Ikasturte berri horren hasieran, jarraian agertutako bi gertakari berdintsuk piztu dute nere atentzioa: bata urriko lehen igandean Lapurtarren Biltzarra ez dela ospatuko aurten, eta bestea, EHZren “hil ala biziko” bilkura. Uda osoan ezagunekin izandako solas etsitu, erre eta galduekin oihartzuna egin dute albiste horiek. Gorabeherak ez dira berriak herri mugimenduetan. Mundu zabalean behatzen diren prozesu berdinak gertatzen dira Euskal Herrian; erlatibizatu dezagun afera.
EHZ festibalaren inguruan asko idatzi da. Afekzio sobera dut horren inguruko gogoetak partekatzeko. Sinple egiteko, errango nuke bi funtzio bete izan dituela azken 20 urteetan: bata barnera begira, bestea kanpora. Bi funtzio horiek, oraindik beharrezkoak direla errango nuke.
Kanpoari begira, gibeltasuna hartuz, aitor dezagun, azken bi hamarkadatan kultur paisaia asko aldatu dela. Subertsiboa zena (euskaraz kantatzea edo rock kontzertu bat antolatzea) arrunta bilakatu da. Batzuek diote ez dela baitezpada seinale txarra EHZ desagertzen bada. Normalizazio baten ondorioa edo. Ez naiz ados. Merkatuak irentsitako kultur eskaintza aseptikoaren ondoan, bada alternatiba erradikalaren beharra.
Ez gaitezen erreprodukziora mugatu, ez eta aldaketaño kosmetikoekin konformatu. Utz diezaiogun gazteriari espresio modu urratzaile berriak bilatzen
Aitzineko belaunaldiek sortu dituzten tresnak kudeatzera ez dira mugatu behar gaurko ekintzaileak. Sortu, asmatu, esperimentatu, menturatu. Lagun batek dioen moduan, “indio gehiago eta jefe gutxiago” behar ditu gure herriak; “kudeatzaile gutxiago eta sortzaile gehiago” gehituko nuke. Ez gaitezen erreprodukziora mugatu, ez eta aldaketaño kosmetikoekin konformatu. Utz diezaiogun gazteriari espresio modu urratzaile berriak bilatzen. Jendea asaldatu, inarrosi eta kontzientziatuko dituen gertakaria. Aitzinekoek transmititu dieguna izorratzeko eta porrot egiteko eskubide osoa dutela onar dezagun.
Barnera begira, EHZ desagertzen bada, non partekatuko dute lan txanda bat Euskal Herria aldatu nahi duten horizonte desberdinetako militanteek? XXI. mende horretan, non topatuko dira Garaziko Gaztetxeko gaztea, Ernai mugimenduko militantea, Amankomunak sareko autonomoa, Hazparneko emazte feminista, Iruñeko euskaltzalea, Itsasuko kabalkadako antzerkilaria, Bermeko sortzailea, Baionako antifaxista, Errekaleorreko bizilaguna, EH Baiko hautetsia eta Mauleko ekintzaile ekologista? Zein da haien espazio partekatua?
Nostalgikoa izateko hamaika arrazoi ditugu, bere historian herri hori gauza erraldoiak egiteko gai izan delako. Baikorrak izateko zergatiak ere baditugu, etorkizunean ere dabilen harria garenez goroldiorik ez baita agertuko gure jendartearen gainean. Gora bihotzak!
Informazio askea lantzen dugu ARGIAn, langileok gara proiektuaren jabeak eta gure informazioen atzean ez duzu sekula multinazionalik, bankurik edo alderdi politikorik topatuko. Gure ustez, burujabetza guztien oinarrian dago informazio burujabetza, ezagutzen dugunaren gainean pentsatzen eta erabakitzen dugu. Horregatik diogu kazetaritza independentea dela demokraziaren oinarrietako bat.
Aldizkaria paperean etxean edo e-postan PDFan jaso nahi duzu? Pozik hartuko zaitugu ARGIAko komunitatean. ARGIAkoa izateko, nahi eta ahal duzun ekarpena egin dezakezu, eta bueltan egoki ikusten duzuna eskatu. Indartu dezagun indartzen gaituena!
Koplak, musika, dantza eta kantak josiz, herri antzerkia egingo dute Portugaleten Ezkerraldeko herrian, abenduaren 16an, jazoera historikoak konta ditzan zubiari hitza emanez. 180 herritarrek hartuko dute parte Harribola elkarteak eragin duen egitasmoan.
Alkizan jaioa da baina Beterrin gabe, Goierrin egin du bizialdia Pello Joxe Aranburuk. Hiazinto Fernandorena Setien zenari segika, euskararen arloan lan egin zuen, estu, 60ko hamarkadan, eta lasaitu ederra hartuta, berriz, Franco diktadorea hil ondoko garaian.
Apaiz ikasketak egina Saturraran eta Donostiako apaiztegietan. Ezkio-Itsasoko Alegi auzoan izan zuen lehen apaiz destinoa. Baserri Gaztedi eta Herri Gaztedi mugimenduan lan egin zuen. Apaiz langile izan zen, lantegian, gau-eskoletan, Goierriko Euskal Eskolan eta Lazkaoko Maizpiden. Irakasle jardun zuen urte askoan, erretiratu zen arte. Hainbat liburu ditu eginak. Gaur egun, mintzalagun talde bat gidatzen du Zizurkil bizitokian, eta hitanoa ere irakasten ari zaio besteren bati. Ahotsak.eus... [+]
“Askotan pentsatu izan dut apaiztegian unibertsitatean baino prestakuntza handiagoa ematen zela. Unibertsitatean ibilitako jende asko ezagutu dut, eta nire ustez, askoz prestakuntza handiagoa eskaintzen zuten apaiztegian, unibertsitatean baino”
“Ez dut mezarik esaten, ez naiz elizara joaten, hiletaren bat ez bada, behintzat. Ez dut ezer erlijioaren kontra, bateko eta besteko apaizekin biltzen naiz Donostian hilean behin, eta honetaz eta hartaz hitz egiten dugu. Giro horretan bizi naiz. Apaiz, ez apaiz, ez nago linboan, baina airean bai!”
“82 urte ditut, Zizurkilen bizi naiz, elementu jator asko ikusten ditut herrian, baina etorkizuna zail dagoela iruditzen zait, egundoko aldaketa garaia bizi dugulako. Aldatu da erlijioari buruzko sentipena, aldatu dira ohiturak... Ez dakit nora goazen. Dena zintzilik dagoela iruditzen zait. Zaila dago”
“Hiazintok markatu zizkidan bideak. Mila gauza zor dizkiot berari. Besteak beste, 60ko hamarkadaren hasieran nire burua alfabetatzen jartzen hastea. Besteak beste, lantokira pausoa ematea... Besteak beste, hau, hori eta hura. Hiazinto nuen zuzendari espirituala, esateko moduan. Ez dut Hiazinto behin ere ukatuko”.
Ez aurrera eta ez atzera dago Ertamerikako migratzaileen karabana Mexikoko Tijuanan. Milaka lagunen ametsa zen, kolektiboaren indarraz baliatuta, AEBetako muga gainditzea. Hilabetea eman dute zain, baina tenperatura baxuak eta euriak larritasuna barreiatu dute kanpamentuetan. Egoeraren larria ikusirik, bakan batzuek etxera itzultzea deliberatu dute. Beste batzuek AEBetako hesien, polizien, militarren eta paramilitarren oztopoei, nola edo hala, aurre egitea erabaki dute.
Herri mugimendu guztiek ohar bateratua argitaratu dute abenduaren 10ean, Durangoko Azokaren biharamunean, erabaki garrantzitsu baten berri emateko: “Euskal Herria ez dago salgai” eslogana behin betirako alboratuko dute, aurten Landakon saldu den guztia ikusirik.
