Iratxe Retolaza literatur kritikariaren hitzok jaso zituen Berriak: «Badaude emakume idazleak, literatur kritikariak eta irakasleak. Baina zer ikuspuntutatik idazten da? Zer ikuspuntutatik egiten da kritika? Eta zer ikuspuntutatik irakasten da literatura? (...) Kritika egiteko unibertsitatean irakasten diren metodoak matxistak dira: gizonek egin dituzte beren neurrira».

Amets Arzallusek adierazpenok egin zizkion Aizu!ri: «Hizkuntza grazia galtzen joan da, eta hori bertsoetan ere nozitu da. Joxe Agirre eta haren garaikoen bertsolaritzak bazuen orain aurkitzen nekezagoa den grazia bat, hizkuntza eguneroko jolas moduan erabiltzeko, adarra jotzeko... Orain kamutsagoa da».

Patri Urkizu Garan: «Egiteko dago teatroaren historia bat, euskal poesiarena egiteko dagoen bezala. Aztertu dira egile batzuk, Lizardik bizpahiru tesi ditu, Lauaxetak zer esanik ez, baina baladek eta teatro munduak eskatzen dute ikerketa bat».

Alaitz Telletxea trikitilariak honakoa esan zion Garari: Trikitiak ez dauka aukera ofizialik. Musikene sortu zelarik, aipatu ziren asmo batzuk, baina ez da gauza handirik egin. Kepa Junkerak bi urteko master bat eman zuen. Baina ez da goi mailako ikasketarik antolatu, eta ez erdi mailakorik ere kontserbatorioetan».