Bost pilotarik osatzen dute taldea eta tenisaren antzekoa da, aurrez aurreko jokoa, eskuz, paretarik gabeko zelaian. Airez jotzen zitzaion gehienbat, trapuzko pilotekin eta sakea egiteko sarritan botarria erabiltzen zuten. Pilotasoroetan jokatzen hasi ziren. Gero, jokoa herrietako plaza eta kale zabaletara eraman zuten.

Bote luzearen moldaera da, baina eskularruz eta pilota pisutsuagoekin aritzen dira kantxa handiagoan. Aurrez aurre lau pilotari dabiltza taldeko: atzeko biek eskularru luzea erabiltzen dute eta erdirago dauden biek, berriz, eskularru motza. 9 jokora da lehia.

Aipatu jokoen eboluzioa da. Bost jokalarik osatutako talde bi lehiatzen dira kantxa laukizuzenean, aurrez aurre. Atzeko pilotariek saskia edo xistera erabiltzen dute eta erdirago daudenek eskularrua. Sakea eskuz egiten da, pareta nagusitik 32 metrora egon ohi den botarritik. Sakeak paretan jotzen du eta errestoa errebotez egin behar da »hortik modalitatearen izena». Tantoak hamabosteko partzialekin zenbatzen dira, 40 tantoko mugarekin, eta 13 jokotara lehiatzen dira.

Trinketean jokatzen da, binaka. Sare batek bi taldeak banatzen ditu eta eskularru motzarekin jokatzen da, baina eskularrua nahiko berezia da. 13 jokotara lehiatzen dira.