Garai batean familia otorduetan biltzen zen elkarrekin egoteko. Gaur egun aldiz, telebista inguruan. Etxeratu bezain laster argia balitz bezala pizten dugu; etxe guztien erdigunea da. Milurte amaiera honetan, gero eta tele-jatunagoak gara, jakinki ere telebistak ez gaituela behar bezala asetzen. Nahiz eta programazioa kaskarra eta «zaborra» dela esan, gero eta gehiago ikusten dugu (Europan batez beste, hiru ordutik gora egunero). Telebista jarraitu beharrreko lorratza bihurtu da gure eguneroko bizitzan, inolako esfortzurik egin gabe ideiak, gertaerak eta baloreak ahora ematen baitzaizkigu,

esaldia sinesteraino. Alabaina, dudarik ez da telebista komunikazio pizgarri bezain kaltegarri izan daitekeela bakarrik nahiz sendian bizi direnentzat. Teorian, informatiboa ikustearren jartzen dugu. Baina berau amaituta ez dugu itzaltzen. Gutxi izango dira telebistari so bi ordutik behera ematen dituztenak, are gutxiago seme-alabak edukita.

azaltzen digu Matxalen Garmendia EHUko Gizarte eta Komunikazio Zientzietako irakasleak. Bere «Zergatik ikusten dute emakumeek telebista?» ikerlan argigarria ezinbesteko erreferentzia bilakatu da emakumezkoen telebista ikusteko ohiturak jorratzerakoan. Nola, noiz, norekin eta zer ikusten duten emakumeek telebistan. Zergatik miatu emakumeen ohiturak?

-Arraroa da merezi duen zerbait egotea.
-Jakina, baina ez dut zeregin hoberik.
-Film bat ikusten ari garela bost axola zait senarrak zerbait esatea. Futbola denean berriz, isilarazi egiten nau.
-Beti ari dira «zapping» egiten ezer zehatzik ikusi gabe.
-Lagungarria da; senarrarekin haserre egonda ere, telebista aurrean zaudela ez daukazu txintik ere esan beharrik.
Halako esaldiak hitzetik hortzera entzuten ditugu emakumeen ahotik. Baina, salbuespenak salbuespen, batzuk zapuztuta egonik ere, ez dira etxean dagoen beste telebista ikustera joaten. Ahal duten neurrian saiatzen dira familia biltzen eta haien gustuko saioak ikusten. Horren kariaz, aipa dezagun Euskal Herriko etxeetan telebista bakarra dutenak % 27 direla, Espainian aldiz % 33. Bi telebista dituztenak % 57 dira hemen, % 47 han. Hiru dituztenak % 19 dira bietan. Egongela, sukaldea eta logela izaten dira kokalekuak hurrenez hurren.
Beti esaten da etxe batean urrutiko agintea duena dela familia horretan agintzen duena. Normaltzat hartzen da senarrak urrutiko agintea edukitzea. Emakumeak ukanez gero ordea, «sarjento»tzat jotzen dugu.

Maiz gertatzen da bikote batek hasieran telebistarik ez edukitzea. Baina haurrak munduratzearen aitzakia hartuta, zapla! telebista erosten dute. Hain zuzen, umeen artean ez ezik, gizartean ere telebistaz mintzatzeko ohitura asko zabaldu da, lanean eta lagunartean. Halaxe, nolabait alboraturik ez geratzearren, jendeak telebista ikusi, begiratu edo gutxienez entzun egiten du.

Ondorio hauetara iristeko, lan enpirikoa jarraitu du Garmendiak, 30-45 urte inguruko adin taldea hautatuz. Lana aldi berean etxean eta etxetik kanpo egiten dutelako. Hamar emakumez osaturiko zortzi talde hartu ditu eredutzat, aldagai hauen arabera banaturik: klase soziala, lantokia eta seme-alaben adina.

. Azken hamarkadetan emakumea lan munduan murgildu izanak aldaketak ekarri baditu ere, badirudi betiko rolek bere horretan segitzen dutela.
Ze saio mota ikusten dituzten galdetuta, informatiboak eta filmak erantzuten dute gehienek. Haatik, galdeketa aurrera joan ahala, multzo batek aitortzen du «foiletoiak» eta «reality show»ak desagerturik, saio «arrosa» zaleak direla. Izan ere, gizartean halako saioen inguruko aurreiritzi bat dago egia estaltzera bultzatzen dituena.

.
Ondorio gisa, ate joka dugun kate burrunbak aldaketak ekarriko ote dituen galdetu diogu Matxalen Garmendiari eta irakasleak ezezkoa erantzuteko arrazoiak azaldu dizkigu.