Esan nahi dut, goxotasunak eta samurtasunak ez dute auto-iragarkiek adinako osperik, gizartean. Lazo arrosaz apaindutako opari kuttuntzat hartzen dira.
Ala, ez?
Aitzitik, ekonomia purua bezain premiazkoa iruditzen zait haien lanketa, bizitzako etapa guztietan. Iruditzen zait, inguruaz disfrutatzen ikasteko bidea eskaintzeaz gain, adimen praktikoari antenak zabaltzeko bide paregabea direla, baldin eta, behar besteko balioa emanez, bizitzarako zerbait eraginkor gisa hartzen badira.
Ez diot, ezta hurrik eman ere, haur literaturak edo literaturak, orokorrean, bete dezaketenik paper hori. Ez. Baina ez didazue esango ematen zaiena baino prestigio handiagoa ez dutenik?
Nola eman balore hori?
Bakarrak, errepika-ezinak eta ehuneko ehunean originalak garela esatean, bi indar kontrajarri jartzen dira auskan nire barruan. Bat, potentzialki handiak gara, askeak garen neurrian. Bi, mundu bereko kide izanagatik, zaila da ondokoarekin talka egin gabe bidea egitea.
Honela bada, kolore aniztasuna denez bizidunon oinarrizko ezaugarria, ezinbestekoa zaigu kode komunak eratzea; ezinbestekoa, konbentzioa. Hala ere, kode komun hauek lege bilakatzen dira askotan: bizitza errazteko sortu zena bide bakar bihurtzen dugu.
Neurriak dira adibide bat: zabalera, altuera, luzera, kopurua edota pisua.
Neurgailu kuantitatiboekin neurtzen dugu fenomeno oro; ekimen sozial eta kulturalak barne. Estatistikaren begiekin neurtzen dugu bizitza, estatistikaren tresnekin neurtzen dugu gizartea. Bestelako pertzepzioak -sakontasuna, kasu- filosofia, poesia edo literatura bezalako zaku subjektiboetara zokoratzen ditugu, egunkari baten azken orrietako albisteak bezala, nahiz eta guztiok jakin zenbat jendek irakurtzen duen egunkaria atzekoz aurrera.
Harira itzuliz, pisuari begiratzen badiogu, gauza sakon bat izan daiteke arina. Eta, aldiz, zabalera zein luzera aplikatuz gero, gauza sakon bat izan daiteke txikia bezain laburra. Era berean, gauza sakon batek oihartzun zabala ere lor dezake. Zergatik hau guztia? Gauza sakon batek ohiko neurgailuek atzeman ezin duten elementua ukitzen duelako: emozioa.
Txikitasunetik handitasunera jauzi egiteko aldarria egiten du egungo bizimoduak. Oinarrian, herri kontzeptua galtzear delarik, hiria omen dugu biztanleria postmodernoaren -edo dena delakoaren- habia imajinarioa. Hiriek, ordea, badute triburik, koadrilarik eta beste era bateko herririk; batean zein bestean, bikote berbera dugulako, beti, pil-pilean: pertsona, pertsonaren ondoan.
Gauza onak -bonboi, poema, madalena edo esaldi eder batek, kasu- denboraren pertzepzioan eragiten du, uneari bere ohiko dimentsioa handituz, zabalduz, luzatuz edota biderkatuz.
Eta nik galdetzen dut: ez al genituzke pertzepzio hauek guztiak -ere- kontuan hartu behar, etorkizuneko kultur eraikinak, etorkizuneko kultur planak edota etorkizuneko kultur baliabideak atontzeko orduan?
(Bonboi, poema, madalena eta esaldi eder zale batek galdetzen dizue, pertzepziorik subjektiboenean).
Informazio askea lantzen dugu ARGIAn, langileok gara proiektuaren jabeak eta gure informazioen atzean ez duzu sekula multinazionalik, bankurik edo alderdi politikorik topatuko. Gure ustez, burujabetza guztien oinarrian dago informazio burujabetza, ezagutzen dugunaren gainean pentsatzen eta erabakitzen dugu. Horregatik diogu kazetaritza independentea dela demokraziaren oinarrietako bat.
Aldizkaria paperean etxean edo e-postan PDFan jaso nahi duzu? Pozik hartuko zaitugu ARGIAko komunitatean. ARGIAkoa izateko, nahi eta ahal duzun ekarpena egin dezakezu, eta bueltan egoki ikusten duzuna eskatu. Indartu dezagun indartzen gaituena!
Iazko ikasturtea, besteren gainetik, bi jendarte mugimendu nabarmendu ziren ikasturtea izan zen: mugimendu feminista eta pentsio publiko duinen aldeko mugimendua. Zenbatu ezin diren mobilizazioak egin ostean, pentsiodunen mugimenduak gaurkotasun betean jarraitzen du. 40 aste mobilizazio etengabean.
Joseba Sarrionaindiak idatzi egin zuen behin, Euskadi Saria jaso zuen saiakera erraldoi hartan (Moroak gara behelaino artean?), hurrengo esaldi borobila: “Bizitzan badira hautu batzuk ondorio edo kalterik gabekoak baina euskaraz (zein amazigeraz) idazteko hautua ez da halakoa”. Eta hurrengo paragrafoetan jarraitzen zuen Sarrionaindiak euskaraz idazteari buruz: “Erresistentzia da era batean edo bestean”.
Paueko auzitegiak hala erabaki du: ELB sindikatuak 5.000 euroko isuna eta 2.071 euroko kalte-ordaina Pertsonen Zaintzarako Departamenduko Zuzendaritzari. Uhartia etxaldeko ahate hazlea errugabe jo dute.
Kepa Junkera musikaria Belgikako ospitale batean dago, joan den asteazkenean iktus bat jasan ondoren. Ebakuntza egin zioten eta ingresatuta dago, EITBk informatu duenez.
Abenduaren 19an hasiko da epaiketa Espainiako Auzitegi Nazionalean, duela 11 urteko gertakari batzuk leporatuta. Zortzi urteko espetxe zigorra eskatzen dio fiskaltzak.
Plastikozko ontzikiak biltzen dituen makinak jarri ditu Istanbulgo Udalak metroko makinen alboan. Plastiko gehien ekoizten eta gutxien birziklatzen duen Europako herrialdea da Turkia.
Edwin Dagua Ipia buruzagi indigena hil dute Kolonbian. 8 egunetan hil duten hamargarrena da.
EHUko Leioako Campuseko kafetegian hainbat pintaketa faxista agertu dira astelehen goizean.
Abenduaren 11rako aurreikusita zegoen familiaren etxegabetzea gelditu du Barakaldoko epaitegiak. Neurri honen bidez, hilabeteko epea zehaztu dute egoerari irtenbide bat emateko, Herrikoloren irakur daitekeenez.
Frantziako presidenteak Jaka Horien ezinegona lasaitu nahi izan du, baina mugimenduko askoren gogoa ez du bete. Macron krisiari aurre egiteko izandako jarreraz desenkusatu zen telebistan egindako diskurtsoan, baina estatuburu baten irmotasuna azaldu du eta, antza, prest dago mugimenduaren “desafioa”-ri eusteko.
