Ibilbidea, Alkizako plazan hasiko dugu. Eraberritze sakonak jasan ondoren herrixka dotore bilakatu da Alkiza. San Martin eliza nabarmenduz plaza ertzean, bailara osoaren ikuskizun paregabea eskaintzen digu.
Plazatik irten eta Anoetako bideari asko jarraitu gabe, baserri artean sartzen den bidea hartuko dugu. Lete —gaur egun nekazal turismo moduan dihardu— baserriak duen armarri ederrak txundituko gaitu. Aurreraxeagoko bidegurutzean, eskuinera jarraitu eta Areta baserrira helduko gara. Bere atzealdean bigarren bidegurutzea dago, baina marra zuri-horiak argi eta garbi adierazten digute segi beharreko bidea ezkerrekoa dela.
Altuera hartzeko maldan gora goazela alboetako maldetako landaketa desberdinetaz ohar gaitezke. Kolore desberdintasunaren geometria zehatzak landaketa horiek Altzifre (

) eta insiginis pinuak (

) kolore berde ilunena edo alertze (

) kolore berde argienak osatuak daudela adierazten digute.
Belar niminoez osatutako larreekin topatuko gara artzantza burutzen den gune honetan. Kuxin formako oteak eta zuhaitzen bat edo beste ere topatuko dugu. Saroi inguruko hesiaren txarrantxan ile matazak topatuko ditugu, gehienak ardienak, baina besteren bat ere topa genezake; azeri edo azkonarrarenak adibidez. Artzainak honelakoren bat ikusten duenean azkar asko jarri ohi du zepo edo lazoa.
Aurrerago jarraitu eta pagadian barneratuko gara. Gaztainadi txikiak tartekatuta daude, baina gutxitan ikusten den haginak (

) txundituago utziko gaitu. Toxikoa omen da hagina, bere osotasunean, arzestidaren arilo mamitsu eta gorria izan ezik. Berau txorien elikagai izaten da udazkenean eta zura arkuak egiteko erabiltzen zen bere malgutasuna dela-eta.
Ondoren landaketak igaroko ditugu. Alartzezko basoan onddoak ugari dira, baina alzifrezko landaketen azpibasoa nahiko biluzia gelditzen da eta soilik azikula kapa fin batek estaltzen du lurzorua.
Larrauleko bidearekin bat eginez (4 km) aurrera jarraituko dugu. Kilometro bat aurrerago Irumugarrietako harri borobila izango dugu parean eta hemendik bi aukera izango ditugu; bata ezkerraldean malda zuzen igoaz doan bidezidorra hartu eta Hernioko gurutzera edo gurutzeetara igotzea eta bestea, zeharka-zeharka aurrera jarraituz Zelatungo txaboletara heltzea (7 km). Zelatundik ere Herniora igo gaitezke eta hau da biderik ohikoena, baina ondoren Iturriotzera jaisteko asmoa dugunez oraingoan Hernioko bideari jarraituko diogu. Hernioko gailurrean bada hamaika gurutze eta beraz, ez da harritzekoa Ostiral Santu egunea egiten den gurutze bidea oso arrakastatsua izatea. Hau, Errezildik Hernioko gailurrera egiten da eta duen maldagatik bakarrik, nahikoa gurutzebide badela esan daiteke. Gailurretik itsasoa ikusten da eta bertatik Donostiako Kontxako bandera ikusi duenik ere bada. Gailurretik jaitsi eta Zelatungo bidean dauden burdinezko uztaietan igarotzeak erreuma eta beste hainbat gaixotasunetik uxatzen gaitu. Bertan saltzen dituzte, irailean zehar, zinta zuri-gorri-berdeak, ondoren urte osoan kotxeari mendizale itxura emango diotenak. Irail osoan zehar izango da erromeria eta festa giroa Zelatunen eta jende ikaragarri hurbildu ohi da inguruetatik.
Zelatundik berriro Alkizara itzuli gaitezke edo aurretiaz Iturriotzen autoa utzi badugu, Iturriozko San Joan ermitara hurbildu gaitezke beste 3,5 kilometro gehiago eginez. Iratzez estalitako sailak eta ardi latxaren larreen artean bizkor ibiliz gero, berehala helduko gara. San Joan ermita Errezilkoa omen da eta Iturriozko benta berriz Aiakoa. Gaur egun, benta hau itxita dago eta ardi batzuk ustiatzen dituzte artzain baten laguntzaz