Otsalizarra lore da. Apirilekoak izaten omen dira onenak eta horregatik aukeratua izango du sasoi hau otsalizarrak loretzeko. Maspila eta hostazuriarekin batera Sorbus generoaren kide euskalduna da, Sorbus aucuparia. Gehienez ere hamar bat metro hazten den zuhaitz tiki hau mendi garaienetan bizi da, lur azidoa dagoen tokietan, batez ere, bakan samar sakabanatuta hostozabalak edo koniferoak nagusi diren basoetan. Kolore grixaxkako azal leuna eta itxura traketsa izan ohi du otsalizarrak, arba luze eta ahulen muturretan frutu tortoka mardulak hazten baititu eta hauen kargaz zabal-zabal makurtzen dira gehiago ez tentetzeko.Frutu gorri hauek irailean edo urrian heltzen direnean gogorrak eta garratzak dira oraindik. Udazkenean hostajea galdu eta gero hor izaten dira zintzilikario, lehen izozteek beratzen dituzten arte. Orduan izaten da pagotxa. Txoriek antsiatsu mokoka erasotzen dituzte. Hauei aurrea hartuta edo uzten dituzten kondarrak bilduz gero konfitura ederra egin daiteke. Gurean baino ugariagoa den lur hotzagoetan patata ustelaz eta aleez egindakoaren aldean vodka ona egiten omen dute otsalizarraren koxkorrez. Oraintxe lore zuri-laruz lepo, neguko hotzari aurre egiten askori lagunduko die, gero, otsalizarrak