Bertsolaritzan zein euskal olerkian gailurtzat jo ohi den Fernando Aire Xalbador zenaren Odolaren mintzoa berrargitaratu du Auspoa argitaletxeak. Liburuaren hirugarren argitalpena da hauxe: aurrenekoa 1976ko azaroan plazaratu zen, Xalbador hil baino pixka bat lehentxeago. Bigarrena, berriz, 1989an. Denak agortu ziren, ordea, eta hirugarren honetan, presaren presaz 1976koan agertu ziren okerrak zuzentzeaz gainera, Urepeleko artzain eta bertsolari handiak etxean gorderik zituen beste bertso batzuk ere gehitu dizkiote, esate baterako Intxauspe diputatuarentzat egin zituenak, hil baino zortzi egun lehenago Antton Lantzirin urepeldarraren ezkon mezan kantatzeko prestatutakoak eta euskaldun gazteriaren egutegian argitaratzeko osatu zituenak.

Euskal Herria aldizkariaren otsaila-martxoko zenbakia irakurtzen duenak makina bat ibilaldi zoragarri egin ditzake, irudimenarekin besterik ez bada ere. Aezkoako bazterretan galdu daiteke, adibidez, Xabi Otero argazkilariaren irudi miragarriak lagun dituela. Edota Bardeetan zehar ibili, Ernio mendiko gailurrera igo, Euskal Herrian zehar zut eta babesturik dauzkagun berrogeita hamar zuhaitz paregabeen berezitasunak ikuskatu, edota Laudion aurkitzen den euskal gastronomia museoa ezagutu. Eta horiez gain, Donostiatik, Iruñeatik, Gasteiztik zein Bilbotik gehiegi urrundu gabe, hiriburu hauetatik gertu dauden natur guneetara edota menditara egin daitezkeen ibilaldi politen berri ere jasoko du irakurleak.

EITBko Betizu Klubak bereziki gomendatzen duen aldizkaritxo honen bidez, hiruzpalau urte dauzkaten umeek hainbat gauzatxo egiten ikas dezakete. Adibidez, itxuraz berdinak diren bi marrazkien artean dauden aldeak aurkitzen, koloreak bereizten, bakarrik triste aurkitzen diren lagunak elkarrekin lotzen, Artik Jupirengana joateko hartu beharreko bidea erakusten, telebista saiotik hain ezagunak zaizkien irudien izenak osatu eta faltan sumatu duten letraren bat edo beste idazten, Obadelek eta Saturrek galdu duten pilota hartzeko zer egin behar duten atzamarrarekin adierazten, hainbat irudi kolore aproposekin margotzen, aldizkarian azaltzen diren untxiei azenario bana eman eta gero soberan zenbat gelditu diren asmatzen...

Urtxintxa Eskolak plazaratzen duen Aisia Biziz hiru hilabetekariak aisialdiaz gozatu ahal izateko eta gizartean dauden baliabideak deskubritzeko aukera eskaini nahi die irakurleei. Bide batez, aisialdian lan egiten dutenen hausnarketak eta esperientziak ere azaltzen ditu, horretan lan egiteko beharrezkoak diren trebakuntza ikastaroen berri emanaz. Aisia Bizizen azken zenbakian, aisialdiko formazioak duen garrantziari buruz galdetu diete Gipuzkoako Urtxintxa Eskolan lanean diharduten Joxe Jimenezi eta Agurtzane Etxeberriari, eta baita Bizkaiko EDE elkarteko boluntario eskolen koordinatzailea den Jose Felix Tomasi ere. Eta gero, aisialdiko hezkuntzaren labirintoan barna abiatzeko jakitea beharrezkoa den guztiaren berri ematen ahalegindu dira.

Zortzi urtetik aurrerako irakurleentzat Iñaki Zubeldiak sortu duen Txikiak baina bixkorrak kontakizunean, Donostiako Alde Zaharreko Abuztuaren 31 kalean bizi diren galtzagorriei suertatuko zaizkien gertaerarik gogoangarrienen berri ematen da. Lan eta lan aritzeaz gain jostatzen ere ederki dakiten galtzagorri horietako bat da kontalaria. Igeldon hanka-hezurrak hautsi eta hilabete pasa behar izan zuen galtzagorri gazte horrek Gorriti jaunaren, emazte Mikaelaren eta alaba Amaiaren etxean. Denbora horretan irakurtzen eta idazten ikasiko du, eta bere sendatzaileak gizakion umeentzat galtzagorrien historia konta dezan eskatzen dionean, ezin izango dio eskariari uko egin.

1894an Mutrikun sortu zen Juan Pisón Pagoaga, Juan de Landa izenarekin euskal aktore batek gaur arte zinean sekula izan duen arrakastarik handiena lortu zuen gizona. XX. mendeko 30eko hamarkadan Ameriketara joan zen operan aritzeko asmotan, baina zine izar bihurtu zen eta hogeita zazpi urtez lanbide horretan jarraitu zuen. Jose Miguel de Amezketak haren gainean egindako liburu honetan bere bizitzaren nondik norakoak eta parte hartu zuen filmen zerrenda aurki daitezke, argazkiz aberasturik.

Hamalau urteetan etengabe agertu du bere iritzia Jose Mari Esparzak Euskal Herriko hainbat egunkaritan. Eta hain zuzen ere, iritzi artikulu horien arteko hautaketa eginez osatu du Réquiem para sordos liburua Altaffaylla Kultur Taldeko sortzaileetakoa eta Txalaparta argitaletxeko zuzendaria denak. Egin egunkarian »Garzon epailearen aginduz itxi zuten arte» plazaratutakoak datoz lehenengo, eta jarraian harrezkeroztik Garan eta Diario de Noticiasen argitaratutakoak. Ironia darien idazlan horietatik gehientsuenak Espainiako komunikabide indartsuenetatik espainolkeriaz euskal gatazkaren gainean pontifikatzen aritzen direnei zuzenduak baldin badira ere, Jose Mari Esparzak ez ditu, haatik, bere herritarren, eta are ezker abertzalearen, hainbat jarrera desegoki astindu gabe utzi. Navarra 1936. De la esperanza al terror, Un camino cortado, Jotas heréticas de Navarra, íAbajo las quintas! edota Tafallaren Historia liburuen egilearen ustez, gure herriari benetako bakea ekar diezaiokeen konponbidera iristeko, ikusgune erabat aldaezinak bazterrera utzi eta nolabait elkar ulertzen saiatu beharra dugu guztiok.