Griot artista jendeari esaten zaio Afrika Beltzeko herrialde batzuetan. Musikariak, dantzariak, ipuin-kontalariak, hizlariak, barre eragileak dira griotak. Eta Burkina Fasora egin nuen bidaian horietariko askotxo ezagutu nituen, beste era askotako jendearekin batera. Liburuko kapitulu gehien-gehienek topatutako pertsona interesgarrienen izena daramate, eta barruan euron istorio hunkigarri, triste nahiz alaia dakarte.

Liburuaren planteamendua aldatu da. Tubabun eta beste liburu batzuetan bidaiak berak garrantzi handia zeukan. Grioten, ostera, bidaian zehar topatutako pertsonak eurak dira protagonista, nor bere izenarekin, bere istoriotxo interesgarriarekin, eta bizitzaren aurrean daukan ikuspegiarekin.

Borondate onez, munduko bazter guztietan molda zaitezke aurrera jarraitzeko, jan eta lo egiteko. Baina jendearen ilusioak, penak, kezkak... ezagutzeko derrigorra da hizkuntza. Eta alde horretatik zorionekoa izan naiz nire azken bidaia honetan, frantsesez nahiko ondo moldatzen naizelako eta Burkina Fason jende gehienak dakielako, bertako hizkuntza ofiziala baita. Horri esker, nik uste, liburua bera ere interesgarriago gertatzen da, zeren idazlearen hausnarketa agian aspergarriei lekua kendu eta egiazko pertsonen istoriei eman zaie.