«Campanadasa Morts»
Kanpandorreko kanpai hotsa baino gehiago balen hotsa entzun zen duela zortzi urte Gasteizko San Francisco elizan. Bi urte geroago, bi urte, Gasteizko alkate zen, eta orain ere den Jose Angel Cuerda jaunak hura ahaztu behar zela zioen, «el tres de marzo ha de ser una fecha de reconciliación y olvido para todos». Guk ordea, ez dugu ahaztu nahi, ez dugu onartzen orduko arduradunak–Fraga eta lantegietako nagusial:–oraindik ere lasai-lasai ibiltzea inolako auzirik izan gabe.
Tomas Etxabe orduko «Comisiones Representativas» izenekoen partaidea zen, oso ezaguna burruka eta asanbladetan. Berarekin egon gara orduko eta oraingo egoeraz, antolaketaz, gobernu sozialistaz eta beste hainbat gauzataz mintzatzen.
Gasteizko langilea langile berria zen eta beste aldetik dozena erdi edo zortzi urtetan oso zapaldua. Lantoki berriak ziren Gasteizkoak, ez zuten urte asko eta hona etorri ziren lantokietako nagusiak hemen txoilo ona zutela pentsatuz. Piontzarako industriak montatzen hasi ziren: Mevosa, Forjas, Mitxelin. Arregi.... orduan langile asko kanpotik etorri ziren, gailegoak, extromeinoak, kastelainoak.. eta Araba bertakoak ere, nekazari giroko jendea. Langile hauek ez zuten langile kontzientzi handirik; nagusiek soldata txikia ematen zieten edo bestela 10-12 orduko jornala aste bukaeran soldata dexentea edukitzeko.
Hori dena akumulatzen joan zen –eta gainera lanaren erritmoa izugarria zen–letxe txar handia sortuz. Oso momento kritikoa zen, halako libertate apur bat hasi genuen geureganatzen, Franco hil eta Ariasen entsaiua egon zen... Bazen espektatiba bat politiko mailan, langilearen banguardia txiki bat geunden, txikia ez oso organizatua, letxe txarra hor zihoan, haserre ere. eta posible izan zen halako plataforma bat, ikuspegi unitario batetik egitea. Nik gogoratzen dut 76ko plataforma tiru bat hilabete lehenago hasi ginela prestatzen, mendizuloetan batzarrak eginez, Armentiako pinutegi batzutan.... eta banguardia hori bildu ginen eta-lantegi guztietako komisioak batzuk koordinatzea eta plataforma berdintsuen atzetik ibiltzea. Lantokietara joan ginen eta guk uste baino bizitasun handiagorekin hartu zuen langileak, eta hasi ziren lehen asanbladak inposatzen lantokietan. Orduan Forjasen hasi eta atera zen, nahiko espontaneoa eta azkar; zortzi bat mila langile hamabost egunen barruan denok geunden greban.
Langileak ikusi zuen asanblada erakunde mota bat bezala beste askoren antzera, pozik ikusi zuen, eta eutsi behar zitzaiola, hori galtzen bagenuen kriston egurra hartuko genuelako. Oso indar handia zeukan. izugarrizko indarra hartu zuen.
Orain, pertsona bakoitzean zenbat lan egin duen borroka hark? Nik ere neure dudak dauzkat.
Saiatu ginen errepresio, gobernua eta patronalaren arteko harremanak esplikatzen, zera zer den eta nork osatzen duen eta bestea... baina guzti hori zaila da bi hilabetetan buruan sartzea.
Orduan langile instinto handiagoa zegoen, bloke bat ginen beste baten aurka. Ez zegoen zatiketa hori eta askoz errezagoa zen borroka ta batasuna; gaur gauza askoz ere politizatua eta biziatuagoa dago; politika biziatuta dago.
Buru jan izugarria egon da. Telebista. erreformistak.... kriston lana egiten ari dira.
Gaur sozialista siglak dauzkan alderdia dago gobernoan eta jendeak errazago tragatzen ditu sinistu ezin diren gauzak, sozialismo faltsu horren babesean. Bestetik errepresioa gehitzea ekarri dio, euskararen baitan, gizartean... edo azkeneko GAL hori.
1.000 euskaltzale eta kulturazale baino gehiago giro goxoan ibili dira Ziburuko liburu eta disko azokan, eta larunbat goiz eta arratsaldez gozatu dute hitzaldi, kontzertu eta liburu aurkezpenez. 33 argitaletxe eta 10 diskoetxeren lanak ezagutzeko eta erosteko aukera probestu... [+]
Datorren ikasturtetik aurrera, euskaltegietan A2 mailan matrikulatzen direnek orain arte bezala 310 euro ordaindu beharrean, 70 euro ordainduko dituzte. Maila gaindituz gero, ordaindutakoa itzuliko zaie ikasleei.
Kuartela herrixantzat lelopean indar okupatzaileek Euskal Herritik irten behar dutela aldarrikatzen du Fan Hemendik taldeak.
Rafah-ra doan nazioarteko martxarekin bat eginez, Gasteizen mobilizatzera deitu du plataformak, baita ikasgeletan ere. Palestinar haurrekiko elkartasun argazkiak ateratzeko eskatu du.
Aieteko Nazioarteko Bake Konferentzia 2011n egin zen Donostian eta ondoren sortu zen Bake Bideak, Ipar Euskal Herritik bake prozesua sustatzeko. Bakegileen zeregina ETA armagabetzeko ekinbide zibila antolatzea izan zen. Orain, desegingo direla iragarri dute bi ekimenek.
Espetxeetako funtzionarioek lanuzte partzial bat egingo dute ekainaren 9tik 15era bitartean.
IDOIA ASURMENDI
Non: Bilboko Kafe Antzokian.
Noiz: maiatzaren 29an.
21 pertsona “giza eskubideen urraketen biktima” gisa aitortu dituzte ofizialki. Espainiako Estatuko funtzionarioek eta eskuin muturreko taldeek torturatutako pertsonak dira eta biolentzia horren lagin txikia baino ez direla dio Egiaren Garaia Da ekimenak.
Ostegunean banatu dute saria, Amasa-Villabonako Hika txakolindegian. Bertan jakinarazi dute 2024koa izan dela 111 Akademiak banatuko duen azken saria.
Lorazainok bi hilabete baino gehiago daramatzagu greban, eta, horietan, udaltzaingoek indarrez zapaldu gaituzte piketeetan. Hirian zehar jarraitzen gaituzten sekretek jazartzen gaituzte, eta mobilizazio bakoitzean zelatatzen gaituzte. Enpresak ez gaitu aintzat hartzen, eskaintza... [+]
Nork sinesten du urtebetean Ordiziako errealitatea goitik behera aldatu dela eta desorekak desagertu direla?
Udaberriko oporren ataritan egunkarietan Begoña Pedrosak eman zigun titularra: Ordiziak ez du desorekei aurre egiteko plan berezirik behar... [+]
Datorren irailaren 25ean 40 urte beteko dira GALek Baionako Monbar hotelean egindako atentatutik, non lau euskal errefuxiatu hil zituen. Horren karietara, Gogora Memoria, Elkarbizitza eta Giza Eskubideen Institutuak oroimen ekitaldi bat egingo du udazkenean.