Ibarretxe lehendakariari PSE-EEk jarritako zentzura mozioa, iraganaren eta geroaren arteko mugarria kontsidera al daiteke EAEko politikagintzan?Bai, hogei urteko autogobernuaren ostean oposizioko taldeek eskubide horren erabilpena egiten duten lehen aldia baita. Areago, eskubideaz haratago joanez, gobernu hau gutxiengoan geratu den unetik (EHren sostengu parlamentarioa joan bai-tzaio) zentsura mozioa aurkeztea betebehar bat da. Ibarretxek, ez oposizioaren konfiantza botorik eskatu, ez hauteskundeak buru-tzera deitu dituenez, estatutuaren ikuspuntu historikotik begiratuta, zentsura mozioak zedarri historiko bat markatu du; iraganaren eta geroaren arteko mugarria.
Mugarri hau Legebiltzarrerako hauteskunde kanpainaren abiapuntua izan daiteke?
Ez dut uste hauteskunde kanpainan gaudenik, edo ez genuke izan behar behintzat. Sozialistok gobernu honen gidaritza kolokan dagoela eta legeak egiteko gaitasunik ez duela ikusirik bere etapa amaitutzat jo dugu; gobernu honek ez baitu gobernatzen, administratu besterik ez du egiten. Ibarretxe lehendakariak hauteskundeetako eguna ezagutarazi dezala espero dugu orain. Ajuria Eneko Ituna eta Lizarrako Akordioa baliogabetuak geratu ostean, zein da EAJ, PSE eta PP alderdietatik hobekien kokatua dagoena hauteskundeei begira? Bat bera ere ez. Alderdi demokratikoek beren lokarriak hausten dituztenean (Lizarrako Akordioaren medio haustuak, kasurako), funtsean demokrata ez dena ateratzen da irabazle, baita hobekien kokatua geratu ere. Biolentzia praktikatuz demokraten batasuna hausten duena ateratzen da irabazten beti. Kasuon, demokraten hausturaz indartua atera dena ETA da.
Ez duzu uste PP alderdia EAJ nahiz PSE baino hobekiago paraturik atera dela? Ez, inola ere ez. Instituzioen bitartez gauzatzen den gizartearen ordezkaritza -instituzioen berauen oinarria- eta bere funtsa den marko politiko-juridikoa zalantzan jartzen badira, bai instituzioak bai marko juridiko-politikoa moldatzen duten testuinguru soziala ere zalan-tzan jartzen da. Beraz, egoera honetatik hobekien paratua atera dena ETA izan da, berak baitarama iniziatiba. Hartara, lehenik eta behin, demokraten batasuna berreskuratu behar dugu, demokraziaren oinarrizko printzipioa dena. Demokraten haustura sekula iritsi behar ez zen Lizarra izeneko prozesuaren ondorioa da.
Lizarrako Akordioaren ostean, zuk aipatu alderdi demokraten arteko adostasun posible bat ikusten duzu? Lizarrako Akordioaz geroztik gauza asko gertatu da. Aldaketa handiak izan dira gizarte honetan; okerreko aldaketak, jakina. Demokrazia lehen baino urriagoa da, hiltzeko arriskuan bizi garen pertsonak lehen baino gehiago baikara. Demokrazia falta honen aurrean aldaketa koantitatibo handirik emango ez den arren, aldaketa koalitatibo bat eman dela uste dut, eta aldaketa koalitatibo honek beste alderdi osaketak ekar ditzakeela.
Zein da aldaketa koalitatibo hori? Aldaketa koalitatiboa da, esaterako, Lizarrako prozesuaren ondorioz EAJk herri honetako erdialde soziologikoa eta politikoa galdu izana. Egun, EAJ ez da beste edozein alderdi batekin gobernua osa dezakeen lehengo alderdi hura. Hori da datozen hauteskundeen aurrean eman den aldaketa koalitatibo garran-tzitsuena.
Zein da zentralitate politikoa hartu duena? EAJk galdu duen erdialde politikoa PSE-EEk irabazi du. PPren eta EAJren arteko etengabeko konfrontazioa dagoen bitartean ez dugu Gasteiz eta Madrileko gobernuen artean ulertzeko posibilitaterik ikusten. Bi mutur horien arteko erdialdea edo zentralitatea hartzen ari dena alderdi sozialista da, eta alderdi guztiekin elkarrizketa bideratzeko ahalmena duen bakarra alderdi sozialista da.
PSOEri PPren politikaren segimendua egitea leporatzen zaio, ordea. PP eta PSOE (gure izaera estatalistak direla-eta) ETAren jomugak dira. Konstituzioaren eta Gernikako Estatutuaren defentsan gaude, baita askatasuna eta giza-eskubideen defentsan ere. Puntu horietaraino bat gatoz, baina ez gehiago. Hortik aurrera, alderdi sozialista eta alderdi popularra Madrilen, Sevillan edota Valladoliden ezberdintzen diren beste ezberdintzen dira Euskadin. Gu ez gaude alderdi popularraren segimenduzko politika egiteko prest. PSE herri honetako historiaren lehen alderdia da, gobernu esperientziak izan ditugu eta badugu sostengu sozial sendo bat. XXXV. kongresuaren ostean alderdiaren krisi bat gainditu dugu. Beraz, herri honen aitzindaritza hartzeko gai gara eta Ajuria Eneko lehendakari berria hautatzerakoan aipatu dudan aldaketa koalitatiboa baliatu dezakegu. Gure xedea Ajuria-Enea da
PPren eta EAJren arteko polarizazioarekin lehendakari sozialista bat ikusten duzu? Erdialde politiko-soziala hartzeak baditu bere abantailak eta bere eragozpenak. Muturren arteko konfrontazioa gero eta gehiago polarizatzen den heinean erdialdea gero eta txikiago bihurtzen da. Hori izan daiteke alde negatiboa. Hala ere, jendeak moderazioa nahi du eta ez konfrontaziorik, eta moderazioa alderdi sozialistak ordezkatzen du. Guk zentsura mozioarekin programa bat aurkeztu genuen, eta PPk ez. PPrekiko gure lehen diferentzia da ez dugula terrorismoaren arazoa hauteskundeetako etekin bihurtu nahi, PPk bai ordea. Popularrek alderdi sozialistaren kontura etekina atera zuten eta orain EAJren kontura atera nahi dute. Guk programa bat dugu herri honentzat. Planteamentu berri baterako aldaketa lasaia sinbolizatu nahi dugu. Sozialistok lehendakaritzarako asmoa izatea normala da eta berau gure eskaintzen bidez bereganatu behar dugu, modu baikor batez betiere. Gizarteko arazoak konpontzeko soluziobideak eskaini behar ditugu. Hauen artean terrorismoaren arazoa delarik.
Soluziobidean EAJrekin akordio batera irits daiteke PSE-EE? Legealdi honetan ez dago EAJ eta PSEren arteko akordio posiblerik. Inolako dudarik ez izateko zentzura mozioa jartzeko iniziatiba PSE-EEk hartu zuen, eta ez PPk. Oso ondo pentsatua dugu, erantzukizuna handia baita. Gobernu honekin ez dago gehiengoa gauzatzeko posibilitaterik.
Bitartean, ETAren su-eten bat emango balitz? Hobe horrela balitz, baina ez dut ETAren beste su-eten baten posibilitatea ikusten, ezta EHren eta EAJren arteko akordio posiblerik ere. Ez dut uste EAJk Lizarrako bidea berrartzea pentsatzen duenik ere, hortik irtenbiderik ez dago-eta. Xabier Arzalluzek esan duenez, EAJk EHrekin edota ETArekin beste akordio bat egingo balu beste terminoetan eta berme gehiago izan beharko luke. Bitartean, hoberena da gizarteak hitz egin dezan.
Aukera balitz PPrekin itundutako gobernu posible bat osa lezake PSE-EEk? Sozialistok ez dugu posibilitate hori baztertzen. Hau bezalako herri anitz batek gobernu anitz bat behar du. Herri honetako gobernuen aka-tsetako bat bazterketa izan da. Horregatik porrot egin dute beti. 1986an, EAJren zatiketa medio, lehen gobernu nazionalistak porrot egin zuen. 1990eko koalizio gobernuak, berriz, (EAJ, EA eta EErena) porrot egin zuen, eta berriki, beste gobernu nazionalista batek (EAJ, EA eta EHrena) porrot egin du hirugarrenez. Gure erronka moderazioaren eta aniztasunaren bidetik doa.
PPren sostengua izango lukeen lehendakaritza sozialista batek Konstituzioaren eta Estatuaren marko juridiko-politikoa eskainiko luke. Ez dirudi biolentzia egoera gainditzeko bidea denik. Konstituzioaren eta Estatuaren bideetatik egoera alda daiteke. Legeak ez dira aldaezinak, baina legeak existitzen diren bitartean errespetatuak izan behar dira, areago gobernatzeko ardura dutenen aldetik. Ezin da estatutuak posibilita-tzen dituen instituzioetatik kanpo ibili marko juridiko-politikoa aldatzeko, alegia, beste instituzioak eratu nahi izatea, Udalbiltza, kasu. EAJ horretan aritu da. Aldaketak eman daitezke baina ezarritako bide demokratikoetatik. Estatutuaren aldaketa nahi duen gehiengo bat baldin badago (Xedapen Gehigarriaren bidez, kasu) emango da. Gu prest gaude negoziatzeko eta itunak gauzatzeko.
Zein da orduan arazoa? Inoiz baino uste sendoago hauxe daukat: politika amaitzen da biolentzia hasten den unean. Biolentzia dagoen bitartean ezin da politikaz hitz egin. Biolentzia tartean dagoela arazo politikoak estaliak geratzen dira, arazoa biolentzia baita. Biolentzia amaitu ostean denetaz hitz egin daiteke, baldin eta demokraziaren arauak errespetatzen badira. Areago, biolentzia desagertu ostean are arazo politiko gehiago agertuko da eta beren konponbiderako adostasun zabal bat bilatu beharko dugu.
Artean, desobedientzia zibila praktikatzen duten kolektiboetako partaideak atxilotzen badira -ENA (Euskal Nortasun Agiria) erabiltzeagatik, kasu- ez dirudi gizartean dauden liskarrak gaindi daitezkeenik. Zuzenbidezko estatu batean desobedientzia zibilak ez dauka zentzurik. Kode zibilean desobendientzia zibila agertzen den unetik, epaileek legeen hauste posible aurrean ebatzi behar dute. Gainera, kasu honetan desobedientzia zibilak badu funts politiko bat. Hau da, helburua da euskal nortasun agiri bat ateratzea, eta gaur gaurkoz, hori ez du legeak baimentzen. Galindo epaileak arazo bat kendu nahi izan du bere gainetik, ez da sartu arazoaren muinan. Gazte batek ENAren bidez identifikatu du bere burua, baina nork atera du agiri hori? Horren atzean xede politiko bat dago, zuzenbidezko estatu demokratikoaren legalitatea haustea xede duena.
Ideiak kriminalizatzen ari direla irudi luke. Ideia guztiak legezkoak dira baldin eta demokraziaren bideetatik defenditzen badira. Eusko Legebiltzarra da ordezkaritzarako erakunde nagusia. Hartu beharreko edozein neurri gehiengo batek hitzartua den legalitatetik pasa behar da. ENA legez kanpo dago. Nahasmendu gehiago sortzeko atera dute, eta logikoa da zuzenbidezko estatuaren legea aplikatzea kontzienteki desobeditzen dutenei.
Eta horrek krispazio gehiago sortarazten badu? Krispazio gehiago sortaraziko du dagoeneko krispatuak daudenengan. Hain dira krispatuak ez dutela besteen bizia errespetatzen. Ezin naiteke bat etorri giza-eskubideak errespetatzen ez dituen mundu batetik datorren ekimen batekin. Pertsonarekiko oinarrizko errespetuak kontuan ez hartzeak baliogabe-tzen du mundu horrengandik etor daitekeen edozein ekimen.