Osasunaren Munduko Erakundearen asmo edo helburu nagusietako bat gaixotasun infekziosoen aurkako borrokan zentratzen da, eta horien artean poliomielitisa zen begiz jota zuten gaitzetako bat: horrela OME eta Unicef erakundeen helburua 2005. urterako gaixotasuna mundu osoan erabat desagertzea zen, aurretik beste hainbat gaixotasun infekziosorekin lortu den bezala.
Poliomelitisa birus batek sortutako gaitza da, beste sintoma batzuen artean paralisiak eragiten dituena, beheko gorputz-adarretakoak batez ere, eta bizi osorako ondorioak uzten dituena. Gaitzak ez du bestelako sendabide edo tratamendurik, eta horrexegatik, prebentzioa da aspalditik erabili izan den bidea: polioaren aurkako txertoa haurren txertaketa-egutegietan sartua dago herrialde garatuetan, oso emaitza onekin gainera. Kanpaina horien eraginez, 1988. urtean adibidez 350.000 gaixo "berri" atzeman ziren mundu osoan, baina 12 urte beranduago, 2001. urtean, 483 besterik ez ziren izan.
Baina egoera aldatzen ari ote den dirudi. 2002. urtean, esaterako, berriz ere gora egin zuen diagnostikatutako gaixoen kopuruak, eta 1.866 kasu kontabilizatu ziren. Eta zifra beldurtzeko modukoa ez den arren, joera bada kezkagarria. Beheranzko joerarekin jarraitu ordez, eta urte batzuen buruan gaitza erabat desagertutzat jo ordez (orain 30-35 urte baztangarekin gertatu zen bezala), adituek kezkatuta daudela esan dute.
Eta nondik etorri ote da joera-aldaketa hori? Itxura guztien arabera, Indiako hainbat eskualdetan txertaketa-kanpainek kale egin dute, eta hortik gaixotasuna beste herrialdeetara ere hedatzeko arriskua. Beraz, ez lasaitu, eta jarraitu txertaketa-egutegiarekin, gaizki ulertutako "askatasun" horrek bizitza osorako ezintasunak eta ondorio txarrak ekar baitiezazkioke zure seme-alabari. Eta ez dut uste gutako inork horrelakorik opa diogunik gure ondorengoei.