Ana Urkizaren iritzia da honakoa «Euskaldunon Egunkaria»n idatzia:
«Kulturan baino industrian helburuak gorago ditugula esango nuke. Bezeroa asetzea da helburu gorena eta ez zaigu bezeroa nor den sekula ere ahazten. Guri, Alemaniako azokara joaten garenean makinak saltzera, ez zaigu otutzen gaztelaniaz jarduterik. Alemaniara bagoaz, gure lehenengo hizkuntza, alemaniera da; eta bigarrena, ingelesa. Lehenik eta behin hangoak izaten digutu kontuan, eta gero, gainontzekoak. (...) Argi eta garbi izaten dugu beste kultura batera goazela, eta saldu nahi badugu, unibertso horrekin bat egin behar dugula. Beraz, euskal munduarekin ere berdin egitea eskatuko nieke euskal kultura kudeatzaileei. Euskal Herrira ekartzen dugun edozein kultur ekintza, gutxienez, euskaratuta egotea. Eta pixka bat gehiago eskatzeko aukera izanez gero, euskal kulturaren baitatik ulertzeko moduan jartzea. (...) Jakintzaren eta kulturaren transmisioan gure hizkuntza eta gure kulturaren oinarriak kontuan izaten ez baditugu, nekez helduko gara behar dugun bezala jakintza eta kultura hori euskaldunei komunikatzera. Alferrik izango da ikastolen urteetako lana, alferrik gaur egun enpresak euskaldundu nahian dabiltzanen ahalegina, baldin eta kultura eta jakintza horren transmisioa euskaldunen unibertsoan txertatzen ez badakigu. Kanpotik datorkigun guzti horrek, euskal unibertsoaren erreferentzietatik urrunduko baikaitu».