Bilbon uztailean egindako kongresuan aipatu zuten nobedadearen arabera, errotabirusagatiko gastroenteritisaren kontrako txertoa urte-pare bat barru gure artean izango dugula dirudi. Eta birus horrek beherako oso larriak eta deshidratazioak eragiten ditu, urtero milioi erdi haur baino gehiagoren heriotza ekarriz -5 urtetik beherako umeak gehienbat eta herrialde ez garatuetan batik bat-. Gauzak ondo joanez gero, 2006. urtean hasiko litzateke txerto hori sistematikoki haurrei jartzen, baldin eta txertoa garatzen ari den laborategiak ez baditu bere dirua eta ahaleginak beste ikerketa-ildo batera bideratzen.

Baina errotabirusaren garrantzia gutxietsi gabe, gure gizartean askoz ohikoagoa den beste birus bat ere aipatu zuten adituek Basurton egindako jardunaldian: barizelaren birusa, hain zuzen ere. Barizelaren kontrako txertoa aspalditik ezagutzen da, eta AEBetan, adibidez, duela 10 urte hasi ziren txertaketa-egutegietan astanafarreriaren (edo barizelaren) kontrako txertoa sistematikoki erabiltzen, 12 hilabeteko haurrekin. Esperientzia ezin hobea izan da; izan ere, txertoa erabiltzen hasi aurretik urtero 100-150 ume hiltzen ziren, eta gaur egun 2 heriotza besterik ez dira izaten, urtero, Estatu Batuetan -eta txertatu gabeko umeak izaten dira-. Txertoa segurua, eta oso eraginkorra da, beraz. Txertatuta dauden umeek gaitza harrapa dezakete, baina sintomak askoz ere arinagoak izaten dira.

Itxura guztien arabera, Osakidetzak txertoa erabiltzea erabaki du, eta Osasun Saileko iturrien arabera, hemen 10 urteko haurrak aukeratu dituzte txertatzeko, adin horretan pediatrek normalean eskolako ume guztien azterketa egiten dutela aprobetxatuz. Barizela ez da gaitz oso larria, baina zenbait kasutan konplikazioak ekar ditzake, pneumoniak, hepatitisak edo entzefalitisak -eta baita heriotza ere, lehen ikusi dugun bezala-. Gurea bezalako gizarte batean jaiotzen diren adina umek jasaten du urtero barizela, eta ikerketa batek frogatu duenez, txertaketa-kanpaina batean inbertitutako euro bakoitzeko, 1,60 euro aurreztuko lirateke gaitzak eragindako gastuetan. Non da beraz txertoa erabiltzeko zalantza?