Bruno zoragarriari eskainitako kontakizuna

  • Karlos Linazasoro ::Etzi

    Elkar

    orrialdeak ::56

    prezioa ::8€

Bere anaia ez dela bera bezalakoa aspaldi konturatu zen mutilaren ahotik jakingo dugu Bruno Down sindromedunaren berri, Karlos Linazasorok idatzitako Etzi kontakizunean. Joan berri da Bruno, gurasoekin batera, bere bizitzan erabakigarria izango den zerbait egitera. Betiko alaitasunez agurtu ditu anaia gaztea eta aiton-amonak, beti bezain irribarretsu, segurtasun uhala ipinita, kaskoak belarrietan. Baina atzean utzi dituenen beldurra soma daiteke. Zertara ote doaz alde egin dutenak? Horren berri badute etxean gelditutakoek, baina ez dute esaten, izu larriagoa dutelako: zer gerta ote dakioke Brunori aurrerantzean? Hori da anaia gazteak eta aiton-amonek garbi esan gabe barnean daukaten arranguratik irakurleak soma dezakeena. Bruno burugogorra da batzuetan, alferrik dira sermoiak eta arrazoiak berarekin; baina zoragarria ere bada, beste batzuetan. Bere anaia gazteak ikasi du Down sindromeduna izateagatik ez duela hark ere dena libre, berak bezala dituela betebeharrak eta eskubideak. Brunok badaki oso bihurria izaten, baina ezin zaio nahi duen guztia egiten utzi. Gutxitan egiten du negar. Baina dena-delakoa izanda ere, etxeko guztiek asko maite dute.
Karlos Linazasoro
«Uste dut Etzi maitasun istorioa dela, azken finean»

Azal ezazu zer den Etzi.


Liburu nahiko fina da, baina asko kostatu zait bukatzea. Sarritan halaxe izaten dira gauzak: zenbat eta txikiagoa lana, orduan eta zailago izaten da bukatzen. Liburu honen atzean dagoen historia hauxe da: nik iloba bat daukat Down sindromea duena. Hamabost-hamasei urte dauzka. Berari liburu bat eskaini nahi nion, baina beti utzi egiten nuen, sekula ez nuelako aurkitzen gaiari heltzeko tenore aproposa: behingoz ordea, erabaki nuen bere bizitzan edo izaeran oinarritutako liburuxka egitea. Hauxe da.

Nola burutu zenuen zeure asmoa?


Bi anaien istorioa da. “Normala” den anaia gazteak kontatzen ditu bere anaia sindromedunaren gertakariak. Nolanahi ere, egun bateko epean gertatzen den istorioa da. Ez dago akzio handirik, gogoeta liburua da gehienbat. Uste dut maitasun istorioa dela; anaiak, aiton-amonak eta gurasoek anaia, iloba eta seme horri dioten maitasunaren istorioa.

Zer izan da zailena idazterakoan?


Askotan horrelako kasuetan erruki faltsua izaten da jende honekiko. Nik hori saihestu nahi izan dut, eta uste dut ez dagoela liburuan erruki faltsurik, justu kontrakoa baizik. Pasarte triste samarrak daude, umorea ere bai, poesia pixka bat... Eta intriga pixka bat hasieratik bukaeraraino. Irakurlea engantxatzen duen zerbait. Horretan saiatu naiz ni behintzat, irakurlearen arreta mantentzen duen tentsioa agertzen: bukaera arte gurasoak eta mutil sindromeduna nora joan ote diren galdera sortzen.

Azkenak
Konponbiderik gabeko desoreka?

Ordizian orekara eramango gaituen interbentzio plan berezi bat behar dugu; urteroko matrikulazio lehia eta arriskutik atera, egonkortasuna eman eta herriko ikasleak modu orekatuan batzeko aukera emango digun plana.


Hauteskunde kanpainan isildutako makroproiektuei buruzko eztabaidak

Igande honetan egingo dira hauteskundeak Katalunian, maiatzaren 12an. Procésaren ondorenak eta Carles Puigdemonten balizko itzulerak estali ditu zenbait mintzagai. Baina abian dira bi proiektu erraldoi eta esanguratsu, biak ala biak turismoari estuki lotuak: Hard Rock... [+]


2024-05-07 | Euskal Irratiak
"Zenbat dugun kontatzeko!" Euskal Herriko mapa sortu dute

"Zenbat dugun kontatzeko!" mapa ilustratu bat sortu dute elkarlanean Ikas Bi, Biga Bai, Euskal Haziak, Seaska eta Euskal kultur Erakundeak.


Eguneraketa berriak daude