E.T.A. tik L.K.I. ra bederatzi urteko zubia

1977ko maiatzaren 01an

Julen Arregi Etxabe preso ohia
E.T.A. tik L.K.I. ra bederatzi urteko zubia
Ez du "abenturarik" kontatu nahi. Politikaz hitzegin nahi du. Iraganari baino gehiago orainari eta geroari begiratzen dio agian. Dena dela, hor daude itzalean pasatako bost urteak eta, batipat, hor dago duela bederatzi urte hasitako militantzia.
Julen Arregi Etxabe, Legorretakoa, Arrasateko Eskola Profesionalean ikasle zen. 1972ko maiatzaren 31an Galdakanoko diruetxe bati egin atrakoan parte hartu zuen. Itzultzean, Bilboko Gran Vian, autoan zeramaten eskopeta disparatu eta hankan zauritua gertatu zen. Poliziek hurrenqo egunean, ekainaren 1ean, harrapatu zuten Bilboko etxe batetan. Bi hilabete Basurtoko ospitalean pasa ondoren, Basauri, Segovia, Carabanchel eta Jaengo gartzelak ezacytu ditu. 12 urteko zigorra zuen gainean.

-- Zu atrako bat egiteagatik detenitu zintuzten. Egun zure alderdiak,liga Komunista Iraultzaileak, ez du horrelako ekintzetan parte hartzen. Zer aldaketa egon da hor?
-- Organizazio burges -- txiki batek bere metodoak ditu; momentu hartan atrakoa superbibentziazko arazoa zen guretzat. Gaur egun langile organizazio bat izatera heldu garenez, gero, kuoten bitartez, langileen artean biltzen den diruaz, ateratzen gara aurrera. Dena dela, organizazioak horrcn beharra izanez gero, atrakoak egitea onartzen dugu.
-- 1968az geroztik ETAka militante zinenez gero, V eta Vl. ren arteko zatiketa bizi izan zenuen. Nola esplikatzen duzu zuk hura?
-- 1970ean, VI. Batzarrearen aurretik, marxismoa, sozialismoa, e.a. hazi ziren planteatzen gure organizazioan. Ordurarte independentziaren arazoa planteatzen zen ia soilik, herrialde bakoitzean desberdintasunak baziren arren.
Langileriaren eta herriaren interesak defenditu beharra ikusi genuen eta hori sozialismoarekin lortzen dela. Ohartu ginen, baita ere, militarismoak gauza hauek alde batera uztera bultzatu gintuela eta Frente Politikoak ez zuela behar bezalako zozendaritzarik organizazioaren barruan. Guzti hau "Abertzale" eta "espainolisten" arteko borroka bezala agertu nahi izan zen.
-- Zer postura hartu zenuten nazional arazoari buruz?
-- Burges nazionalismoarekin puskatu genuen, 1971ko haseran, ZUTIK 53.an esplikatzen zenez, baina haseran ez genuen alternatiba garbirik eman. Gerora autodeterminazioaren bidea hautatu genuen, hau da, herri bakoitzak duen eskubidea bere buruaren jabe izateko eta independentzia edo nahi duena lortzeko.
Bestalde, ikusten genuen estatuko beste herriak berdin zeudela zapalduta eta hoiei lotu behar gintzaizkiela; estatu mailako estrategia markatzen zen, bizpahiru urte geroago arte hori zehaztu ez zen arren.
-- Nazion'alismo burgesarekin puskatzeak, estatu mailako estrategia onartzeak... erakarri ahal zuten nazional arazoa nolabait baztertzea?
-- Gurea ez da organizazio homogeneo bat izan eta gertatu ziren erantzun txar batzu, problemak baztertzea, e.a. Baina VI. Biltzarrearen bigarren zatian, 1972an autodeterminazioaren arazoa tratatu eta ikastoletan, kultur mailan eta abarretan lanegitea erabaki zen.
Pertsonalki ez dut inoiz Euskadirei) aurka jokatu; giro euskaldunekoa naiz, erori baino lehen alfabetatzean eta lagundu nuen, herriko kultur ekintzetan parte hartu nuen...
Momentu honetan organizazio bezala "espainolismoaren" edo dena delaren kontu hori, erabat gainditua dago. "Espainolismoa" burgesiaren kontu bat besterik ez da erakunde iraultzaileen artean dibixioa sor dadin. Gu ez gara espainolistak, izatezkerotan, internazionalistak gara.
-- Aipatu duzu Vl. Batzarrearen bigarren zatia; horretan beste eszisio bat izan zen, "mayos" eta "minos" deituen artekoa hain zuzen. Nola mamitu zen hori?
-- VI. Eiltzarrearen lehen zatiaren ondoreii leninismoaren aldera jo genuen. Bigarren zatiaren hasera besterik ez nuen bizi izan kanpoan, berehalaxe erori bait nintzen. Dakidanez, eztabaida bat ireki zen bi linearen artean, bata marxismo iraultzailea, hau da troskismoa onartzen zuena cta bestea "Tácticas de transformación" deitua planteatzen zuena.
Zatiketa horren ondoren, 1973an, LCRek gure antzeko gauzak esaten zituela ikusirik, batu egin ginen, IV. Internazionalean sartuz.
-- Gorabehera guzti hauen ondoren, nola definituko zenuke egungo zure postura politikoa?
-- Burgesisaren eta pakto interklasista guztien aurkakoa, hau da, langile klasearen frente bakarraren aldekoa.
Izan ere gaur egun, imperialismoaren garaian, burgesiak ez diezaieke erantzun herriak eta langileriak dituzten behar oinarrizkoenei ere -- autodeterminazioa, lurraren erreforma...-- Burgesia ez da "unidad nacional" delakoa kuestionatzeko gai, ez bait zaio interesatzen ; horregatik, ez du autodeterminaziorik planteatuko, gehienaz ere autonomia. Burgesiak ez du oztoporik eskubide demokratiko-, en aurka joatego ere -- askotan demostratu duen bezala -- hoiek bere interesen aurka baldin badoaz.
Langileriak bakarrik erantzun diezaieke bere eta herriaren beharrei, oinarrizkoenei ere. Horregatik esaten dugu egin behar dela iraultza sozialista, ez gauetik goizera kapitalismoa botako dugulako, irtenbide bakarra hori delako baizik. Horren bitarteko bezala langileen gobernua eskatzen dugu, behar hoiei erantzungo diena eta sozialismoruntz joko duena.
Horretarako bidean burgesiarekin eginiko paktoek ez dute iraultza lotu eta atzeratzea besterik egiten.
-- Zer diozue borroka harmatuaz?
-- Ez dugu uste iraultza abangoardia batek dgingo duenik. Langileria eta herria konzientziatzeko prozeso bat eman da eta ematen ari da: manifestazioak, huelgak, piketeak, autodefensa organizatzea... Eguneroko borroka hortan konzientziatu behar da jendea, eta organizatuz joan.
Gaurko estatua burgesiaren diktadura da; hoiek ez dutg inoiz beren borondatez utziko agintaritza. Horren aurka organizatu egin behar da jendea. Ez dadila Chilekoa gerta; pazifismoak eta politika parlamentarioak daramaten tokira ez gaitezela iritsi. Izan ere, interklasismoak eta erreformismoak langileria politika eta praktika aldetik desarmatzea dakarte eta horren ondoren burgesiak eskuak libre ditu herria eta langileria odoletan zapaltzeko.
-- Bost urtez zure militantzia gartzelaka kondizioei lotua egon zaie. Espetxeratuak ere borrokatu zarete, gose grebak direla, e.a. Zer suposatu du horrek zuentzat?
-- Haseran gure gartzelako eskabideengatik borrokatzen ginen batipat, adibidez 1974eko urrian Zaragozako espetxekoekin batera eta gure eskabideen alde egin genuen gose greban. Gerora gure borroka herriarenari lotua egon zaio, honela 1974eko abenduan amnistiaren kanpainarekin batera, 1975eko juizioen garaian eta urte horretako indultoaren aurka, 1976ean "amnistiaren" dekretoaren aurka...
-- Eta testuinguru horretan, nola ikuste~ duzu zuk gartzelatik aldegitea?
-- Uste dut preso orok duela gartzelatik aldegiteko eskubidea. Dena dela, kontuan izan behar da momentu bakoitzean organizazioak zer planteatzen duen fuga bati buruz. Eta batipat, fuga ez dadila abentura bezala eta langileriak eta herriak presoak kaleratzeko daramaten borrokaren desprezio bezala agertu
27

GaiezPolitikaEuskal HerrTaldeakTalde armatETAMilitanteak
PertsonaiazARREGI3

Irakurrienak

Matomo erabiliz

EAJko karguen senide harrobia

Ahoztar Zelaieta

"Pianoa da konpainia izatea bezala, ez zara inoiz bakarrik sentitzen"

Olaia L. Garaialde

Bollera subjektua erdigunean jartzera datorren hitzordua

Jenofa Berhokoirigoin

"Gazteok zutik eta mugimenduan gaude, errealitate gordin baten aurrean"

June Fernández | Pikara Magazine

"Gure Herriaren etorkizuna eta hizkuntzarena batera joango dira"

Miel Anjel Elustondo

Azkenak

2024-04-29 | Nagore Iturrioz Lopez | Yolanda Porres García | Steilas sindikatua

Hezkuntza publikoari buruz hitz txintik ere ez hauteskundeetan!

2024-04-29 | Rober Gutiérrez

Errenta aitorpena, euskaraz

2024-04-29 | Iñigo Satrustegi

Beste 40 urtez esperoan egon nahi ez baduzue

2024-04-29 | Goiuri Alberdi | Aintzira Oñederra | Asunek

Ei politikariak, “pope” akademikoek esaten badizuete, aktibatuko al zarete behingoz?

Behetik gorako komunikazioetan ez da erraza mezuen garrantzia transmititzea eta makinaria politikoa aktibatzea. Askotan, gure mezuak "belarri batetik sartu eta bestetik atera" egiten direla sentitzen dugu. Beraz, gaurkoan, nazioarteko ikertzaile ospetsu batzuek... [+]

2024-04-29 | Egoitz Alkorta Miranda

Mundu mailako lapurra

Azeria kanido bat da, otso eta txakurren familiako haragijalea. Animalia zuhur, maltzur eta argiaren fama dauka, eta ez alferrik! Ez da indartsuena izango, baina beti moldatzen da han eta hemen, mokaduren bat lortzeko.

Eguneraketa berriak daude