1992ko abenduaren 06a
Argitaratu berri da «Herrialde berdea», Eltzegor taldearen diskoa. Lan honen xehetasunak eta gaur egungo kantagintza nola ikusten duen azaldu dizkigu taldeko partaidea eta sortzaileetarikoa den Joxe Mari Ostolaza "Xalbardin"ek.
Nire ustez, Eltzegorrek ez du "sasitik sasira''egingo, eta zalantzan jartzen dut norbaitek egingo ote duen horrelako lan bat, egitura, armonia, eta kontzezpzio aldetik. Abeskatza eta orkestra zuzendari eta beste musikari batzuk ere hori komentatu digute. Eta kantata batean matematikak sortzen dituen arazoak nola soluzionatuta dauden kontutan izan behar da: erritmo desberdinak lotu, beste tonalidade batzuetara eraman... Guzti hori Fernando Unsainek egin zuen. Musikari asko ezagutzen ditut, baina hainbeste musika buruan daukan bera bezalako gutxi.
"Herrialde berdea" egiteko garaian, berriz, ez genion gure burutuak egitea planteatu. Kantuak egin eta momentu batean bururatu zitzaidan hauek argitaratzea. Elkarrekin kantatzen genituen baina inork ez zuen plazaratzeko interes handirik. Oso inportantea iruditzen zait lan hau dokumentu gisa argitaratzea. Lotura handiak eta oso biziak daude, eta ez zait batere axola jendearen harrera, eta saltzen den ala ez. Fernando IZ konpainiaren jabea da eta ez dugu inongo arazorik izaten alde horretatik. Baina taldean denak gaude prest dirua jarri behar bada jartzeko. Beste norbaitek oporretan dirua gastatzen duen bezala, nik honetan gastatuko nuke. Azken batean, disko bat bost pertsonaren oporrak dira. Ilusio handiarekin argitaratzen dugu.
"Sasitik sasira" grabatzeko hilabete bat izan genuen, eta Fernando arduratu zen zuzendaritzaz. "Herrialde berdea" grabatzea Joserra Senperenak zuzendu du, eta berarekin lan egitea pozgarria izan da neretzat, nahiz eta Fernandoren falta somatu. Dena den, horrek ez du esan nahi "Sasitik sasira" gehiago maite dudanik.
Badakit azken diskoa gehiago entzungo dela irratietan. Aurrekoa irratian ezin zela jarri esan zidaten, non ebaki eta non jarri jakitea zaila zelako. Orduan, Llachen "Viatge a Itaca" eta «Campanades a morts» ezin da irratian jarri? Badirudi orain kantuek hiru minutukoak izan behar dutela. Horretan ez naiz sartuko, berdin zait, gainera. Badakit disko hau dexente salduko dela, bai Iparraldean, baita Hegoaldean ere. Sekula ez dugu izan arazorik horretan.
Bere garaian egin genuen esfortzu hori. Artista gonbidatu bezala Benidormeko jaialdian parte hartu, Festival del Ebron epaimahaia eta publikoaren sariak lortu, eta Tablado Flamencoaren inaugurazioan Raphaelekin kantatu ondoren, itxarobideak badituzu, eta ikusten duzu hor badaudela aukera batzuk. Serrat, Patxi Andion, Ana Belen, Victor Manuel eta guzti horiekin aritu zen Fernando Unsain. Dena utzi eta oso ondo egin duzula eta egin behar zela sinesten duzu, managerrak gorrotatzen dituzu, ikuskari sindikatua...
Zirkuitoak, "publizitatea da inportanteena"... Guzti hori gorrotatzen nuen, eta estrategikoki pentsatzen nuen herri honek bide bat egin behar bazuen, guzti horrek ez zuela horrela izan behar. Azkenik, honetara etorri da: garrantzitsua da egiten diren gauzei probetxurik handiena ateratzen jakitea. Nik kultura hori ezagutu nuen, gorrotatu nuen, utzi nuen eta nire buruarekin oso pozik nago. Gainera, esan dezaket ez dutela, ez hobeto, ez guk baino gehiago egiten.
Duela 25 urte muntatzen ziren eran antolatzen dira kantaldiak, muntatu behar direlako. Baina, pertsonalki, momentu horretan kantaldia gogoeta gune bat izan behar zela uste nuen, eta bestela ez zitzaidan interesatzen. Une honetan berdin, ez zait interesatzen.
Hemen ezkertiarrak, eskuintiarrak, aurrerakoiak, atzerakoiak, espainolak eta euskaldunak daude. Kantagintzan ere bai. Momentu honetan denok daude ados kantaldia musikarientzat diru iturri eta beste batzuentzat solas biburtzeko. Nik ez dut horretan parte hartuko. Gainera, gure kantuak garestiegiak dira horretan parte hartzeko. Modelo horren aurka dena daukat. Momentu honetan hori da modelo homologatua, baina lehen ere horrela zen. Beste gauza bat da norbaitek negozio bat muntatu nahi duela. Baina ez dezala iraultza aipatu, eta euskararengatik dagoela esan.
ARGIAn egiten dugun kazetaritza independenteak bultzada merezi duela uste duzu?
Informazio askea lantzen dugu ARGIAn, langileok gara proiektuaren jabeak eta gure informazioen atzean ez duzu sekula multinazionalik, bankurik edo alderdi politikorik topatuko. Gure ustez, burujabetza guztien oinarrian dago informazio burujabetza, ezagutzen dugunaren gainean pentsatzen eta erabakitzen dugu. Horregatik diogu kazetaritza independentea dela demokraziaren oinarrietako bat.
Aldizkaria paperean etxean edo e-postan PDFan jaso nahi duzu? Pozik hartuko zaitugu ARGIAko komunitatean. ARGIAkoa izateko, nahi eta ahal duzun ekarpena egin dezakezu, eta bueltan egoki ikusten duzuna eskatu. Indartu dezagun indartzen gaituena!
Azkenak
Azkenak
EGILEA
