Moja bat meza laguntzen
preso habito baltzean,
aktoresa bat antzezten
emaztea eskaratzean,
modeloak kulerotan
udaberriko pasean,
ziklisten podiumeko
txanpainaren lorratzean…
Horrela agertu ginen
androk oholtzaratzean;
isilik, biluzik edo
gizonezkoen atzean.

Gaur egun izan gaitezke
etenik bako katea:
mimoa, margolaria,
bertsolaria, alkatea…
Zergatik ez berreraiki
oholtza eta artea?
Sentipenak hitzez jantziz
edo erantziz jakea,
sorkuntzatik haratago
hau baita libertatea:
nola biluztu nahi dugun
hautatu ahal izatea.

Gure aurretik hamaika
Maurizia Aldeiturriaga,
bakarrik kantatzeko gai
izan zirelako gara.
Feminitatea islatuz
bakoitzak bere erara,
malko, irrintzi, hasperen,
ulu, txalo zaparrada…
Egin jauzi oholtzara
amona, ama, alaba!
Zure sorgina askatzen
animatuko al zara?