Europa Berriaren gurasoek(edo ugazabatzakoek) urrats berriak ematera doazkigula dirudi. Nabari dugunez, Inglaterra ta iparraldeko beste hiru erresumek laster izanen ditugu Europako batasunaren barrutian. Eta hala beharko ere batasun hori europarra izango baldin bada. Parisen, Ponpidou eta Heath jaunek, bide-urratzailearenak egin dituzte. Beste jaun sudur-luzea, Europako eta munduko izatearen haria bere gogoko zuloetatik pasaerazi nahi zuana, ondo hilla dago. Eta jakina da hildako oillarraren kukurrukua, oihartzun makal bihurtzen dala. Halaxe dira gaur De Gaulle haundiaren aginduak. Eta Inglaterra ta Frantzia, berriz ere, lagunkiro dabilzkigu. De Gaulle berriren bat sortzen ez bada, Europako Elkartearen ustea, hedatuz eta indartuz joango da. Eta emeki emeki, europar herri gehienak (erresumek oraingoz) bereganatu beharko ditu. Guk euskaldunok, ez dugu onartzen egungo antolaketa bihurri hori, Mikel Ugaldek lehengo batean esaten zuan bezala. Baiña mundu hontan "zezena" izateko haundi izan behar da. Beraz, txikiok (herrialde txikiok) "ziraun" izan beharretan gara. Zera esan nahi dut, galiziatarrena egin beharrean garela: galiziatar batek, lan-bide on bat nahi duanean, eztu berehala eskabide hori egiten. Lantegian sartu, eskeintzen zaion zeregiñerako, baiña barnera sartu, izaten da bere jokera. Gero, egunoroz eta miñuturik galdu bage, berak nahi duana lortzen saiatuko da. Eta gehienetan nahi hori lortzen du. Horrek esan nahi du, arraiñak harrapatzeko ibaian sartzea dala egokiena eta ez bazterretik saiatzea (...) (1971-VI-13)