Lehen dirua zutenak operatzen ziren. Orain jende gehiagoren eskura dago eta gainera ordaintzeko erraztasunak eman ohi ditugu. Nirekin behintzat epeetan ordain dezakete. Orain denetik etortzen da: ikasleak, etxekoandreak… gizonezkoak gutxiago, baina hasi dira.
Zer da emakumezkoek gehien eskatzen dizutena?
Bularra jarri eta kentzea. Eta azken aldi honetan jartzea batez ere. Gero, adin batetik aurrera, aurpegia konpontzea nahi dute, begiak, liftinga, botoxa…
Bularretan sartzen diren inplanteak nahiko polemikoak izan dira…
Hor izugarrizko borroka egon da, batez ere etxe komertzialen artean. Batzuk hasi ziren esaten silikonak minbizia sortzen zuela edo artritis reumatoidea areagotzen zuela. Baina gero ikusi da ez zela horrela. Silikona ez da soilik bularreko protesietan erabiltzen. Barrabiletako protesiek, balbula kardiakoek… protesi guztiek dute silikona. Orduan zergatik jo dute bakarrik bularretako protesien aurka? Gerra komertzial horregatik. Bi motatako protesiak erabiltzen dira: silikonazkoak eta suerozkoak. Bigarrenak batez ere AEBetan erabiltzen dituzte, bertan silikona debekatuta dagoelako 1992az geroztik. Baina ordutik silikonazko protesiak asko hobetu dira eta Europan silikona erabiltzea aholkatzen dute, suerozkoak askoz lehenago hausten direlako, eta sueroa likidoa denez isuri egiten delako. Lehen silikona likidoa erabiltzen zen eta gaur egun debekatua dago, odolera pasa baitaiteke eta handik bihotzera, biriketara…Orduan silikonazko gela sortu zuten, pomadaren antzekoa eta gero eta lodiagoa egin zuten. Orain gelatina itxura du. Kapsula hautsiko balitz ere gela ez litzateke mugituko, bertan geldituko litzateke.
Eta hegazkinetan eztanda egitea, benetan gerta daiteke edo legenda urbanoa besterik ez da?
Suerozko protesietan bano ez da gertatu. Sueroa likidoa izanik, presioak kapsula lehertzera eraman zezakeen. Baina hori lehen gertatzen zen, orain kapsulek geruza gehiago dituzte, askoz ere gogorragoak dira. Silikonazko protesiek froga asko pasa behar dituzte, horien artean presio frogak. Egun protesiek nahi duzun guztia agoantatzen dute.
Gizonezkoak gero eta gehiago animatzen al dira? Zein ebakuntza da gehien egiten dutena?
Gehienak emakumeak dira, baina gizon batzuk ere badaude. Garai batean soldadutza egin behar zutenean etortzen ziren, belarriak konpontzera. Orain soldadutzarik ez dago eta hala ere gustuz etortzen dira. Gehien operatzen dutena sudurra da, baita belarriak ere. Badira bularrak dituzten gizonak eta horiek kentzeari ginekomastia esaten zaio. Liposukzioa ere egiten dute, gerri inguruan batez ere. Emakumeek aldiz gehiago egiten dute aldaka inguruetan.
Kirurgia estetikoak adikzioa sortzen al du?
Batzuetan gertatu zait, bai. Batzuk oso tematiak dira eta operatzen jarraitu nahi dute. Ezezkoa ematen diet, ez dute ulertu nahi eta nirekin haserretzen dira. Baina gero berriro etortzen dira. Edo batzuetan beste batengana joaten dira. Zorionez ez dira asko. Gehienak ideia finko batekin datoz, hura egin, pozik joaten dira eta kito.
Gustatzen ez zaizkizun gauzak, zuretzat estetikoak ez direnak egitea egokitzen al zaizu?
Lehen esan dugu kirurgia estetikoan bezeroekin lan egiten dugula, beraz, haiek aukeratzen dute. Kontsulta horretarako dago: zer nahi duten esaten dizute, baina zuk ere pentsatzen duzuna esan behar diezu. Azkenean, eskatzen didatena posible bada eta osasunerako arriskurik ez badu egin egiten diet, nahiz eta niri ez gustatu. Bularren adibidea ipiniz, nik 105-110 neurrira arte egiten ditut gehienez. Eta egia esan, oso arraroa da tamaina horretakoak eskatzea, hemen, Euskal Herrian. Hemen jendeak gauza normalak nahi ditu, politak baina diskretuak, besteek ongi ikus dezatela baina ez dezatela nabaritu kirofanotik pasa dela.
Kirurgia zientzia da. Baina kirurgia estetikoak ez al dauka arte puntua?
Bai. Edonork ezin du hau egin. Pertsona bat datorkizunean zuk buruarekin modelatu egiten duzu, hemen kendu egin behar zaio, hemen pixka bat jarrita hobeto geratuko da... Baina artea ez dago hor bakarrik, kirofanoan ere badago. Teknika guztiak zientzia dira. Baina teknika jakin bat aplikatzerakoan, zuk zure ukitua ematen diozu, puntu artistikoa eransten diozu: hobeto gera dadin, orbainak gutxiago ikus daitezen, alde honetatik borobilago gera dadin… Azkenean, zure firma jartzen duzu. Eta zure trikimailuak dauzkazu: batzuk beste zirujau batzuei esaten dizkiezu, baina beste batzuk zuretzat gordetzen dituzu, artistek bezalaxe.
Hor al dago lanbide honen satisfazioa?
Bai. Ederra da pazienteak "artista bat zara" esaten dizunean.
Baina beste medikuek biziak salbatzen dituzte edo osasuna hobetu, gutxienez.
Bai, baina nire pazienteak pozik irteten direnean sentitzen dut nik satisfazioa. Muxuak eta besarkadak ematen dizkizute, txokolateak ekartzen dizkizute… Konplexuarekin datoz, baina gero operatu eta handik hilabetera ondo ikusten dute euren burua eta dena ahaztu zaie. Beste gauza batzuk dituzte buruan, beste helburu batzuk. Azkenean hori da gure satisfazioa, pertsona pozik ikustea.