Iluntzeko 21:00ak pasatxo dira, ostirala. Euskal Herrian, afaldu ondoren zinemara joan edo parrandan atera erabaki nahian dabiltza bi gazte, ordenagailu bidez. Mendebalderago, Argentinako exekutibo batzuk goizeko bileraren ondorioez eztabaidatzen ari dira, eta Ekialdeko herrialderen batean berriz, aspaldian elkar ikusi ez duten bi lagunen elkarrizketa goizeko ordu txikietaraino luzatu da. Guztira zazpi milioi pertsona baino gehiago daude Skypera konektatuta lerrook idatzi bitartean. P2P (Peer To Peer) sareetan oinarritzeak eta ahotsa Interneteko Protokoloen bidez garraiatzeak bereizten du telefonia berri hau orain artekotik eta bi urte eta erdian 100 milioi erabiltzaile lortu ditu.

Musika elkartrukerako Kazaa aplikazioa sortu zuten pertsona berak daude Skypen atzean: Niklas Zennström eta Janus Friis. Suediarra lehena, daniarra bigarrena, 2003. urtean ekin zioten abenturari. Helburua, Internet bidezko telefonia enpresa bat abian jartzea. Ezingo dute esan apustua gaizki atera zaienik. 2005. urtean eBay Interneteko enkante etxeak 2.100 milioi euro ordaindu zituen Skype bereganatzeko. Eta ez ziren interesa zuten bakarrak: Microsoft, Yahoo eta Google ere erosteko gogoz ibili ziren.

Skypek erabiltzeko eskaintzen dituen erraztasunak izan du zeresana arrakasta horretan. Aplikazioa www.skype.com gunetik deskargatu, instalatu eta ireki, besterik ez da egin behar beste ordenagailu batean dagoen edonorekin doan hitz egiteko. Programa lehen aldiz abiaraztean erabiltzaile izena eman behar dugu. Hori izango da hortik aurrera gure «telefono zenbakia». Ordenagailu batetik bestera deitzeko erabiltzen da erabiltzaile izena. Programak gure ezagunen agenda osatzeko aukera ematen digu eta konektatzen garen bakoitzean agendan dauzkagun pertsonak ere konektatuta ote dauden ikus dezakegu. Deiak egitea berriz, munduko gauzarik errazena da: nori deitu nahi diogun aukeratu eta ordenagailuaren saguarekin pantailan azaltzen den botoi berdeari eman, besterik ez.

Nori deitu ordea? Nola jakin inguruan programa honen erabiltzailerik ba ote dagoen? Deitu nahi duzun pertsonaren erabiltzaile izena ezagutzen ez baduzu, aplikazioak bilatzaile bat dauka, kontaktua errazteko. Izena, herrialdea, sexua edo hizkuntza bezalako parametroak erabiltzen ditu, eta behingoagatik azken horretan Basque aukera ere azaltzen da.

Baina ordenagailu batetik bestera hizketan aritzeko aukeraz gain (SkypeIn aukera), aplikazio honek ohiko telefonoetara dei merkeagoak egiteko parada ere ematen du. SkypeOut izena du dei mota horrek eta prezioak asko aldatzen dira herrialde batetik bestera. Kasurik onenean, telefono arrunt batera minutuko 0,017 eurogatik deitzea ahalbidetzen du. Garestienera berriz, deia minutuko euro erdiagatik atera daiteke.

Halaber, joan den urteko otsailetik, SMS mezuak bidaltzeko aukera eskaintzen du programak. Hasieran doan egin bazitekeen ere, gaur egun ordaindu egin behar da. Denborak aurrera egin ahala antzeko berrikuntza gehiago egin dizkiote Skyperi. Orain posible da ehun pertsona baino gehiagoko taldeetan moderatutako elkarrizketak egitea, berehalako mezu sistema erabiltzea -MSN Messenger edo Yahoo Messenger programen antzera-, bideo-deiak egitea -bideokamera instalatuta duten ordenagailuetan- edo erantzungailu automatiko batean bezala ahotsezko mezuak uztea, besteak beste.

Erabiltzaile kopurua du Skypek alde, bera izan baita VoIP (Voice Over Internet Protocol) edo ahots bidezko programen artean orain arte jende gehien erakarri duena. Alabaina, software jabeduna erabiltzen du aplikazioak eta horrek baditu bere arriskuak. Batetik, Skypekin programa bera duten ordenagailuetara bakarrik deitu dezake erabiltzaileak. Konparazio batera, ohiko telefonian horrelako zerbait eginez gero, enpresa bereko bezeroen arteko deiak egiteko aukera bakarrik eskainiko liguke gure etxeko telefonoak. Beraz, agerikoa da bezero gehien dituen enpresak merkatu osoa bereganatzeko izango lukeen erraztasuna. Gainera, programaren kodea itxia izateak zailago egiten du segurtasun alorreko arazoak atzematea. Ikerlari independenteek ezin izan dute programaren fidagarritasuna erabat egiaztatu eta horrek kezka sortu du zenbait erabiltzaileren artean. Frantziako Gobernuak adibidez, 2005eko urrian debekatu egin zuen, badaezpada, bere ikerketa zentroetan Skype erabiltzea, espioitzaren beldur.

Azkenik, programa deskargatzerakoan ia inork irakurtzen ez duen lizentzian esaten denez, Skypera konektatuta gauden bitartean, deirik egiten ez badugu ere gure konexioa erabili dezakete beste erabiltzaileen trafikoa bideratzeko.