Mesozoiko aroan, lehen txoriak existitu baino 70 milioi urte lehenago, pterosauroak ziren zeruen jaun eta jabe. Tamaina txantxangorriarena eta abioi txiki batenaren artekoa zuten; txikia izanik hegan egitea eta airean nahi adina denbora irautea ulergarria da, baina handi-handiek, nola eutsi airean hezurduraren pisuari?

AEBetako Ohioko Unibertsitateko eta beste hainbat erakundetako ikerlari talde batek hipotesia plazaratu du tamaina handiko hegaztiek airean iraun ahal izatea azaltzeko: arnasketa-sistema berezia. Zenbat eta hegazti handiagoak izan, euren arnasketa-sistema gero eta handiagoa zen, biriketatik harago hedatuz. Aire-zaku gisa deskribatu duten sistema hori bizkarrezurreraino hedatzen zen hegazti txikietan; handietan berriz, hegaletako hezur handien barnean topa daiteke.

Era horretara, pisua txikitzeaz gain, hegan egiteko esfortzuak behar duen gas-trukaketa (oxigenoa/karbono dioxidoa) askoz ere errazago egiten zuten.