Duela hamabi urte sortu zen Akauzazte talde azkoitiarra eta orduz geroztik hiru disko argitaratu ditu. Estrainekoa, Ur gardenak, garai bateko Esan Ozenki diskoetxeak kaleratu zuen eta ondorengo biak taldeak berak ekoitzi ditu. Azken lana, hain zuzen ere, azkoitiarrek Carlos Desastrerekin batera sortutako Asociación de Sueños Ilimitada zigiluarekin karrikaratu dute. Aspalditik Azkoitian bizi den artista andaluziarra da Carlos Desastre. Zigilu berrian 713avo Amor, El Corsal Desastre, Después de Nunca eta Autoa proiektuen lanak ere aurki daitezke. "Akauzazten, batez ere, Joxe da proiektu horretan murgildu dena. Norberaren produktuen kontrola eramateko bide bat da", diosku Arra bateria joleak. Zigilu berriarekin argitaratzeak talde azkoitiarrari bere lanarekiko hurbiltasuna eskaini dio. "Gure diskoekin dugun harremanak ahalik eta jarraipen luzeena izatea nahi genuen, guk egiten badugu diskoa, saldu ere guk egitea... Joxe izan da Carlosekin proiektu horretan murgildu dena eta guretzat gozamena da bertan argitaratzea gure lana", aitortzen du Roge gitarrajoleak.

Sortu zenetik taldeak hainbat formazio izan ditu, eszenatoki gainean zortzi ere izatera iritsi dira. Gaur egun, hasieratik taldean dauden hiru partaidek osatzen dute banda: Roge Astigarraga (gitarra, teklatua eta ahotsak), Iker Arrazola (bateria) eta Joxe Larrañaga (baxua eta ahotsak). "Taldea zuzenekoetan joan zen osatzen, izan ere, lehenengo grabaketetan, adibidez, kanta batean bi kidek hartzen zuten parte, beste batean lauk... beraz, zuzenekoan osatu zen taldea", diosku Arra taldeko bateriak. Lehen zuzenekoetarako bi bateria, perkusioa, bi gitarra, baxua... mugitzen zituzten. Orain, berriz, hiru bakarrik dira taula gainean eta hori erronka da taldekideentzat. Gainera, aurreko lanekin baino maiztasun handiagoarekin dihardute orain zuzenean, hiru kide koordinatzea zortzi elkartzea baino errazagoa delako agian.


X diskoa lan berria baino askoz ere konpaktuagoa dela uste dute taldekideek: "X lanean soinuari dagokionez kantek askoz ere lotura zuzenagoa dute. Giroa batuagoa da. Oso proiektu beltza zen, eta hain zuzen ere, horregatik da hain disko laburra, entzuteko oso gogorra zela iruditu zitzaigulako". Garai hartarako Azalberritan osatuko zuten abesti gehienen bizkarrezurra egina zuten. Bestalde, Ur gardenak lana agian nahi bezain borobil ez eta kanta gehiegirekin kaleratu zuten inpresioak bultzatuta, kanta horiek beste lan batean biltzea pentsatu zuten: "Horrela, gure lana bi zatitan kaleratzea otu zitzaigun. Alde batetik, X, intentsu samarra eta giro batean zentratua; eta bestetik, Azalberritan, batasun hori mantentzeaz gain, akustika ezberdinak biltzen dituena eta entzungarriagoa.


Urte guztiotan lokala, Azkoitiko Matadeixen kokatua, eta lan egiteko era izan dira Akauzazteren ezaugarri nagusiak. Betidanik beraiek grabatu dituzte lanak, hasieran lau pista batekin, gero zortzi pistako mahai digital batekin eta gaur egun ordenagailuarekin. "Hasieratik gaude Matadeixen eta horrek aukerak eskaini dizkigu; lokalak, espazioak eta lagunek gauza asko eman diote taldearen izaerari", onartzen du Rogek. Matadeixe animalien hiltokia zen garai batean eta bertan biltzen dira herriko musika talde gehienak 1983az geroztik. Kontzertuak, antzerkia, zine foruma... hainbat dira bertan antolatzen diren ekitaldiak.

Konposizio prozesua grabaketetan oinarritzen du Akauzazte taldeak eta askotan grabatutako ideia solteek ematen diote kantak sortzeko parada. "Jendeak abestiak entseatu eta ongi irteten direnean grabatzen ditu, guk guztiz alderantziz egiten dugu lan, estudioan abestia egina dagoenean planteatzen dugu ea zuzenekora eraman dezakegun ala ez", azaltzen du Rogek. Azalberritan, beraz, lokalean bertan grabatu dute azkoitiarrek. Ekoizpena, berriz, Angeluko Amanita estudioan burutu dute Xabi Erkizia eta Stephan Krieger-en eskutik. "Aurrenahasketa guk geuk egin genuen, baina lanak belarri freskoak behar zituela pentsatu genuen", diosku Arrak.

Diseinu aldetik asko zaindu dute azkoitiarrek lan berria. Diskoa ez dute ohiko plastikozko kaxan argitaratu eta azkenaldian askok egin duen hautua egin dute: kartoizko formatua, digipack-a. CDarekin batera, hitzak eta hainbat marrazki biltzen dituen liburuxka plazaratu dute. "Itxura aldetik ere sendotasuna eman nahi izan diogu lanari. Gainera, gaur egun pirateorako dauden erraztasunak kontuan izanik salmentarekiko erakargarri izatea ere nahi genuen", diosku Rogek. Taldekideen aburuz, beti arduratu dira diseinua zaintzen, Ur gardenak ere kartoizko formatuan argitaratu zuten eta 1995. urteko maketa kontserba lata baten barruan karrikaratu zuten. Lan hori laster birkaleratzeko asmoa dute, Berako Gutariko Bat taldearen eta Gutural taldearen grabazioekin batera.