Antibiotikoak alferrik kontsumitzearen arrisku larriei buruzko ohar mediko eta zientifikoek oihartzuna izan dute, itxura batean, Espainian; izan ere, azken urteotan murriztu egin baita kontsumoa. Baina arriskua ez da erabat desagertu, ezta gutxiagorik ere. Estatu hau bigarren lekuan dago, Frantziaren atzetik, aipatutako botika horien erabilera txarrean eta abusuan. Eta horrek ondorio larriak ditu: nabarmenena, antibiotikoen sendatzeko ahalmena gutxitu edo ezabatzen duten erresistentzia anitzak sortzea.

Antibiotikoen Kontsumoari buruzko Europako Sareak (ESAC) bilera egin zuen Madrilen joan zen azaroan, eta bertan antibiotikoen abusuaren profila definitzeko bidean aurrerapausoak eman ziren, sarearen koordinatzaile José Campos-ek dioen bezala, abusu hori zenbatzen oso zaila den arren. Nazioartean gehien erabiltzen diren datuak salmentan oinarritzen dira, eta Espainiako kasuan, zifra puztea gerta daiteke, zifra horietan sartzen baitira, esaterako, hemen merkeagoak izanik beste herrialde batzuetara han berriro saltzeko eramaten diren botikak, edota turismoko lekuetan atzerritarrek egiten duten kontsumoa.

Baina, hori guztia onartu eta kontuan hartuta ere, Espainia agertzen da Europan gehien kontsumitzen duten herrialdeen artean, Frantzia eta Greziarekin batera. Zergatik kontsumitzen da sarritan gehiegi? Lehenik eta behin, automedikazioaz hitz egin beharko genuke, errezetarik gabeko salmentan ematen den baimenarekin batera -kalkulu batzuen arabera, berrogeita hamar botika errezetaturekin batera, errezetarik gabeko beste bat saldu eta kontsumituko litzateke, horrek dakartzan ondorio txar guztiekin-. Eta horrez gain, hobekuntza nabaritu orduko tratamendua bertan behera uzten da askotan, botika etxeko armairuan gordetzeko, hurrengo txanda batean berriro ere kontsumitzeko »ez errezetarik, ez medikuaren aholkurik gabe». Zer dago horren atzean? Herritarren axolagabekeria besterik ez? Edota egiazko kontzientziazio eta heziketa-falta? Zorionez, badirudi azken urteotan martxan jarritako kanpainak emaitzak lortzen hasi direla, eta itxaropenez begira diezaiokegula arazoari.