.
I.A.- Alderdiaren %.40 gara, eta eztabaida eta kontraesanak sortzen lan serio batekin datorren urtean %60 izatera iritsi gaitezke.
A.Bi korronteen bareizketa honek ba al du barrukoa harmatuarekin zer ikusirik?
I.A.- Ez. Baina biolentziari eman beharrezko tratamentuaz bi tendentziok ikuspegi desberdinak ditugu. "Aketegi"koak hasi dira biolentzia here arrazoiengandik urrundututako prisma batetik ikusten. Terrorismoaz hitzegiten hasten dira, biolentziaren arrazoiak aztertu gabe. Estatutoa mundu guztiak onartua ez izateaz gain moztu egiten dutenean. Nafarroan gertatzen dena gertatuaz.... biolentzia jarraitzea normala da. Ezin duzu biolentziaren aurkako politika bat eraman. agintearen errepresioa lagunduz. Orain, erokeria bat da gaur goizean egin dutena: HBko parlamentarien fiantzak ordaintzea.
A.- Zergatik egin dute
I.A.- Ziur aski guztiok egin dugun analisi bera egin dutelako: irabazle ateratzen den bakarra HB dela. Eritzi batengatik kartzelara joan zaitezkeela erakutsi bait dute. EEk atera ditu HBk justifkazioa edukitzeak min egiten diolako.
HBk ez ordaintzea justifikatua dago. Guk ez diogu erregeari iseka egin "Eusko Gudariak" kantatzearekin, onartzen ez duen herri-zati baten asmoa agertu baizik. Ezin nauzu horregatik gartzeleratu. EEk horren aurrean egin behar zuen bakarra. prozesaketa altxa zezaten beste indarrekin batean burruka egitea zen. Baina ezin da planteatu fiantza delitu arrunt bat balitz legez. Eta EE barruan gertatuko balitz, adibidez, eta hori planteatzea, bale. Baina egin ezin duzuna HB barruko istiluetan sartzea da.
A.- LAIAkoak ezker abertzelean hirugarren bide bat bilatu beharraz hitz egin ziguten, HB eta erreformisten artean. Eta ««Ezker berri»-ko batzuekin kontatzen zutela.
I.A.- LAIA oso interesgarri iruditzen zait, LKI bezala eta HBko ezkerra bezala. Euskal Herrian ezkerraren bidea ezker abertzale projektu but sendotzetik pasatzen da, une honetan ez EE eta ez HB ez direna. Hori EE barrutik egin daiteke, eta EE projektu horretara bideratu behar da. Goazen LAIArekin eztabaidatzera eta ikusiko dugu. Eta horrera jo beharko dute baita ere LKI, HB, eta abarreko jendeak,...
A.- Eta HB?
I.A.- Sektore bat baino gehiago ditu. Bere politikarekin konforme ez nagoen gain, zera ikusten diot, ez duela jendearen aktibismoa eragiten, baitzatzen duen mugimendua atzean dagoen eta gure arazoak konponduko omen dizkigun erakunde harmatu baten neurrian oinarritua dagoela, hari laguntza emateko. Baina Euskal Herrian ezkerraren irtenbide bakarra HB eta EE ezker abertzale eta radikal baten projektua elkartzea da.
J. eta AGIÑA
4-7

GaiezPolitikaEuskal HerrTaldeakAlderdiakEE
PertsonaiazALBISTUR1
EgileezAGIÑA1Politika

Irakurrienak

Matomo erabiliz

Negu gorri, hondamendia iragarri

Gorka Peñagarikano Goikoetxea

Umeak, poliziak, mikrobihotzekoak

Zigor Olabarria Oleaga

Nazio ala imitazio

Gorka Bereziartua

Efemeridea: Lau hildakorekin egun beltza Euskal Herrian, Amnistiaren Aldeko Astean

ARGIA

Aragonesek dimisioa aurkeztu du, ERCren emaitza txarren ondoren

Gorka Peñagarikano Goikoetxea

Hiru itun zail Kataluniako Generalitateko presidente izateko

Jesus Rodriguez | La Directa

Azkenak

2024-05-14 | Irutxuloko Hitza

Desokupako bi gizon Donostiako etxe bat ilegalki husten saiatu dira

'Desokupa kanpora' lelopean, elkarretaratzea egin dute larunbatean, etxebizitzaren aurrean.

2024-05-14 | Axier Lopez

Genozida eta bere lagunak

2024-05-14 | Axier Lopez

94 egunez gose greban dago preso politiko maputxe bat

Guillermo Camus Jara izena du eta Txileko Lebuko kartzelan dago. Egoera larrian da, gose greba luzeaz gain, ostiraletik egarri grebari ere ekin baitio.

2024-05-14 | ARGIA

LABek salatu du Amazonek "errepresio sindikala" egiten duela

Amazonek Trapagaranen duen lan zentroan grebalarien kontra "jazarpen eta zigorrak" darabiltzala salatu du sindikatuak

2024-05-13 | Gorka Peñagarikano Goikoetxea

Sei pertsona igo dira kapital israeldarra duen Bilboko NYX hotelera, boikota bultzatzeko

Larunbatean egin zuten ekintza, Bilbo erdigunean. Honela zioen pankartak: Bilbo Palestinarekin. Hiri antisionista. Israeli boikota. Hotelaren sarreran hamarnaka lagunek Palestinaren aldeko eta Israeli boikota egiteko deia egin dute.

Eguneraketa berriak daude